Αὐτὴ ἡ χώρα κατοικεῖται ἀπὸ κατοίκους πού:

1. 1. Θαυμάζουν τοὺς Ἄραβες, τοὺς Ῥώσσους, τοὺς Κορεάτες, τοὺς Βενεζουαλούς, τοὺς Κουβανοὺς καὶ τοὺς θεωροῦν συμμάχους μας…
   2. Μισεῖ τὶς σταθερὲς κοινοβουλευτικὲς δημοκρατίες τῆς Εὐρώπης καὶ τὶς κατηγορεῖ περίπου γιὰ τὰ πάντα…
   3. Ἀγαπάει τοὺς μωαμεθανούς, τοὺς Ἰρακινούς, τοὺς Συρίους, τοὺς Πακιστανούς, τοὺς Παλαιστινίους, τοὺς Ἀφγανούς, τὴν Χαμάς, τοὺς τρομοκράτες κλπ.
   4. Ἀπεχθάνεται τοὺς Γερμανούς, τοὺς Ἄγγλους, τοὺς Δανούς, τοὺς Αὐστριακούς, τοὺς Ὁλλανδούς, τοὺς Ἀμερικανούς (ποὺ εἶναι ὅλοι συμμαχοί μας εἰρήσθω ἐν παρόδῳ).
   5. Γιὰ ὅλα φταὶν οἱ Ἰσραηλίτες (σταύρωσαν τὸν Χριστὸ ἀφοῦ…)
   6. Κατὰ τὰ ἄλλα πιστεύουν πὼς δὲν εἶναι σωβινιστὲς καὶ ἐθνικόφρονες… Εἶναι δημοκράτες λέμε… καὶ διεθνιστές!!! Ναὶ σοῦ λέω.
   7. Βρίζουν συνέχεια τοὺς τοκογλύφους, ποὺ δὲν μᾶς δανείζουν καὶ πάλι, γιὰ νὰ γίνουμε ὅλοι συνταξιοῦχοι !!! Οἱ ἀλῆτες δὲν σέβονταί πὼς ἐμεῖς τοὺς δόσαμε τὸν πολιτισμό!! Οἱ βελανιδοφᾶγοι, ντροπή τους!
   8. Ὁ,τιδήποτε ἀνατολίτικο τὸ λατρεύουμε…
   9. Ὁ,τιδήποτε δυτικὸ τὸ μισοῦμε…

Λαὸς ποὺ δὲν ἔχει τὴν δύναμη νὰ εἶναι μὲ τοὺς πολιτισμένους, δυνατούς, πλουσίους, καὶ προτιμᾶ νὰ εἶναι μὲ τοὺς κακομοίρηδες, τὰ λαμόγια, τοὺς δολοφόνους, τοὺς «ἀδικημένους», τοὺς μόνιμα χαμένους.

Ἀντικατοπτρίζεται στὰ πάντα, στὰν μουσική μας, στοὺς ποιητές μας, στοὺς πολιτικούς μας τῆς ἀριστερᾶς καὶ τῆς ἄκρας δεξιᾶς, στὴν ψῆφο μας, στὶς ἐφημερίδες μας, στὶς ζωές μας…
Μιὰ μόνιμη κλάψα, καψούρα, γκρίνια, μίρλα, μουρμούρα, κατηγορία ὅλων ἐκτὸς ἀπὸ ἐμᾶς, εἶναι διάχυτη στὶς ζωές μας.
Ὅλοι τὸ ἔχουν κάνει σπορ, τὸ ποιὸς θὰ βρίσει καὶ θὰ πεῖ περισσότερα…
Ἡ μονίμη διαχείρηση τῆς φτώχειας, ὄχι τοῦ πλούτου.
Πῶς θὰ γίνει νὰ μὴν ἔχει ὁ γείτονας κατσίκα.. Ὄχι τὸ πῶς θὰ ἔχουμε ἐμεῖς!!!

Κάπου διάβασα ὅτι για ὅλα φταίει ὁ καπιταλισμός!!! Καὶ ὅτι κυβερνοῦν οἱ διαχειριστὲς μὲ τὰ νούμερα καὶ τὰ ταμεῖα (ἂς ποῦμε, θά μπορούσαμε νά κυβερνᾶμε χωρίς νούμερα καί ταμεῖα, ἀλλά μέ ἀξιοπρέπεια στήν πεῖνα;;;), καὶ δὲν πρέπει νὰ γίνεται αὐτὸ γιατὶ ὁδηγοῦμε λέει μὲ γεωπολιτικὰ παιχνίδια τοὺς ἀνθρώπους στὴν μετανάστευση καὶ πεθαίνουν καὶ δυστυχοῦν καὶ πνίγονται!!!!

Ἡ ἀπολύτη παράνοια, ἀπὸ δῆθεν «προοδευτικούς» καὶ δῆθεν «ἀριστερούς» καὶ δῆθεν «δημοκράτες».
Καὶ ἅλλῃ ὑποβάθμιση ἀπόψε ἀπὸ τοὺς «κακούς»…

Παναγιώτης Σέρβος

Κάποιες λίγες σκέψεις, ἐφορμῶσες οὐσιαστικῶς ἀπὸ τὶς σκέψεις τοῦ Παναγιώτη…

• Ναί, δυστυχῶς μας… Μισοῦμε τοὺς Δυτικούς, ἀλλὰ ὅταν πιάσουμε πέντε δραχμὲς στὴν τσέπη, αὐτοὺς μιμούμεθα…
• Εἴμαστε φιλέσπλαχνοι μὲ τοὺς (νά τούς πῷ χάριν τῆς Τασίας) «πρόσφυγες», ἀλλὰ τοὺς χρησιμοποιοῦμε σὰν δούλους στὶς οἰκοδομές, στὰ χωράφια, στὰ σπίτια μας, στὶς βιοτεχνίες, στὰ κτηνοτροfικά, στὰ ἐργοστάσια… (Ὅσα ἀπέμειναν ἀπὸ τὴν ἐπιδρομικὴ λαίλαπα τῶν «συνδικαλιστῶν» τῆς «ἀριστερᾶς καὶ τῆς προόδου»!!!)
• Διακοπές, ὅταν τὸ φυσᾶμε τὸ παραδάκι, ἀπὸ Ἐλβετίες κι ἐπάνω ἐπιλέγουμε. Καὶ ψώνια -ὡς ψώνια- στὰ Λονδίνα καὶ στὰ Παρίσια. Τί;;; Στήν μπαναλαρία τοῦ Κολωνακίου κι ἐμεῖς; Μέ τήν πλέμπα;;
• Στὰ σπίτια μας δὲν βάζουμε εὔκολα ξένους, γιὰ νὰ μὴν μᾶς τὰ μαγαρίσουν. Ἀπαιτοῦμε ὅμως ἀπὸ τὴν πολιτεία νὰ στεγάσῃ κάθε πικραμένο, πλὴν τῶν …Ἑλλήνων ἀστέγων φυσικά. Αὐτοὶ νὰ πληρώσουν, γιὰ νὰ μποροῦμε ἐμεῖς νὰ αἰσθανόμεθα …«ἀνώτεροι» (τρομάρα μας!!!)
• Ὅταν φοροδιαφεύγῃ ὁ γείτονας εἶναι ἀπατεών… Ὅταν τὸ κάνουμε ἐμεῖς εἶναι …ἀνάγκη. Καὶ καλὰ νὰ τὸ κάναμε, ἔχοντας συνείδησιν τοῦ τὶ σημαίνει «Δὲν στηρίζω τοὺς τοκογλύφους». Ἐμεῖς τὸ κάνουμε μόνον γιὰ νὰ τὰ ἁρπάξουμε…
• Ἀπὸ συλλογικότητα δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει… Φωνάζουμε ὅμως στοὺς ἄλλους ποὺ δὲν …ἐπαναστατοῦν.
• Τὸ δικό μας κόμμα εἶναι τὸ καλλίτερο. Ἰδίως ἐὰν τρῶμε, κάπου κάπου, καὶ κάποιο ἀποφάι. Τὸ κόμμα τοῦ ἄλλου εἶναι πρὸς ἀφανισμό… Κι αὐτὸ δὲν εἶναι ῥατσιστικό… Εἶναι …«ἰδεολογία»!!!
• Καὶ πόσο ἀνακουφισθήκαμε, ἐμεῖς οἱ …«ἀνθρωπιστές» (τρομάρα μας) ποὺ δολῳφονήθησαν δύο ἀθῶα παιδιά, ἐπεὶ δὴ ἦσαν χρυσαυγῆτες. Ὅμως τὸν τσαμένο τὸν Φύσσα τὸν κλάψαμε μὲ μαῦρο δάκρυ, σὰν νὰ ἦταν παιδί μας. Ὁ Φύσσας γεννήθηκε ἀπὸ μάννα. Οἱ χρυσαυγῆτες ἀπὸ …χρυσαυγήτισσες.
