Ὥρα μηδέν!
Σὲ ἕνα ῥολόι, ποὺ ἄρχισε νὰ «στριφογυρίζῃ» ὅταν ἀριβάρισε ἐδῶ ὁ μεγάλος «ἐθνάρχης» κ. καραμανλῆς, μὲ μοναδικὸ σκοπὸ νὰ σὲ «σώσῃ».
Καὶ πολὺ τὸ χάρηκες τότε… καὶ τὸ «σώσιμο» καὶ τὴν ἔναρξη τῆς ὡρολογίου περιστροφῆς…

Κι ἔγινες ἀπὸ χουντοκρατούμενος καὶ κρυφοαριστερὸς μὲ μιὰ κασέτα τοῦ θεοδωράκη ἀνάμεσα στὰ σκέλια σου, (σὲ καύλωνε βλέπεις τὸ «ἤτανε δυό, ἤτανε τρεῖς»..) ἕνας νομοταγὴς δεξιόφρων…

Ἔφαγες καὶ τὸ τυράκι τοῦ «ἡ ἐγὼ ἡ τὰ τάνκς» καὶ εἶπες ἀπὸ μέσα σου, μὲ τὸ ἀλάνθαστο κριτήριό σου… «αὐτός… ὁ καραμανλῆς, δέν εἶναι  πού ἔβρισε τήν φρειδερίκη καί μετά ἔφυγε ἀπό μόνος του νά πάῃ Γαλλία γιά κρασά;… ἀρᾷ εἶναι μάγκας… ἂς τὸν κανῶ «ἐθνάρχη» καὶ σωτήρα μου καὶ ὅταν βρῶ κάτι καλλίτερο βλέπουμε…»

Καὶ κύλισε τὸ ῥολόι… καὶ κάπου ἐκεῖ στὸ ’78, ἀφοῦ ἔφαγες τὸ ξῦλο τῆς ἀρκούδας ἀπὸ τὰ μὰτ τῶν νομιμοφρόνων καὶ ἀφοῦ ἤπιες μιὰν ἔξοδο ἀπὸ τὸ ΝΑΤΟ καὶ μιὰν πανηγυρικὴ εἴσοδο στὴν ΕΟΚ, χωρὶς νὰ σὲ ῥωτήσῃ κάποιος, τὴν εἶδες εὐρωπαῖος καὶ πολὺ τὸ ‘φχαριστήθηκες γιατὶ δὲν ἤσουν πιὰ (ὅπως ἔλεγε ὁ κὺρ σαββόπουλος) «κωλοέλληνας»… τώρα ἤσουν εὐρωπαῖος καὶ μάγκας.

Ὅμως… ἐκεῖνο τὸ πούστικο ῥολόι δὲν σταμάτησε λεπτό…
Καὶ σὲ «ἔσυρε» στὸ ’81…

Ἔ ῥὲ χαρὲς καὶ πανηγύρια…

Θυμᾶμαι μιὰ συζήτηση μεταξὺ δύο δεξιῶν στὴν ΕΡΤ τότε … λέει ὁ ἕνας: «ἀμὰν ἀδελφέ μου… τώρα ποὺ θὰ ἔλθουν οἱ σοσιαλιστὲς θὰ τελειώση ἡ μάσα μας…» κι ἀπαντᾶ ὁ ἄλλος : «μὴν λὲς κουταμάρες ῥέ … τώρα μὲ αὐτοὺς τοὺς πεινασμένους θὰ φᾶμε ἀκόμη πιὸ πολλά!…»

Τί τό ‘θελε καί τόπε…;;  δέν δάγκωνε καλλίτερα τήν γλῶσσα του…;;
…ἔτσι κι ἔγινε…

Εἶχε δημιουργηθῆ κι ἕνα ὄμορφο «παρεάκι» τότε μὲ κάτι γεννηματᾶδες, λαλιώτηδες, τσοχατζόπουλους, κουτσόγιωργες, γιαννόπουλους καὶ λοιποὺς «κλέφτες καὶ ἀρματολούς»,ποὺ ἔλυναν κι ἔδεναν… 
Ὑπῆρχε ὅμως καὶ τὸ ἐσωτερικὸ τσίρκο μὲ σημίτηδες , παπαντωνίου, σκανδαλίδηδες, βασοῦλες, καί τό κερασάκι; οἱ πετσάλνικοι…

Γιὰ ὅλους ὑπῆρχε ἕνα κομμάτι ψωμί…

Ὑπῆρχαν καὶ αὐτοὶ ποὺ «ἔτρωγαν» καρβέλια σὰν τὸν μαντέλη ἡ τὸν τσουκᾶτο …ἀλλὰ ?λα καλά… πάντα ὑπῆρχε ἀπόθεμα… πῶς νομίζετε ὅτι ἔφθασε τό χρέος ἐκεῖ πού ἔφθασε…;;;

Ἀλλά… ἂς πᾶμε λίγο πιὸ πίσω τὸ ῥολόι… δὲν ἔχουν περάσει οὔτε 5 λεπτὰ ἀκόμη…

Ἐκεῖ λοιπὸν μέσα στὴν «σοσιαλιστική» καῦλα, καὶ τὴν ζάλη τῆς κονόμας μὲ τὸν ἀνδρέα νὰ μπαινοβγαίνῃ στὸ ΝΑΤΟ καὶ στὴν ΕΟΚ, ἀπ’ τὰ μπαλκόνια καὶ νὰ ἐπανεκλέγεται διὰ βοῆς, (κάθε ποὺ μάζευε μερικὲς δεκάδες χιλιάδες ἠλιθίων στὸ σύνταγμα), νάσου καὶ τὰ μπλέκει μὲ τὴν δήμητρα καὶ τὰ κάνει ὅλα πουτάνα!

Καὶ ἁπόντος τοῦ «μαέστρου» ποὺ μοίραζε δίκαια τὴν πίττα στὰ κομματόσκυλά του (τὸν εἶχε βάλη δήμητρα στὸ μ@υνί της… ναὶ ναὶ … χώρεσε! ), φαγώθηκε τὸ περισσότερο ἀπὸ τὸ δανεικό…
Λεφτὰ μὲ οὐρὰ μιλᾶμε… ἤταν τόσα πολλὰ τὰ φαγωμένα, ὄσο βαθειὲς εἶναι μέχρι καὶ σήμερα οἱ ῥίζες τοῦ πασόκ…
Ῥέ… καὶ τὸ κουκοῦτσι μύγδαλο …

Ἔφθασαν στὸ σημεῖο παραδοσιακοὶ δεξιοὶ νὰ δηλώνουν πασόκοι γιατὶ τοὺς εἶχε κόψη ἡ πεῖνα… Οἱ πασόκοι δὲν ἄφηναν νὰ πέσῃ κάτω οὔτε ψίχουλο… τὸ σύνδρομο τοῦ πεινασμένου βλέπεις … πῶς νά τ;πο ἀποβάλῃς αὐτό;…

Καὶ τὸ ῥολόι δὸς’του νὰ γυρνᾷ ἐπάνω στὶς μοδάτες offshore τῆς γενιᾶς τοῦ πολυτεχνείου! Μέχρι καὶ τὸ life style εἶχε ἄλλο πιὰ νόημα… Ἀπὸ τὸν τρίτση νὰ τὰ φτιάχνῃ μὲ τὴν ντενίση μέχρι καὶ τὰ στέκια νὰ ἑδράζονται ὄχι στὴν καταῤῥέουσα Πλάκα πιά, ἀλλὰ στὶς παρυφὲς τοῦ Κολωνακίου. Εἶχε ἀρχίση μὲ καταιγιστικοὺς ῥυθμοὺς ὁ «ἐκπολιτισμός» τῶν σόσιαλ, μὲ τὰ δεξιὰ προφὶλ νὰ εἶναι πιὰ πολὺ μπᾶς-κλάςς… Τὸ in τὸ ἔλεγαν πιὰ «σόσιαλ», μὲ τὴν βλαχορὸκ ἰδεολογία του νὰ μεταφέρεται διὰ τοῦ πετράκη τοῦ κωστοπούλου, κολλητοῦ τοῦ λαλιώτου, στὰ σαλόνια τοῦ Λυκαβηττοῦ καὶ μὲ τὸν «τσοβόλα νὰ τὰ δίνῃ ὅλα» καὶ στὸ τέλος νὰ μὴν ὑπάρχῃ οὔτε λέπι…

Καὶ ἐκεῖ (στὸ ἀπόλυτο ξελέπιασμα) τὸ ῥολόι κολλᾶ γιὰ κάνα-δύο χρόνια στὸ ’89 καὶ στὶς πρωθυπουργίες τοῦ μητσοτακέϊκου… (!)
Ἒ ῥὲ γλέντια…

Καὶ νὰ τὰ γιουβαρλάκια στὴν οἰκογένεια Μποῦς καὶ νὰ τὰ σκαμπίλια στὸν δῆμα ἀπὸ τὴν μαρίκα (τύφλα νὰ ‘χῃ ἡ Μπουμπουλίνα!) καὶ νὰ τὸ ξεπέταγμα τῆς πέρδικας ντόρας, (εἶχε ἔλθη καὶ στὴν κατάλληλη στιγμὴ ὁ θάνατος τοῦ Παύλου ἀπὸ τὰ φυτεμένα ἀμερικανάκια, ποὺ τὸ ἔπαιζαν ἐπαναστᾶτες) ἦλθε καὶ ἔγινε σὲ δύο χρόνια στὴν Ἑλλάδα… τοῦ χότζα!!!
Κι ἄρχισε τὸ μεγάλο πανηγῦρι…

Θά ξεχάσω ἐγά ποτέ τόν σουφλιά;… τὸν παλαιοκρασσᾶ;… τήν ἄννα ψαρούδα μπενάκη;… τόν βαρβιτσιώτη; (τὸν μεγάλο) …ἤ θά ξεχάσω ἐκείνη τήν μπεκροκανάτα τόν μιχαήλ παπακωνσταντίνου (τὸν θεῖο) πού ἄν ζοῦσε σήμερα θά εἶχε στενάκη  ἡ «Ἄμστελ Χάϊνεκεν» καί ὁ μισός «Μῦθος»….;

Μ’ αὐτὰ καὶ μ’ αὐτὰ πέρασε λίγο ἡ ὥρα καὶ φθάνουμε στὴν ἐκκωφαντικὴ πτώση τοῦ μητσοτακέϊκου (γειά σου λεβέντη σαμαρᾶ ποὺ λέει ὁ λόγος…) καὶ ξανασκάει ὁ ἀνδρέας μὲ ῥὸζ βίλες καὶ κόκκινα τηλέφωνα στὸ γραφεῖο τῆς μιμῆς… (ἔτσι ἔλεγε τὴν δήμητρα… «μιμή»…) ποὺ ἦσαν συνδεδεμένα μὲ ὅλα τὰ ὑπουργικὰ γραφεῖα καὶ ἔδινε ἐντολὲς στοὺς ὑπουργοὺς γιατὶ ὁ ἀνδρέας εἶχε τότε γίνει μόνιμος κάτοικος Ὠνασείου καὶ Χέρφιλτ ὁπότε καὶ ὑπῆρχε Ἕνα μικρό… κενό νά τό πῶ;…

Τὸ ῥολόι, ῥολόι!
Νὰ γυρνᾷ ἀπάνθρωπα καὶ μὲ κενὸ ἐξουσίας καὶ νὰ γίνεται στὴν Χώρα τὸ πλιάτσικο τῆς ἀρκούδας! Μὲ σόσιαλ τρόπο ὅμως… ὄχι ἄντε ἄντε… γιατὶ ξεχάσαμε νὰ0 ποῦμε πὼς τόσα χρόνια στὸ κουρμπέτι οἱ σόσιαλ εἴχαν κάνη τοὺς Μπόνυ καὶ Κλάιντ νὰ μοιάζουν μὲ τσικὸ τοῦ Κορυδαλλοῦ μπροστά τους… Εἴχαν κάνη τὰ παλληκάρια τοῦ πασόκ ( μὲ master τὸν λαλιώτη ) τὴν κλεψιὰ ἐπιστήμη, τόσο πολὺ πού, ἀκόμη καὶ σήμερα δὲν μπορεῖ κάποιος νὰ τοὺς ἀγγίξῃ…
μὴν κυττᾶτε τὸν τσοχατζόπουλος μὲ τὸν ἀχρησιμοποίητο ἐγκέφαλό του… πάντα ἕνας μαλάκας τὴν πληρώνει  καὶ  γλυτώνουν ὅλοι οἱ  ἄλλοι!ὸ να τό πω;…

