“Ότι τον κιοτή χίλιες φορές να τον εύρης κιοτή και να τον κτυπάς, πάγει καλά· μια να σε κτυπήση, δεν σε φοβάται πλέον.” – Στρατηγός Μακρυγιάννης

Αυγερινός Χατζηχρυσός

Οταν ο Αϊντεκ* απείλησε τον Μακρυγιάννη όταν θα στείλει  30,000 μπαγεννέτα για να μας καθυποτάξει, ο μπαρουτακαπνισμένος Στρατηγός του απήντησε όπως κάθε Ελληνας. Άλλο ο φόβος του μυαλού κι άλλο η πραγματικότητα. Άλλο να φοβάσαι την εικόνα που έχεις στο μυαλό σου για τα 30.000  μπαγεννέτα και άλλο να τους τις δεις και να τους πολεμήσεις στο ανοικτο πεδίο, όπου η έκβαση του αποτελέσματος είναι ρευστή.

Οι Εργολάβοι και οι Πολιτικοί που έπαιρναν τις Μαυρες Βαλίτσες των Μπετατζίδων και της Siemens είναι οι μόνοι που θα πρέπει να φοβούνται. Το γνωρίζουν και αυτά τα τηλεοπτικά αίσχη είναι μεθοδευμένα, προγραμματισμένα και πληρωμένα από τα μαύρα Ταμεία του ΔΝΤ. Ενας τρόπος υπάρχει για να ηττηθούν, μας το είπε κι ο Μακρυγιάννης, μια φορά αν καραλάβει την δύναμη του ο Κιότης, δεν “δεν σε φοβάται πλέον.” 

Απέναντι στην Προπαγάνδα του Φόβου του φανταστικου, έχεις μόνον ένα οπλο, την ίδια την ζωη, 

 

Την απάντηση που θα έδινε ένας Ελληνας Πρωθυπουργός. Ένας …. Ελληνας Πρωθυπουργός!

ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

«Εγώ» κι’ απλό στρατιώτη να με βάλετε στρέγω δια την αγάπη της πατρίδας μου. Όμως εδώ δουλεύει αδικία· και δεν είναι δικές-σας γνώσες αυτές, «είναι αλλουνών· και δεν θα πάμεν καλά». Εγώ το είπα απαθής.

Ο φίλος μου ο Αϊντέκ επειράχτη και μο’ ‘κρινε με πολύ φαρμάκι·

ΑΪΝΤΕΚ*

«Ό,τι σας» λένε αυτό θα κάμετε και γνώμες δεν μπορείτε να δώσετε, ότι η Μπαυαρία (σ.σ.Γερμανοί και τότε!) έχει τριάντα-χιλιάδες μπαγεννέτα (σ.σ.Σοιμπλε)και φέρνει εδώ και σας υποτάζει.

ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

Τότε βρέθηκα εις θέση δεινή· να μην μιλήσω δεν μπορούσα, ότι αδικιώνταν οι ” αγωνισταί και βραβεύονταν οι κόλακες. Του λέγω· “Δυστυχία μας των καϊμένων!” Κακά και ψυχρά θα πάμεν. Εγώ σου μίλησα αλλοιώς κι’ εσύ μου απαντείς ” διαφορετικά με “μπαγεννέτα”. Σας λέγω ως φίλος να πασκίσετε ” και τον Βασιλέα κ’ εσάς ν’ αγαπούμεν κι’ όχι να σας φοβώμαστε.

Ότι τον κιοτή χίλιες φορές να τον έβρης κιοτή και να τον χτυπάς, πάγει καλά· μια να
σε χτυπήση, δεν σε φοβάται πλέον. 

Κι’ αυτείνη η πατρίδα δεν λευτερώθη με παραμύθια, λευτερώθη μ’ αίματα και θυσίες· κι’ από αυτά έγινε βασίλειον- κι’ όχι να βραβεύωνται ολοένα οι κόλακες, κ’ οι αγωνισταί ν’ αδικιώνται.

Ότι όταν σκοτώνονταν οι αγωνισταί, αυτείνοι κοιμώνταν.

Κι’ όσο αγαπώ την πατρίδα μου δεν αγαπώ άλλο τίποτας.

Να ‘ρθη ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στρέγομαι να μου βγάλη και τα δυο μου μάτια.

Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει· αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να ‘χω, στραβός θα να είμαι. Ότι σ’ αυτείνη θα ζήσω, δεν έχω σκοπόν να πάγω αλλού.

*Karl Wilhelm Freiherr von Heideck – Καρλ Βίλχελμ φον Χάιντεκ) ήταν ένας Βαυαρός στρατιωτικός που ακολούθησε τον Όθωνα στην Ελλάδα (1788-1861)