Στὴν Φύσιν, ἀπὸ τὰ ζῷα ἔως τὰ φυτὰ δὲν χρειάζονται ἀποδείξεις γιὰ νὰ παίξῃ τὸ κάθε ὄν τὸν ῥόλο του.
Συγκεκριμένα πράγματα, συγκεκριμένοι ῥόλοι, σὲ συγκεκριμένον πλανήτη…
Αὐτὰ ὅλα τὰ …εὐφάνταστα τὰ χρειαζόμεθα ἐμεῖς, οἱ …φερόμενοι ὡς ἄνθρωποι, γιὰ νὰ ἀποδείξουμε …κάτι, κάπου, κάπως.
…τὴν ἴδιαν ὥρα ποὺ θησαυρίζουν, εἰς βάρος, ἐπιτήδειοι.

Ἀπὸ τὰ ἔντομα ἔως τὰ πετεινά, ἀπὸ τὰ ψάρια ἔως τὰ ἑρπετά, ἀπὸ τὰ αἰλουροειδῆ ἔως ἀκόμη καὶ τὶς …ἀμοιβάδες, ὅλοι κι ὅλα γνωρίζουν, βάσει παναρχαίων μηχανισμῶν, τὸ πῶς θὰ ἀναπαραχθοῦν, τὸ πότε καὶ τὸ γιατί. Γνωρίζουν τὸν ῥόλο τους, τὸν ἀπολαμβάνουν καὶ δὲν χρειάζονται ἰδιαίτερες ἑορτὲς γιὰ νὰ θυμηθοῦν τὸ ποιοὶ εἶναι.
Οἱ μόνοι ποὺ φαίνονται νὰ δυσκολεύονται στὸ νὰ κατανοήσουν κάτι τέτοιο εἶναι οἱ ἄνθρωποι.
Πρὸς τοῦτον καὶ οἱ ῥόλοι, ποὺ κατὰ περιόδους ἐπιλέγουμε, στήνοντας κοινωνίες ἀνδροκρατίας ἤ γυναικοκρατίας, ἐμπεριέχουν καὶ τὴν πηγὴ τοῦ προβλήματός μας: ἀρνούμεθα νὰ ἀναγνωρίσουμε καὶ νὰ συνειδητοποιήσουμε καὶ νὰ ἀποδεχθοῦμε τὸν ῥόλο μας, σὲ καθαρὰ φυσικὲς βάσεις.

Ὅταν μὲ τὸ καλό, ὡς ἀνθρωπότης, θὰ περάσουμε σὲ ἐκεῖνον τὸ ἐπίπεδον τῆς αὐτογνωσίας, τότε εἶναι βέβαιον πὼς δὲν θὰ χρειαζόμεθα «παγκόσμιες ἡμέρες» καὶ «παγκόσμιες νύκτες».
Σεβόμενοι ἁπλῶς τὰ ὅρια, δίχως παρανοήσεις, δίχως ἐρμηνεῖες καὶ  δίχως παράνοιες, αὐτομάτως οἱ κοινωνίες μας ἀναβαθμίζονται σὲ κοινωνίες Ἀνθρώπων, ἀφήνοντας διὰ παντὸς πίσω τους τὸ χάος καὶ τὴν διαστρέβλωσιν τῶν ἐννοιῶν.

Φιλονόη

εἰκόνα