Αὐτὸ ποὺ ἔφερε τὸ «τέλος τῆς ἱστορίας», τὸ ὁποῖο προώθησε τὸ liberal κατεστημένο, ἤταν ἡ διοίκησις τῶν ὑπαλλήλων, ἡ παλαιὰ καλὴ ἱστορία τῆς χειραφετήσεως τοῦ δούλου. Ἀφοῦ ὁ κυβερνητικὸς ὑπάλληλος εἶναι ὑπεύθυνος γιὰ τὴν ὀργάνωση τῆς πολιτικῆς τοῦ ἑκάστοτε ἡγεμόνος θὰ μποροῦσε νὰ κυβερνήσῃ ὁ ἴδιος χωρὶς τὸν ἡγεμόνα.
Δυστυχῶς ἡ θεωρία αὐτὴ δὲν βγαίνει καὶ πολὺ καλὰ τελευταία, ἂν κρίνουμε ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ ὕφεση καὶ τὴν τρομοκρατία –καταστάσεις ἐκτὸς ῥουτίνας. Καὶ αὐτὸ γιατὶ τὸ ὀντολογικὸ χαρακτηριστικὸ τοῦ δούλου/ὑπαλλήλου εἶναι ὅτι δὲν διακινδυνεύει κάτι. Ἑπομένως δὲν λαμβάνει ἀποφάσεις, καὶ φυσικὰ δεν λογοδοτεῖ σὲ κάποιον.
Ἀντίθετα, ὁ κύριος εἶναι αὐτὸς ποὺ ὀντολογικὰ εἶναι φτιαγμένος νὰ διακινδυνεύῃ, ἄρα νὰ παίρνῃ ἀποφάσεις καὶ νὰ πληρώνῃ για αὐτὲς (πχ ὁ Ἒρντογὰν λειτουργεῖ ὡς κύριος καὶ ἂν ἀποτύχῃ θὰ εἶναι ἀποκλειστικὰ ὑπεύθυνος αὐτός).
Ὁ ὑπάλληλος ἀφοῦ κάνει τὰ πάντα νὰ ἐξοντώσῃ τοὺς κυρίρους, φτιάχνει ἕνα σύστημα ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὴν ὁποιανδήποτε κατάσταση.
Τώρα, οἱ ὑπάλληλοι ἂς ἐκδόσουν μία ῥύθμιση νὰ καλλιτερεύσῃ ὁ κόσμος!
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.