Ἐν τᾦ μεταξύ… τὸ ῥολόι ἀκούραστο…
Καὶ ξαφνικὰ σταματᾶ στὸν σημίτη…

Ἀγαπητοί, ἕνα θὰ σᾶς πῶ μόνον… οἱ ἄλλοι μπροστὰ στὸ ἀσκέρι τοῦ σημίτου, ἦσαν παρθένες τοῦ Ἀρσακείου…
Ἔσπασαν τὰ κοντέρ…
Μόπνον ποὺ τὰ κοντὲρ ἦσαν «βιδωμένα» ἐπάνω στὸ ὄχημα τοῦ χρέους…

Ἦσαν ἕμως «βιδωμένα» καὶ στὰ Ἐθνικὰ θέματα… μὲ ἕναν πάγκαλο νὰ ψάχνῃ τὶς σημαῖες κάπου στὶς τουρκικὲς ἀκτές, (ἐκεῖ τὶς πῆγε ὁ ἀέρας τῶν Ἰμίων γαμῶ τὸν Αἴολο…) καὶ τὸν Ὀτσαλὰν νὰ σαπίζῃ στὶς φυλακές, ὅπως διέταξαν τὰ ἀμερικανάκια, ποὺ τόσο θερμὰ εὐχαρίστησε, ἀπὸ βήματος τῆς βουλῆς, ὁ σημίτης (ἐὰν θυμᾶστε!)…

Ὁ σημίτης εἶναι μιὰ κατηγορία ἀπὸ μόνος του… 3 Ἄλφα ἐθνικὴ κατηγορία,  σὰν τὸ ῥύζι Agrino…

Θέλει χιλιάδες σελίδες ἀναλύσεων γιὰ νὰ κατανοήσῃ κάποιος τὸ σκοτεινὸ παρελθόν του καὶ τὸ ἀβυσσαλέο μῖσος του πρὸς τὴν Πατρίδα, ποὺ τόσο γλαφυρὰ ἐκδηλώθηκε στὰ στερνά του…

Ὁ σημίτης ἦταν ὁ ἐμετὸς τοῦ ὑγιοῦς (καὶ ἐγκαίρως ἀποχωροῦντος) πασόκ…

Γιατὶ ἔνα ὑγιὲς κόμμάτι ὑπῆρχε καὶ εὐτυχῶς ἔφυγε νωρὶς νωρίς, σὰν τὸν Μιχάλη τὸν Χαραλαμπίδη, ἀλλὰ κάλυψε τὸ κενὸ μὲ μεταγραφὴ ἡ δαμανάκη, καλή της ὥρα ἐκεῖ ποὺ εἶναι (καὶ σὲ καλὴ μεριὰ αὐτὰ ποὺ κονομᾶ…)…

Ὁ σημίτης λοιπόν, ἀφοῦ γονάτισε τὴν Χώρα κουνώντας εὐρῶ ἔξω ἀπὸ τὰ ΑΤΜ κι ἀφοῦ ἔκανε καὶ τὰ μοιράσματά του διὰ τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων, ἀπεσύρθη ἐξόχως κουρασμένος νὰ ξεκουρασθῇ γελώντας κάτω ἀπὸ τὶς ὑπερφυσικὲς ἐλιές του γιὰ τὴν ἀφέλεια τῶν κατοίκων της «λεκάνης τοῦ Μπεχατζουᾶν» ἀφοῦ δὲν τὸν ἀγγίζουν οὔτε δικαιοσύνες, οὔτε νόμοι, οὔτε κατηγορίες ἐσχάτης προδοσίας, οὔτε κἂν αὐτὴ ἡ «ἀριστερὴ κυβέρνησις» …

