Τὸ 1987, βαδίζοντας σὲ κάτι ἐρημιὲς τοῦ Ἁγίου Ὅρους, συνήντησα ἕνας ἀσκητή, πού, μετὰ τοὺς χαιρετισμούς, μὲ ἐρώτησε τί γίνεται ὁ Γιώργης Παπαδόπουλος.
Ἔμεινε κατάπληκτος ὅταν ἄκουσε ὅτι εἶχε ἀνατραπῆ πρὸ 14 ἐτῶν…
Μακάρι νὰ γινόταν νὰ εὑρεθῶ στὴν θέσι του. Ὄχι φυσικὰ σὲ ἀσκητήριο, ἀλλὰ κάπου ποὺ νὰ μὴ ξανὰ ἀκούσω οὔτε νέο, οὔτε εἴδησι, οὔτε ἐξέλιξι, οὔτε τίποτα γιὰ τὶς ὀρδὲς τῶν κάθε χρώματος καὶ ἰδεολογίας πολιτικάντηδων, πού, μὲ τὴν ἀνοχή μας καὶ τὶς «εὐλογίες» μας, μᾶς καταστρέφουν τὶς ζωές, τὶς ἐλπίδες, τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον τῶν παιδιῶν μας…
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.