Από την Washington Times μαθαίνουμε ότι γενικά η Αμερικάνικη Αστυνομία σκοτώνει περισσότερους λευκούς από ό,τι μαύρους…

Όμως οι θάνατοι των μαύρων είναι πιο …εξοργιστικοί.
Βέβαια καταστροφική οργή, χωρίς τη βοήθεια των ΜΜΕ, χωρίς τους έμπειρους πράκτορες των δικτύων του Soros, δεν θα δούμε ποτέ.  

Στην Βαλτιμόρη χθες ένας λευκός, που τόλμησε να παρέμβει για να χωρίσει δύο κορίτσια που μάλωναν, κόντεψε να χάσει την ζωή του, έπειτα από επίθεση νεαρού μαύρου.

Θα δείτε στο άρθρο ότι δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ αναφορά στο χρώμα του δέρματος των εμπλεκομένων.
Αναφέρονται με τα ονόματά τους απλά, όπως θα έπρεπε να γίνεται πάντα.

Όμως επειδή ο Soros ρίχνει χρήμα, ώστε οι φτωχοί μαύροι να εστιάζουν στους λευκούς αστυνομικούς κι όχι στους τοκογλύφους,  οποιοδήποτε επεισόδιο έχει θύμα μαύρο, τότε το χρώμα του δέρματος αναφέρεται με έμφαση για να περάσει έμμεσα το μήνυμα ότι πρόκειται για θύμα ρατσισμού.

Αμέσως μετά την αναφορά του συμβάντος, τονίζοντας ιδιαιτέρως το χρώμα του δέρματος, αναφέρονται στην «οργή» της κοινότητας  δίνοντας οδηγίες πρακτικά στο πώς πρέπει να …αντιδράσουν οι νέοι μετά από αυτό το ξεκάθαρα …«ρατσιστικό» κτύπημα.

 

Τον Δεκέμβριο του 2008 τα πρωτοσέλιδα όλων των φυλλάδων, εδώ, στην Ελλάδα, έκαναν ακριβώς την ίδια δουλειά. Μεγιστοποίησαν και δραματοποίησαν στο έπακρο τον θάνατο του Αλέξη με εμπρηστικούς τίτλους και στο πλάι, σε μικρότερο πάντα άρθρο, ζητούσαν άμεσα εκλογές, που ήταν κι ο καημός τους για να πάρουν δωράκι από την μεγάλη ληστεία που σχεδίαζαν το ΔΝΤ και οι άλλοι.
Αφού υπεγράφη το 1ο Μνημόνιο και σώθηκαν οι ιδιωτικές τράπεζες, που κατείχαν τα Ελληνικά Ομόλογα, οι εφημερίδες ηρέμησαν και ….δεν ξαναμίλησαν για εκλογές…

Ούτε καν μετά από τις 6.000 αυτοκτονίες.
Με το στόμα μπουκωμένο από τα δικά μας ευρώ, που σκορπάει απλόχερα η Πειραιώς και οι άλλες Τράπεζες, ο μόνος καημός των δημοσιογράφων-πρακτόρων είναι να έλθει το γρηγορότερο το επόμενο μνημόνιο.

Σίγμα