Φουκαράδες κατεστραμμένοι κι ἀτιμώρητοι ἐγκληματίες

Χαλυβουργία Θεσσαλίας, 2000 (νῦν Ἑλλάδος)…

Κάνω τὴν πρωϊνή μου «βόλτα» στὸ ἔργο.
Μὲ πλησιάζει ἐργάτη (ὄχι τεχνίτης, ἐπαναλαμβάνω ἐργάτης ἀνειδίκευτος).

– «Κύριε …«Ἕνα»…. τί νέα; Ἔχεις κάποιαν καλή μετοχή;»

Οὐδέποτε ἔδιδα συμβουλὲς καὶ ὁποίαν περίπτωση, ὅσο ἔπαιζα ἦταν σὲ βιομηχανίες (ΤΙΤΑΝ, ΑΓΕΤ καὶ ἀνάλογα). 

– «Δὲν ξέρω, ἀλλὰ ἔχω ἀρχίση νὰ φοβᾶμαι», τοῦ εἶπα ἀδιάφορα. 
– «Σήμερα ἀγόρασα μετοχές», μοῦ εἶπε.
– «Τί πῆρες;», τὸν ἐρώτησα. 
– «Πῆρα ΔΟΛ…», μοῦ εἶπε καὶ συμπλήρωσε: «βαρὺ χαρτί!». 
– «Δὲν ξέρω», τοῦ ἀπήντησα πάλι, «ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι ἔχει μεγάλη κεφαλαιοποίηση. Πόσα ἔπαιξες;»  
– «Ἔχει τρία (3) δὶς δραχμὲς (ἢ κάτι τέτοιο κουφό) κεφαλαιοποίηση καί, κατὰ πῶς μοῦ εἶπε ὁ χρηματιστής μου, αὐτὴ ἡ κεφαλαιοποίησις θὰ εἶναι ἀστεία σὲ πέντε χρόνια. Θὰ εἶναι τὸ πιὸ βαρὺ χαρτὶ τοῦ χρηματιστηρίου. Στηρίζει τὴν κυβέρνηση καὶ θὰ πάρη καὶ ἔργα στὸν πολιτισμό. Ἀγόρασα μετοχὲς ἀξίας 2,5 ἑκατομμυρίων δραχμῶν. Μακάρι νὰ εἶχα κι ἄλλα. Θὰ τὰ ἔριχαν νὰ ἀποκαταστήσω τὰ παιδιά μου».

Ὅσο ζεῖ ἐκείνη ἡ π@υτάνα ὁ Σημίτης, δὲν θὰ ἡσυχάσω. Κι ἐὰν φύγω πρὶν ἀπὸ αὐτὸν τὸν κ@ργιόλη, θὰ γίνω ζόμπυ νὰ τοῦ δαγκώσω τὸν λαιμό. 

«Ἕνας»

Υ.Γ. 1. Δὲν ξέρω τὶ ἀπέγινε ἡ ἐπένδυσις τοῦ καλοῦ ἐκείνου ἀνθρώπου, ποὺ ἐδούλευε στὴν χύτευση, δίπλα στὸ καυτὸ μέταλλο, μὲ θερμοκρασία 1700 βαθμῶν Κελσίου.

Υ.Γ.2. Ἔχασα κι ἐγὼ χρήματα σὲ ἐκεῖνο τὸ πάρτυ, τόσα ὅμως ὥστε νὰ μὴν μοῦ ἀλλάξουν τὴν ζωή μου στὸ ἐλάχιστον.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply