Τί τά θέλουμε τά ἀρχαία;

Σχεδὸν 3.000 τ.μ. ἑλληνικὸ ψηφιδωτό. Τὸ μεγαλύτερό του κόσμου. Κοσμοῦσε κάποιο δημόσιο κτίριο.

Εὑρέθη στὴν Ἀντιόχεια κατὰ τὴν διάρκεια σκαψίματος γιὰ θεμελίωση μεγάλης ξενοδοχειακῆς μονάδος.
Ἀνεσκάφη, ἐσυντηρήθη καὶ ὁσονούπῳ παραδίδεται στὸ κοινὸ γιὰ ἐπισκέψεις.

Ἐδῶ ὁ Ἑλληναρᾶς τῆς Θεσσαλονίκη κραυγάζει ἀγανακτισμένος ποὺ ἔχει ἀνακαλυφθῆ μία ὁλόκληρος πολιτεία κάτω ἀπὸ τὴν ἄσφαλτο καὶ λέει τί τὰ θέλουμε τὰ ἀρχαία, ῥίξε μπετὸ νὰ τελειώνουμε μὲ τὸ μετρὸ ἐπὶ τέλους νὰ κάνουμε τὸ Καμάρα-Διαγώνιο σὲ 4 λεπτὰ καὶ 45 δευτερόλεπτα.

Δαφνομήλης Εὐστάθιος

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Τί τά θέλουμε τά ἀρχαία;

  1. Βεβαίως – καὶ ἀναμενόμενον, διότι -ὅπως πρῶτος ὁ Δημήτρης Χατζῆς ἐξήγησε- ὅλη ἡ νοητικὴ προσπάθεια τοῦ νεοέλληνα ἐξαντλεῖται στὸ νὰ ἀποδείξη πὼς “δὲν εἶναι μαλάκας”. Τελικῶς, βέβαια, ἁπαξάπαντες ἀποδεικνύονται ἀκριβῶς τέτοιοι, μὰ αὐτὸ δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει. “Αὐτοὶ τὰ εἴπανε!” (Τώρα, τί εἴπανε; allez chercher quoi, ὅπως λένε καὶ οἱ Γάλλοι, δηλαδὴ “ἄντε ψάξε, νὰ τὸ βρῆς”.)
    Θέλετε ἀπόδειξη; Ἰδοὺ αὐτή! Τὰ Νέα Ