Σὰν τὴν ἀνωτέρῳ «διαφήμιση», διαφορετικοῦ περιεχομένου ἀλλὰ μὲ τὸν ἴδιο στόχο, ἔχω δεῖ πολλὲς τώρα τελευταίως.

Καταπιάνομαι μὲ θέμα (τί ἄλλο) Γερμανία – Ἕλλάδα.

Λοιπὸν γιὰ νὰ βάλουμε τὰ πράγματα σὲ μία σειρά.
1ον. Ἡ Γερμανία κατασκευάζει «φουσκωτά», ἐμεῖς ὄχι.
2ον. Ἡ Γερμανία κατασκευάζει καραβάκια καὶ βαρκοῦλες, ἐμεῖς ὄχι.

3ον. Ἡ Γερμανία κατασκευάζει καράβια μεγαλύτερα, ἐμεῖς ὄχι.
4ον. Ἡ Γερμανία κατασκευάζει ὑπερωκένια πλοῖα, ἐμεῖς ὄχι.
5ον. Ἡ Γερμανία κατασκευάζει ὑποβρύχια, ἐμεῖς ὄχι.
6ον. Ἠ Γερμανία κατασκευάζει τάνκερς, ἐμεῖς ὄχι.
Καὶ, …καὶ, καὶ, …

Ἐμεῖς τί κατασκευάζουμε;
Εἴμαστε πρώτοι στὸν καφενέ, μὲ τὸ μπεγλέρι, μὲ τὴν φραπεδιά, στὸ πίτσι – πίτσι ἄπιαστοι…
Ἃ, ἄπιαστοι καὶ στὴν «πολιτική».
Καὶ γιὰ σᾶς βγάλω τὴν ἀπορία, ὑπῆρξε ἐποχή (περίπου 1965 -1975) ποὺ ἡ Ἑλλάδα ἄρχιζε νὰ κατασκευάζῃ ἀκόμη καί τάνκερς.

Αὐτά, τὰ ἐλάχιστα, ὅσον ἀφοροῦν στὰ ναυτιλιακὰ προϊόντα τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Ἑλλάδος.

Μήπως κυρίες/οι, πταίει ἡ εὔρωστη οἰκονομία τῆς Γερμανίας καὶ ζηλεύουμε;
Ἂς στρώσουμε τὸν κ@λο μας καὶ νὰ δουλέψουμε!

Ἀναστάσιος Πετρόπουλος