Ἡ κανονικὴ ὀνομασία αὐτοῦ ποὺ σερβίρεται ὡς «χορτοφαγία» εἶναι νηστεία. Ἄν καὶ νηστεία ὑπάρχῃ σὲ ὅλες τὶς παραδοσιακὲς θρησκεῖες, σὲ λίγες συγκεκριμένες ἡμέρες ἐτησίως, ἢ γιὰ λίγο πρὶν ἀπὸ κάποιαν συγκεκριμένη τελετή, ἐν τούτοις πουθενὰ δὲν ἔλαβε κάποιαν ἐπεβεβλημένη μορφὴ μονίμου νηστείας – κάτι ποὺ θὰ ἦταν παντελῶς ἀπάνθρωπο ἄλλωστε – καὶ οὐδὲ ἕνα «κακό», «δεσποτικό» κτλ. ἱερατεῖο διενοήθη νὰ κάνῃ ὁποτεδήποτε κάτι τέτοιο!
Εἶναι καλῶς γνωστὸ ὅτι ἡ νηστεία ἐξασθενεῖ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν καθιστᾶ εὐάλωτο καὶ πειθήνιο (θυμίζω τὴν Σαιξπηρικὴ κωμωδία «τὸ ἡμέρωμα τῆς στρίγγλας» ὅπου ὁ σύζυγος, γιὰ νὰ κουλαντρίσῃ τὴν τρομερὴ γυναῖκα του, τῆς στερεῖ γιὰ λίγο τὸ κανονικὸ φαγητό). Δὲν θὰ πρέπη νὰ ἐκπλήσσῃ λοιπὸν ὅτι ἡ μόνιμος νηστεία πάντοτε προωθεῖται ἀπὸ τὶς ἀπατεωνίστικες -ἢ καὶ τὶς μαῦρες- ἀποκρυφιστικὲς ὀργανώσεις, ποὺ θέλουν ἀβούλους ὁπαδούς, ἀνυπεράσπιστους ἀπέναντι στὴν ὑποβολή.
«Συνήθως, πάντως, ἡ Μπλαβάτσκυ χρησιμοποιοῦσε τὴν ὑποβολή σὲ κατάσταση ἐγρηγόρσεως, ὅπως βλέπουμε στὸ περιστατικὸ ποὺ ἀναφέρει ὁ Arthur Arnould. Ἡ ὑποβολὴ αὐτοῦ τοῦ τύπου εἶναι γενικὰ πιὸ δύσκολη καὶ ἀπαιτεῖ περισσότερη δύναμη θελήσεως καὶ ἐκπαίδευση, ὅμως διευκολύνετο ἀπὸ τὴν πολὺ περιορισμένη διατροφὴ ποὺ ἡ Μπλαβάτσκυ ἐπέβαλε στοὺς μαθητές της, μὲ τὸ πρόσχημα τῆς «πνευματικοποιήσεώς» τους. Τέτοια πράγματα συνέβαιναν ἤδη στὴν Νέα Ὑόρκη:
«Ἀπὸ τοὺς Θεοσοφιστές μας ἀπαιτεῖται ὄχι μόνον νὰ ὁρκισθοῦν ὅτι δὲν θὰ πιοῦν οὔτε σταγόνα οἰνοπνευματωδῶν ἀλλὰ καὶ νὰ νηστεύουν συνεχῶς. Τοὺς διδάσκω νὰ μὴν τρώγουν αὐτὸ ἢ τὸ ἄλλο, κι ἐὰν δὲν πεθάνουν θὰ μάθουν. Ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ ἀντιστέκονται, καὶ τόσο τὸ καλλίτερο γι’ αὐτούς.»
Εἶναι αὐτονόητο ὅτι ἡ ἴδια ἡ Μπλαβάτσκυ οὐδέποτε ἐνστερνίσθη κάτι τέτοιο. Ἐνῶ συνιστοῦσε ἐντόνως τὴν χορτοφαγία καί, μάλιστα, ἰσχυρίζετο ὅτι ἦταν ἀπαιραίτητος γιὰ τὴν «πνευματική ἀνάπτυξη», οὐδέποτε τὴν ὑιοθέτησε γιὰ τὸν ἐαυτόν της, οὔτε καὶ ὁ Olcott. Ἐπὶ πλέον κάπνιζε σχεδόν ἀσταμάτητα ἀπὸ τὸ πρωὶ μέχρι τὸ βράδυ.»
~ René Guénon, ‘Theosophy, History Of A Pseudo-religion’
[Πίναξ: Οἱ Ὑποκριταί, τοῦ Gustave Doré, ἀπὸ τὴν Θεία Κωμωδία τοῦ Δάντου]
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.