Ὁ κοσμάκης, βγαλμένος μέσα ἀπὸ τὴν ἐθνικὴ ζαλάδα ποὺ τοῦ προσέφεραν οἱ Ὀλυμπιακοί, δὲν πολυκατάλαβε τὶ εἶχε παίξη καὶ τὶ τοῦ εἶχαν φάη… Ἔτσι ζαλισμένος λοιπὸν καὶ μὲ γεμάτα τὰ στομάχια ἀπὸ τὰ ἀποῤῥίμματα ποὺ τοῦ πέταγαν, ξαφνικὰ εὑρέθη μὲ κυβέρνηση κωστάκη καραμανλῆ τοῦ β’ τοῦ ἐπονομαζομένου καὶ μπριτζολοκαταπέλτη. Τὸ ῥολόι εἶχε διανύση ἐπάνω ἀπὸ τὸν μισὸ ὡρολογιακό του κύκλο καὶ ὁ κοσμάκης ἤθελε τὴν ἐσωτερική του ἀλλαγή.
Μὲ τὸν κωστάκη πρωθυπουργὸ γνωρίσαμε πολλὰ νέα πρόσωπα ἤθη κι ἔθιμα… μεϊμαράκης, βουλγαράκης, τασούλας, βαρβιτσιώτης (αὐτὸς μὲ τὸ σαντρὲ μαλλὶ καλέ…) σπηλιωτόπουλος, δένδιας, ἀντώναρος καὶ πάντα κερασάκι στὶς τοῦρτες, ὁ ἀβραμόπουλος, ποὺ στὰ δυτικὰ προάστια τὸν φώναζαν καὶ «πριγκίπισσα Ἀντουανέτα»…

Τὸ γλέντι εἶχε πάρη φωτιά! Ὁ μαγγίνας ἔστησε μαγαζάκι στὸ ἐξοχικό του μὲ λεμονοπορτοκαλάδες φορώντας μία ποδιὰ κι ἔτρεχε πανικόβλητος ἀπὸ ἐδῶ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ μοιράζοντας παραγγελίες… τὸ χρῆμα ἔρεε… Ὁ ῥουσσόπουλος στὸ Βατοπέδι λιβάνιζε τὸν ἐφραίμ… Ὁ μαντούύβαλος ἔπαιζε ἄ-μπε-μπα-μπλὸμ μὲ εἰσαγγελεῖς καὶ πρωτοδίκες… Ἡ Vodafone προσπαθοῦσε νὰ «ἐνημερώσῃ»  τηλεφωνικά… Οἱ ζαρντινιέρες ἦσαν πάντα ἐκεῖ ποὺ δὲν ἔπρεπε νὰ εἶναι… Ὁ «στρατηγὸς ἄνεμος» ἔκαιγε ὅ,τι εὕρισκε μπροστά του… Ὁ ἀλογοσκούφης χρωστοῦσε στὴν μισὴ ἀγορὰ ἔντυπο ὑλικό… Ὁ ζαχόπουλος πηδοῦσε ἀπὸ τὰ μπαλκόνια ὅποτε πηδοῦσε γκόμενες, γιὰ νὰ σβήσῃ τὴν καύλα του…
Ὁ σουφλιᾶς ἔκτιζε ἀβέρτα φορώντας ἕνα t/s ποὺ εἶχε ἐπάνω ἕνα μυστρί…
Ὁ λιάπης καμάκωνε γκόμενες on κάμερα κι ὅλοι περνούσαμε καλὰ μέχρι ποὺ σκάει ἡ δολοφονία τοῦ Ἀλέξη Γρηγοροπούλου μὲ τὸν πάκη (σημερινὸ τῆς προεδρίας τῆς δημοκρατίας τῆς «ἀριστερᾶς κυβερνήσεως» καλέ… στὴν θέση τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐσωτερικῶν… ποὺ οὐδέποτε ἔκαναν δεκτὴ τὴν εἰκονική του παραίτηση…) κι ἔτσι πῆραν ὅλα τὴν κάτω βόλτα…

Κι ἐνῶ τὸ ῥολόι εἶχε ἀρχίση νὰ ψιλοκουράζεται ὁ κωστάκης ὁ καραμανλῆς βαρέθηκε τὶς μπριτζόλες τοῦ Μπαϊρακτάρη, εἶπε ἕνα «δὲν γαμιέστε ῥὲ ἀδύνατοι» καὶ πῆγε γιᾶ ψάρι στὴν Ῥαφήνα…

Καί ποιός περίμενε πίσω ὑπομονετικά; Μά… ὁ γιωργάκης…(!) μὲ τὸ ποὺ εἶπε: «λεφτὰ ὑπάρχουν» μαζεύτηκαν ἀπὸ κάτω τὸ 44% τῶν πεινασμένων ὀρνέων καὶ τὸν ἔκαναν πρωθυπουργὸ μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες…

Ἐκεῖ τὸ ῥολόι ἄρχισε νὰ ψιλορετάρῃ…
Οἱ δεῖκτες του δὲν ἤξεραν πρὸς τὰ ποῦ νὰ γυρίσουν…
Ἦσαν οἱ δείκτες ἀπό ἐδῶ; αὐτὸς ἔπαιρνε τὸ ποδήλατο καὶ κατέληγε στὸ ΚΑΤ…
Ἦσαν ἀπό ἐκεῖ; αὐτὸς ἔπαιρνε τὸ κανὸ κι ἀπ’ τὴν Ὕδρα τὸν εὐρίσκαμε στα Κύθηρα…
Ἔβλεπε πράσινα παπάκια; … σταμάταγε νὰ συνεδριάζεται καὶ ἔπαιζε τὸν Ντόναλτ Ντάκ…

Οἱ Ἀμερικανοὶ ἔλεγαν μεταξύ τους: «θὰ κάνουμε πρωθυπουργὸ τὸν γιωργάκη γιὰ νὰ δεῖτε πόσο ἠλίθιος λαὸς εἶναι οἱ ἕλληνες…» καὶ τὸν ἔκαναν!
Τὸ τὶ ἔγινε μετὰ δὲν περιγράφεται…
Ἕνα θὰ σᾶς πῶ μόνον… Πῆγε Καστελλόριζο καὶ μὲ φόντο τὶς ψαροταβέρνες ἀνακοίνωσε τὴν ὑποταγὴ τῆς Χώρας…

Ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες ἀκούσαμε γιὰ πρώτη φορὰ καὶ τὶς λέξεις: φάλκον, νῖκος παπανδρέου, cds, ἀστακομακαρονάδα, πεταλωτής, ἄτακτη χρεωκοπία, δημοψήφισμα, Ντομινὶκ Στρός-Κάν, ΔΝΤ καὶ …πάτος!

Εἴχαμε φάη πιὰ ὅ,τι ὑπῆρχε στὰ «ντουλάπια» καὶ ψάχναμε τὴν ἑπομένη ἡμέρα…
Πίκρα καὶ τῶν γονέων… μὲ πρωθυπουργὸ τὸν πικραμμένο… ὁ πρωθυπουργὸς ποὺ δὲν πρόκειται νὰ τὸν θυμηθῇ οὔτε ἡ ἱστορία…

Τὸ ῥολόι ἔδειχνε κιὅλας παρὰ 5…

Βουτήξαμε τὰ ἐκλογικά μας βιβλιάρια, ἤ κάτι ποὺ ἔμοιαζε μὲ αὐτὰ τέλος πάντων καὶ ξεχυθήκαμε στὰ ἐκλογικὰ κέντρα…
σαμαρᾶ ῥεεεεέ…(!) βροντοφωνάξαμε καὶ τὸν κάναμε πρωθυπουργό, στέλνοντας τὸν πικραμμένο γιὰ ζεστὰ μπάνια στὴν Αἰδηψό.

Γύρισα στὸ σπίτι πανευτυχής… ἀπ’ ἔξω μὲ περίμενε ἔνα φορτηγὸ μὲ δύο τύπους … μὲ τὸ ποὺ μὲ βλέπουν μὲ χαιρετοῦν καὶ μῦ βάζουν ἕνα χαρτὶ κάτω ἀπὸ τὴν μύτη νὰ τὸ ὑπογράψω… «Τί εἶναι αὐτό κύριοι;…» ῥωτῶ… «δελτίο παραλαβῆς…οἰκοσκευὲς ἀπὸ τὴν Siemens… ὅλοι ἔχουν πάρει!… δωράκι… πρὶν λίγο παραδόσαμε καὶ στὸν κυριάκο… » μοῦ λέν…
Ἔ.. τὰ πῆρα!…

Τὰ χρόνια πέρασαν καὶ τὸ ῥολόι εἶχε κολλήση στὸ παρᾶ 1…
εἰπώθηκαν πολλὰ γιὰ τὸν σαμαρᾶ…
ὅμως … «δὲν εἶδα, δὲν ἄκουσα»…
οὔτε γιὰ τὸν βαγγέλη «εἶδα ἤ ἄκουσα» …κάτι…
οὔτε γιὰ ὑποβρύχια ποὺ γέρνουν, οὔτε γιὰ λίστα Λαγκάρτ, οὔτε γιὰ χριστοφορᾶκο, οὔτε γιὰ Intracom, οὔτε γιὰ OTE, οὔτε γιὰ Ζάππεια, οὔτε γιὰ ἑνάμισηἑκατομμύριο ἀνέργους, οὔτε γιὰ τρία ἑκατομμύρια πεινασμένους, οὔτε γιὰ 4000 αὐτοκτονοῦντες, οὔτε γιὰ τὰ ἀμυντικὰ χαρτιὰ τῆς Χώρας στὸ  σπίτι τοῦ βαγγέλη, οὔτε γιὰ νεκροὺς φοιτητὲς ἀπὸ μαγκάλια, οὔτε γιὰ Σκουριές, οὔτε γιὰ τὸν υἱὸ τοῦ σαμαρᾶ νὰ ἀντιγράφῃ καὶ νὰ ἀπολύεται ἡ καθηγήτρια ποὺ τὸν βούτηξε, οὔτε γιὰ τὸ μαῦρο στὴν ΕΡΤ, οὔτε γιὰ τὶς ἀπολύσεις τοῦ μητσοτάκη τοῦ κυριάκου, οὔτε γιὰ τὶς παρελάσεις μὲ διακόσμηση κάγκελο, οὔτε γιὰ τὴν μαρία σπυράκη ποὺ ἀπέλρυψε τὸ bank run, οὔτε γιὰ τὸ χάρισμα 350 ἑκατομμυρίων στοὺς μεγαλοεργολάβους…

δὲν ἀκούστηκε τίποτα… μὰ τῇ παναγίᾳ…

Ὅλα κυλοῦσαν ὁμαλὰ ὅταν ξαφνικὰ τὸ ῥολόι κάνει ἕνα μπρὰφ καὶ μηδενίζει… καὶ ἀρχίζει νὰ μετρᾷ ἀνάποδα… δὲν πήγαινε πιὰ πρὸς τὰ δεξιά, ἀλλὰ πρὸς τὰ ἀριστερά…
Πρώτη φορὰ πήγαινε πρὸς τὰ ἀριστερά… χάσαμε τὸν μπούσουλα!
Δὲν ξέρουμε πιὰ σὲ ποιὰ ὥρα εἴμαστε, ἂν εἶναι νύκτα, ἂν εἶναι ἡμέρα καὶ ἂν θὰ σταματήσῃ ποτὲ νὰ γυρνᾷ ἀνάποδα…
Μά καλά.. δέν ὑπάρχει ἕνας πούστης νά φέρῃ στά ἴσια του αὐτό τό κωλορολόι…;;

Ἔχει πιὰ νυκτώσει…
Ἕνα σκυλὶ οὐρλιάζει στὸ βάθος καὶ μιὰ ὀμίχλη τυλίγει τὸ τοπίο…

Μόνον μία ἀναθεώρησις τοῦ «συντάγματος» θὰ μᾶς σώσῃ… σκέπτομαι… Ἤ, ἔστὧ, μία ἀνάπλασις…

Ἀλλιῶς… τὸ μέλλον θὰ εἶναι ζοφερό… τὸ λὲν καὶ τὰ κανάλια…. μέχρι καὶ ἡ γεροβασίλη τὸ εἶπε…
τί; ψέμματα λέν;…

Καφετζόπουλος Χάρης

ἐπιμέλεια κειμένου Φιλονόη καὶ Φίλοι

εἰκόνα