• Ο Κούλης είναι λίγος, με όνομα που θα τον «βαραίνει» μέχρι να ψοφήσει.
  Αν ήταν άλλος στην θέση του, θα είχε ρίξει τον Τσίπρα μέσα σ’ ένα 24ωρο.
  Για να μην το κάνει πάει να πει ότι δεν θέλει ή ότι δεν τον αφήνουν «άλλοι» να το κάνει, μέχρι το «μπάζο» με την προβιά του αριστερού, να ολοκληρώσει το καταστροφικό του έργο.
  Άρα και να κερδίσει τις εκλογές, όποτε αυτές και να γίνουν, δεν θα είναι ο ίδιος που θα κυβερνά αλλά οι «άλλοι» που θα του το επιτρέψουν, με ό,τι αυτό κι’ αν σημαίνει.
• Ο Τσίπρας είναι ένας ξευτιλισμένος άνθρωπος πλέον.
  Ένας καραγκιόζης, που ξεβρακώθηκε ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα δουλάκι των Αμερικανών, που όμως έχει να φέρει σε πέρας μια «δουλίτσα» καθόλου ευχάριστη, για το αναλφάβητο πόπολο που τώρα ψ@λοβαράει και αύριο θα πέσει, πάλι, από τα σύννεφα.
  Ξευτιλισμένοι άνθρωποι είναι και όσοι τον στηρίζουν και συμμετέχουν ενεργά, στον εξωραϊσμό της μάπας του και στο κουκούλωμα σκοτεινών υποθέσεων, όπως οι τσουρουφλισμένοι στο Μάτι και τα θύματα του φονικού της Αίγινας.
  Αυτοί και ο Τσίπρας θα πρέπει να τιμωρηθούν.
  

Θα μπορέσει, όμως, ο Κούλης, όταν αναλάβει να τους τιμωρήσει;
Πολύ αμφιβάλλω.
Κι’ αυτή η εναλλαγή της εξουσίας, επάνω στα ερείπια της καταχρεωμένης Ελλάδας, θα είναι ένα ακόμη «κομπρεμί» μεταξύ των σημερινών πρωταγωνιστών.

Για τους άλλους του «δημοκρατικού τόξου», δεν λέω, γιατί περιμένουν που θα κάτσει η «μπίλια» για να πάρουν θέση.
Αμοιβομένη θέση, έτσι. Από τα δικά μας τα λεφτά…

Το δίλημμα λοιπόν, των επομένων εκλογών, Τσίπρας ή Κούλης, είναι ψευδοδίλημμα.
Κι’ ότι και να γίνει μέχρι τις επόμενες εκλογές, θα είναι επικοινωνιακό τρύκ, που οι «άλλοι» θα έχουν μηχανευθεί, για να ενισχύσουν τον έναν ή τον άλλον.

Από την πτώση της δικτατορίας μέχρι και σήμερα, η πείρα μου έχει δείξει ότι αυτό ακριβώς γίνεται.
Οι «άλλοι» κινούν παρασκηνιακά τα νήματα και καθορίζουν το ποιος θα κυβερνήσει την Ελλάδα, καταλαγιάζοντας την κατ’ ευφημισμό λαϊκή οργή και βγάζοντας το καπάκι από την χύτρα ταχύτητος της ..αγανακτήσεως, όποτε αυτοί γουστάρουν.

• Πρώτον ότι ο …Τσίπρας που κατάπιε αμάσητη την τοποθέτηση του στην διοίκηση της Κεντρικής Τραπέζης της χώρας, όταν ωρυόταν «μην τολμήσετε και βάλετε το Στουρνάρα διοικητή της ΤτΕ», είναι ένα κατάπτυστο @ρχίδι της πολιτικής, που δεν μπορεί να επηρεάσει καμμία κατάσταση.
• Δεύτερον ότι η αντίσταση του Στουρνάρα, στα κυβερνητικά σχέδια αλλαγής διοικήσεως στην Τράπεζα Αττικής, για να δανειοδοτηθούν εύκολα τα καινούργια λαμόγια της μιντιακής διαπλοκής, τους χάλασε την μανέστρα και έστειλαν τους οικονομικούς εισαγγελείς στην εταιρεία της γυναίκας του.
  Που θα πεί ότι οι μέθοδοι που μετέρχονται οι αριστεροχριστιανιστές, για να κάνουν στα μουλωχτά τις «δουλειές», δεν μπορούν να φθάσουν ούτε τις τρίχες των @ρχιδιών της Κόζα Νόστρα.
• Τρίτον ότι, τον ρόλο του «εκτελεστή» του Συμβολαίου της αποδομήσεως Στουρνάρα, τον αναλαμβάνει το κομματικό όργανο που πουλάει 1.200 φύλλα την εμέρα κι’ αυτά με το ζόρι, έχει πάρει δανεικά και αγύριστα με εγγύηση του κόμματος και δεν μας έχει πεί ακόμη ποιός είναι το πραγματικό της αφεντικό, στην εξωχώρια οφσόρ. Και,
• Τέταρτον ότι, με μία μονοκονδυλιά, αυτή η κωλοφυλλάδα, προσπαθεί να σβήσει από την μνήμη του κοινού, τις κωλοφεράτζες που είχαν με τον Στουρνάρα, τόσον ο …Βλάκας όσον και ο ανεπάγγελτος επιδρομέας του Νομισματοκοπείου.

• Το 2014, ύστερα από αποφάσεις των πολιτικών ομάδων στην Ευρώπη, συμμετείχαν, πέντε υποψήφιοι για πρόεδροι της Κομισιόν, μεταξύ των οποίων και ο Έλληνας μπάμιας.
• Αυτός προτάθηκε από την Ευρωομάδα της Αριστεράς (μέχρι κι’ αυτοί την πάτησαν και τον νόμιζαν αριστερό) και η υποψηφιότητα του υποστηρίχθηκε, από την δεξιά εικονιζομένη μ@υνάρα (Πάολα) που ηγήθηκε μάλιστα της «Λίστας Τσίπρα» στην Ιταλία.
• Το ευρωπόπολο ψήφισε, ο Τσίπρας πήρε ψήφους από τους αριστερούς, ο Φέρχοφσταφ από τους Φιλελευθέρους, ο Σούλτς από τους Σοσιαλιστές, η Κέλερ από τους Πράσινους (μην χέσω) και ο Γιούνγκερ από τους Χριστιανοδημοκράτες.
• Με πρώτο τον Έλληνα μπάμια, όλοι οι υποψήφιοι για την προεδρία της Κομισιόν, αμέσως μετά το τέλος της εκλογικής διαδικασίας, έγραψαμ στα π@πάρια τους τις ψήφους αριστερών, σοσιαλιστών, πρασίνων και φιλελεύθερων και είπαν ότι ο Γιούνγκερ έπρεπε να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν.
  Όπερ και εγένετο…

Από τότε ρώτησα δημοσίως εγώ, όλους αυτούς τους μ@λάκες ψηφοφόρους που ενίσχυσαν με την δημοκρατική τους ψήφο Αριστερούς, Σοσιαλιστές, Φιλελεύθερους και Πρασίνους, τι νόημα είχε η ψήφος τους, αφού τους έγραψαν στ’ @ρχίδια τους.
Ακόμη απάντηση δεν έχω πάρει…