Ἔγκλημα διαρκείας στὴν Χαλκίδα, μέρος Α’

Χαλκὶς στὴν ἀρχαία ἑλληνική, Χαλκίδα σήμεραΧαλκίς! Ἔλαβε τὸ ὄνομά της ἀπὸ τὰ ὀρυχεῖα χαλκοῦ ποὺ ὑπῆρχαν στὴν περιοχή, τὰ ὁποία ἦσαν πλούσια σὲ κοιτάσματα καὶ ἀποτελοῦσαν ἕνα ἀπὸ τὰ βασικὰ εἴδη προσπορισμοῦ τῶν κατοίκων της. Εἶναι πρωτεύουσα τῆς νήσου Εὐβοίας. Αὐτὸ τὸ ὄνομα προέρχεται ἀπὸ τὰ ἀρχαία χρόνια καὶ ἐκφράζει τὴν ποιότητα τῶν βοοειδῶν ποὺ τότε βοσκοῦσαν στὴν εὐβοϊκὴ γῆ (Εὔβοια= εὖ + βοῦς, δηλαδή: καλὸ βόδι).

Ἢ Εὔβοια καὶ εἰδικότερα ἡ Χαλκίς, ἦταν δωρικὴ περιοχή, ἕως τὴν ἔλευση τῶν Ἀβάντων ὅποτε καὶ ἄρχισαν οἱ πρῶτες προσμείξεις τῶν ἑλληνικῶν φύλων στὴν περιοχή. Ἱδρυτὴς τῆς Εὔβοιας, θεωρεῖται ὁ Κέφαλος, ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ ὁ πρῶτος της βασιλεύς. 

Σήμερα, ἡ Χαλκὶς ἐξακολουθεῖ νὰ παραμένῃ ἕνα ἰδιότυπο «χωνευτήρι» φυλῶν. Αὐτὸ διότι ἐδῶ καὶ χρόνια λειτουργοῦσαν τεράστιες βιομηχανίες ποὺ προσέλκυαν πλῆθος κόσμου ἀπὸ τὴν Ἀττική, τὴν Στερεά, τὴν Βοιωτία, τὴν Θεσσαλία καὶ ἀλλοῦ. Βιομηχανίες ὅπως τὸ τσιμεντάδικο, ἡ Shelman, ἡ σωληνουργία Δάρινγκ, ὁ Μιμίκος καὶ πολλὲς ἄλλες, ἀποτελοῦσαν πόλο ἕλξεως ἀνθρώπων ποὺ ἀναζητοῦσαν ἐργασία. Τώρα πλέον, σχεδὸν ὅλες εἴτε ἔχουν κλείση, εἴτε ὑπολειτουργοῦν, δίδοντας στὴν Χαλκίδα ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ποσοστὰ ἀνεργίας στὴν Ἑλλάδα.

Σημαντικὸς τουριστικὸς πόλος ἕλξεως γιὰ τὴν Χαλκίδα, ἀποτελεῖ τὸ παγκοσμίως μοναδικὸ φαινόμενο τῆς παλιῤῥοίας της. Καὶ εἶναι μοναδικό, γιατί εἶναι τὸ μόνο τὸ ὁποῖο παρουσιάζει πλημμύριδα καὶ ἄμπωτη κάθε 6 ὧρες, ἐνῶ γιὰ 7 ἡμέρες τὸν μήνα, τὰ νερὰ εἶναι ἄστατα, χωρὶς σταθερὴ ῥοή. Ἐὰν μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι ἡ Ἑλλὰς εἶναι μία ζωντανὴ γυναῖκα, τότε σίγουρα ἡ Χαλκὶς εἶναι τὰ γεννητικά της ὄργανα, ἀφοῦ παρουσιάζουν σταθερὸ κύκλο ἐμμήνου ῥήσεως (περιόδου) 7 ἡμέρες τὸν μῆνα.

Σὲ αὐτὸ τὸ ζωτικὸ ὄργανο τῆς Ἑλλάδος ὅμως, συντελεῖται ἕνα ἀποτρόπαιο ἔγκλημα ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια, ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Χαριλάου Τρικούπη ἀλλὰ καὶ παλαιότερα. Πρόκειται γιὰ τὸ ἔγκλημα τῆς καταχώσεως τῶν σημαντικῶν ἀρχαιολογικῶν της μνημείων. Ἕνα ἔγκλημα μὲ συνένοχο καὶ ἐξίσου ἐγκληματία, τὴν Ἀρχαιολογικὴ Ὑπηρεσία.

Σὲ αὐτὲς τὶς ἀναρτήσεις, θὰ προσπαθήσω νὰ καταδείξω τὰ κατὰ συῤῥοὴν ἐγκλήματα ποὺ λαμβάνουν χώρα στὴν μεγάλης ἱστορικότητος περιοχὴ τῆς Χαλκίδος, ξεκινῶντας ἀπὸ τὸ πιὸ πρόσφατο: τὴν κατασκευὴ τοῦ νέου νοσοκομείου Χαλκίδος!

Ἡ περιοχὴ ποὺ ἐπελέγη, ἀποτελεῖ μία ἀπὸ τὶς ἱστορικότερες. Γιὰ ὅσους γνωρίζουν ἀπὸ Χαλκίδα, εἰσερχόμενοι ἀπὸ τὴν νέα μεγάλη γέφυρα, φθάνοντας στὸν κόμβο, δεξιὰ μᾶς εἶναι τὰ ΚΤΕΛ. Πίσω ἀπὸ αὐτὰ καὶ σὲ ἀπόσταση 800ων περίπου μέτρων, εἶναι τὸ σημεῖο ὅπου κτίζεται τὸ νέο νοσοκομεῖο.

Πρόκειται γιὰ ἕναν λόφο, μὲ ἐξαιρετικὴ θέα ἀλλὰ καὶ μὲ σημαντικὰ ἀρχαιολογικὰ εὐρήματα, καθὼς ἀπὸ ἐκεῖ περνοῦσαν τὰ ἀρχαία τείχη τῆς Χαλκίδος πού, μέσῳ τῆς ὁδοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου (!!!) κατέληγαν στὴν Παραλία Χαλκίδος γιὰ νὰ κάνουν τὸν κύκλο ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ σήμερα εἶναι ἡ Σχολὴ Πεζικοῦ, ἡ περιοχὴ Βοῦρκος καὶ νὰ συνεχίσουν πρὸς τὰ ἐπάνω. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια, πρόκειται γιὰ τὴν πόλη – κράτος τῆς Χαλκίδος, τῆς περιόδου τῆς κλασσικῆς ἀρχαιότητος.

 

Τὸ σημεῖο λοιπὸν ποὺ σήμερα κτίζεται τὸ νέο νοσοκομεῖο, ἦταν ἕνα βασικὸ σημεῖο τοῦ τείχους ὅπου στὴν ἀρχαιότητα ὑπῆρχε ἡ Ἀκρόπολις τῆς Χαλκίδος. Ἡ δομὴ τῶν τειχῶν καὶ τὰ εὐρήματα, μαρτυροῦν τὴν ἀνάπτυξη ποὺ ὑπῆρχε σὲ αὐτὴν τὴν περιοχή. Τὸ συγκεκριμένο σημεῖο, ἀνῆκε στὸν Ἑλληνικὸ Στρατό, ὁ ὁποῖος τὸ παρεχώρησε στὸν Δῆμο πρὸ κειμένου νὰ κτισθῇ τὸ νοσοκομεῖο. Τὸ ἔγκλημα ὅμως εἶχε ξεκινήση πιὸ νωρίς. Ὅπως κυττᾶμε τὴν εἴσοδο τοῦ νοσοκομείου, στὰ δεξιά μας βλέπουμε νὰ στέκῃ ἀγέρωχο ἕνα νταμάρι. Τὸ νταμάρι αὐτό, ἀνῆκε στὸν κ. Ντεγιάννη, ὁ ὁποῖος ἐμπορεύετο μπετὸν καὶ ὑλικὰ οἰκοδομῆς, στὴν περιοχὴ τῆς Νέας Λαμψάκου Χαλκίδος. Λειτουργοῦσε ἀνενόχλητο γιὰ ἀρκετὰ χρόνια καὶ τὰ φουρνέλα τοῦ διέλυσαν κυριολεκτικὰ τὸ ἀρχαῖο τεῖχος. Ὥσπου κάποιαν στιγμὴ (ἐπὶ τέλους) τὸν σταμάτησαν. Στὰ δεξιὰ τῆς εἰσόδου τοῦ νέου νοσοκομείου, ὑπάρχει ἕνα οἰκόπεδο. Ἀνήκει καὶ αὐτὸ στὸν κ. Ντεγιάννη. 

Τὰ ἐρωτήματα ποὺ τίθενται ἐδῶ εἶναι:

1. Ποιός παρεχώρησε αὐτά τά οἰκόπεδα στόν κ. Ντεγιάννη;
2. Ποιός τοῦ εἶχε δώση ἀρχικῶς τὴν ἄδεια λειτουργίας γιά τό νταμάρι στό σημεῖο;
3. Κατά τήν διάρκεια τῆς λειτουργίας τοῦ νταμαριοῦ, εὑρέθησαν ἀρχαιολογικά εὐρήματα; Ἐάν ναί, ποῦ εὑρίσκονται αὐτά; Ποιός τά ἔχει καρπωθῆ;

Νὰ τονίσω σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο, ὅτι ἄσχετα μὲ τὸ ἐὰν τὰ οἰκόπεδα αὐτὰ παρεχωρήθησαν στὸν κ. Ντεγιάννη ἢ ἠγοράσθησαν ἀπὸ αὐτόν, δὲν θεωρῶ τὸν ἴδιο ὡς ἄμεσα ὑπεύθυνό του ἀρχαιολογικοῦ ἐγκλήματος ποὺ διετελέσθη στὸ σημεῖο, ἀλλὰ ἐκείνους ποὺ παρεχώρησαν ἢ ἐπούλησαν σὲ αὐτὸν τόσο τὰ οἰκόπεδα, ὅσο καὶ τὴν ἄδεια.

Αὐτά, ὡς εἰσαγωγικὰ τῶν ἀποκαλύψεων ποὺ πρόκειται νὰ ἀκολουθήσουν. Κι ἐπειδὴ πολλοὶ θὰ σπεύσουν νὰ μοῦ βουλώσουν τὸ στόμα, τοὺς ἐνημερώνω ὅτι οὔτε νεκρὸς θὰ πάψω νὰ ἀποκαλύπτω τὴν Ἀλήθεια. Ἐὰν κάποιοι ἀποφασίσουν νὰ προχωρήσουν σὲ μηνύσεις ἐναντίον μου, καλῶ τὸν ἁρμόδιο εἰσαγγελέα νὰ πράξῃ τὸ καθῆκον του ὡς ὀφείλει καὶ νὰ ἐλέγξῃ τὰ ὅσα ἀποκαλύπτονται καὶ πρόκειται στὴν συνέχεια νὰ ἀποκαλυφθοῦν.

Μεταξᾶς Γεώργιος