• Ἀν τὶ νὰ παραδειγματισθοῦμε ἀπὸ ΟΛΟΝ τὸν πολιτισμένο κόσμο, ποὺ θαυμάζει ὡς …θεούς, σχεδόν, ὅλους τοὺς Ἕλληνες κλασσικούς, ἐμεῖς τὰ …ξέρουμε ὅλα. Τοὺς βρίζουμε μέν, ποὺ μᾶς τὰ ἔκλεψαν, κλωσσᾶμε, ὡς κόττες, λειρᾶτες, τὰ «χαμένα μεγαλεῖα  καὶ διηγῶντας τα νὰ κλαῖς», ἀλλὰ ΔΕΝ θέλουμε νὰ καταβάλλουμε τὸ τίμημα γιὰ νὰ τοὺς ὁμοιάσουμε.
• Ἀν τὶ νὰ θεωρήσουμε ὡς πρότυπα τὶς κοινωνικὲς δομές, τὸν τρόπο λειτουργίας τῶν πολιτῶν καὶ τῶν πολιτειῶν, στὶς πεπολιτισμένες χῶρες, ἐμεῖς τὸν πολεμοῦμε. Μόνον τὰ ἀπόνερά τους θαυμάζουμε καὶ μιμούμεθα, ὡς κλασσικὲς μαϊμοῦδες.
• Ὅλα μας τὰ πρότυπα εἶναι ξενόφερτα. Τὸ ντύσιμό μας, ἡ ἐμφάνισίς μας, ἡ γλῶσσα μας. Εἶναι μαγκιὰ νὰ μιλᾷς καὶ νὰ γράφῃς μὲ γκρίκλις… Ἀλλὰ δὲν εἶναι μαγκιὰ νὰ σκέπτεσαι. Κι ὅταν κάποιος σκέπτεται, ἤ ἐρευνᾶ, ἤ τέλος πάντων πασκίζῃ γιὰ κάτι καλλίτερο, ὅλοι μαζὺ θὰ πέσουμε νὰ τὸν φᾶμε, διότι ἐτόλμησε νὰ ξεχωρήσῃ. Νὰ σηκώσῃ κεφάλι καὶ νὰ βγῇ ἀπὸ τὸν βόθρο, ποὺ ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι, ἀπολύτως ΣΥΝΕΙΔΗΤΩΣ διαβιοῦμε.
• Ἀρνούμεθα νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς οἱ Δυτικοί, αὐτὰ τὰ προσκυνημένα κατακάθια, μᾶς ἔχουν ξεπεράσει σὲ ὅλα. Σερνόμαστε πίσω τους, κατὰ βάθος, καὶ τοὺς μισοῦμε μὲ ὅλην μας τὴν δύναμιν. Ὄχι φυσικὰ διότι θέλουμε νὰ τοὺς ξεπεράσουμε σὲ κάτι καὶ νὰ γίνουμε καλλίτεροι, ἀλλὰ διότι θέλουμε νὰ τοὺς κάνουμε νὰ ἐπιστρέψουν στὶς κουφᾶλες τῶν δένδρων τους. Νὰ εἶναι δῆλα δὴ καὶ πάλι σὲ χειροτέρα Μοίρα ἀπὸ τὴν δική μας.
• Καὶ φυσικά, ὅπως πολὺ σωστὰ γράφει ὁ Παναγιώτης, ταὐτιζόμεθα μὲ τὸν ἀδύναμο, τὸν κακομοίρη, τὸν «3000 χρόνια πίσω ἀπὸ τὴν ἐποχή μας», ὄχι διότι συμπονοῦμε τὴν ἀμάθειά του, (τὴν ὁποίαν οὔτε ἀνεχόμεθα, οὔτε σεβόμεθα οὔτε ὑπομένουμε)… Οὔτε γιατὶ ἐκτιμοῦμε τὸν …«πολιτισμό» του. Οὔτε φυσικὰ γιατὶ θαυμάζουμε τὸν θρησκευτικό του φανατισμό…
  …ἀλλὰ διότι αἰσθανόμεθα ἀνώτεροί του καὶ μποροῦμε ἐπὶ τέλους νὰ …διαφωτίσουμε κάποιον ἤ νὰ τὸν λυπηθοῦμε ἤ νὰ τὸν νουθετήσουμε. Τρομάρα μας…
• Τὴν λατρεία καὶ τὸν θαυμασμὸ στοὺς Φυσικοὺς Νόμους, ποὺ ἔτρεφαν οἱ παπποῦδες μας (ποιός ἦλθε;) τὴν ἔχουμε μετατρέψει σὲ «ὠχαδελφισμό» καὶ στὶς …«πατοῦσες» μας τὰ πάντα. Ζοριστήκαμε τώρα καὶ ἐνοχληθήκαμε, ἀλλὰ ἐὰν κάποιος μᾶς προσέφερε-μόνον σὲ ἐμᾶς κι ὄχι στοὺς ἄλλους- μερικὰ χιλιάρικα, πάλι θὰ τὸ βουλώναμε κανονικότατα…
• Ἀν τὶ νὰ δοῦμε τοὺς ἑαυτούς μας στὸν καθρέπτη καὶ νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ἀκόμη κι ὁ Καραγκιόζης πῆρε τὸν ὀμμάτιόν του καὶ τὴν …κοπάνησε, ἐμεῖς ἐκεῖ…
  Ἀμετανόητοι…

