Ο τίτλος εύστοχος! «H Ψευδαίσθηση της Eπιλογής».
Η μπύρα στον πλανήτη Γη ελέγχεται από 5 εταιρείες. Το όραμα της παγκόσμιας κυριαρχίας είναι πλέον πραγματικότητα.

 

beer oligopoly

Η υπεραξία, ο πλούτος δηλαδή κάθε χώρας – τοπικής Αγοράς, συγκεντρώνεται σε λίγα κέντρα.
Πὠς; Φυσικά μέσω της καταναλώσεως!
Οι τοπικής ιδιοκτησίας και προσανατολισμού ζυθοποιίες ή άλλες εταιρείες εξαγοράζονται ή οδηγούνται στην χρεβκοπία, μέσα από υπερφορολόγηση ή ανεπαρκή και ακριβό δανεισμό! Μαζί τους εξαφανίζεται και ο πλούτος που χρηματοδοτεί το βιοτικό επίπεδο των χωρών-αγορών (τοπικών οικονομιών).
Αποτέλεσμα; Φτωχοποίηση.

Ο πλούτος κάνει φτερά και στην καλλίτερη περίπτωση δημιουργούνται κάποιες, οι λιγότερες δυνατές, θέσεις εργασίας στο τοπικό εργοστάσιο 100% πολυεθνικής ιδιοκτησίας, που κτίζεται με κεφάλαια προσωρινής παραμονής, τα οποία θα επαναπατρισθούν το συντομότερο. Πληρώνονται ακόμα και κάποιοι φόροι στα κράτη και πάλι οι λιγότεροι δυνατοί, καθώς το «global value chain» έχει διαφόρους τρόπους να κατευθύνει νόμιμα τα εταιρικά κέρδη προς τις έξυπνες χώρες που προσφέρουν χαμηλή φορολογία στις επιχειρήσεις.

ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΏΝΟΥΝ.
ΤΕΛΟΣ!

Ἀλέξανδρος Κουρῆς