Γιὰ ὅσους ἀναρωτῶνται ποῦ ἀκριβῶς εὑρισκόμεθα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ὑπολοίπους ποὺ γνωρίζουμε, ἐδῶ, ἁπλὰ καὶ ξεκάθαρα.

Γιατὶ καὶ τὸ μεθοδευμένο ἔγκλημα τῆς χρεωκοπίας μας ἦταν μεγάλο καὶ ἡ ἔνταξίς μας στὸ εὑρῶ σκόπιμο «λάθος».
Τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα, ἀργὰ ἤ γρήγορα, θὰ σκάση, ὅπως ἔσκασε καὶ ἡ χρεωκοπία μας.:

«Ὅταν ἔχῃς ἔνα σκληρὸ νόμισμα ὅπως τὸ εὐρῶ, δὲν ἀρκεῖ νὰ τὰ καταφέρῃς γιὰ ἕνα ἢ δύο χρόνια, ἀλλὰ μακροπρόθεσμα, τὸ ὁποῖον εἶναι δύσκολο.

Τὸ ἐρώτημα ποὺ τίθεται εἶναι ἐὰν μία χώρα σὰν τὴν Ἑλλάδα μπορεῖ νὰ ἀνθέξῃ στὸν ἀσφυκτικὸ κορσὲ τοῦ εὐρῶ. Δὲν ἐπικρίνω τὴν Ἑλλάδα, εἶναι ἁπλᾶ γεγονός. Δέν εἶναι πιό σημαντικό νά δοθῇ στήν χώρα ἡ δυνατότης πραγματικῆς ἀναπτύξεως;

Μία οἰκονομία ποὺ θέλει νὰ ἀναπτυχθῇ θὰ πρέπη, κατ’ ἀρχήν, νὰ ἡρεμήσῃ γιὰ νὰ σταθῇ στὰ πόδια της, μέσῳ τῆς ὑποτιμήσεως τοῦ νομίσματός της.

Μικρὲς «ἐπιτυχίες», ποὺ ἰκανοποιοῦν κάποιους θεωρητικοὺς σὲ Βρυξέλλες ἢ Γερμανία, δὲν ἐπιλύουν τὸ πρόβλημα.

Τὸ ἐρώτημα εἶναι κατὰ πόσον ἡ οἰκονομία ἔχει ἀνακτήση τὴν ἀνταγωνιστικότητά της γιὰ νὰ διασφαλίσῃ θέσεις ἀπασχολήσεως. Τὸ ζητούμενον εἶναι νὰ δοθῇ προοπτικὴ στὸν πληθυσμό. Δὲν νομίζω ὅτι ἀρκοῦν οἱ συνεχεῖς οἰκονομικὲς ἐνισχύσεις γιὰ νὰ τερματισθῇ ἡ κρίσις στὴν Ἑλλάδα…»

«…Μόνον ἡ ἔξοδος ἀπὸ τὸ εὐρῶ καὶ ἡ διαγραφὴ ὁλοκλήρου τοῦ δημοσίου χρέους θὰ ὁδηγήση τὴν Ἑλλάδα στὸ νὰ ὀρθοποδήσῃ».

Αὐτὰ ἐτόνισε ὁ Γερμανὸς ἀναλυτὴς ἀγορῶν Robert Halver.

Πάντα Κατερίνα

ΥΓ…Καὶ γιὰ νὰ ἔχουμε ἕνα μέτρο συγκρίσεως, ἰδοῦ ἀπὸ παλαιὸ πίνακα τοῦ ΟΟΣΑ, πόσο μειώθηκε ἡ παραγωγικότης-ἀνταγωνιστικότης ὅλου τοῦ Νότου, ἔναντι τῆς Γερμανίας ἀπὸ τὴν ἔνταξή του στὸ εὑρῶ. Διότι δὲν εἶναι μόνον τὸ ἐμπορικὸ ἰσοζύγιο. Εἶναι πρωτίστως ἡ παραγωγικότης, ἀκολουθεῖ ἡ ἀνταγωνιστικότης λόγῳ νομίσματος καί, κατόπιν, τὰ ὑπόλοιπα. Τὰ μνημόνια καὶ τὰ τεράστια πρωτογενῆ πλεονάσματα ποὺ ζητοῦν (γιὰ πληρωμὴ τόκων), μαζὺ μὲ τὸ σκληρὸ εὑρῶ, οὐδέποτε θὰ ἀντιστρέψουν τὴν οἰκονομία.