Κι ὅσο γιὰ τὴν χρεωκοπία…
Τί νά πῷ;
Μᾶς ἀξίζει…;;;;.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ὅλες τὶς ἄλλες χρεωκοπίες, σὲ ὅλων τῶν εἰδῶν τὰ ἐπίπεδα, τὶς κάναμε…
Νοητικές, ἠθικές, πνευματικές, ἀξιακές, ἱστορικές, πεποιθησιακές, πολιτειακές, ἀνθρωπιστικές, ἰδεολογικές…
Ἔ, ἄς κάνουμε καὶ τὴν οἰκονομικὴ γιὰ νὰ τελειώνουμε.

Φιλονόη.

Υ.Γ. Ναί, εἶμαι ἐξοργισμένη. Μόλις πρὸ ὁλίγων ὡρῶν κάποιος, ποὺ διαβιεῖ ἐδῶ, ποὺ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ βλέπει, ἀντιλαμβάνεται, συμμετέχει, ὁμολόγησε πὼς ἐὰν πληρωνόταν καλὰ θὰ συνεργαζόταν μὲ αὐτοὺς ποὺ ἔως σήμερα μᾶς κρατοῦν ἐν καταστολῇ. Καὶ ΔΕΝ εἶναι ὁ μόνος.

φωτογραφία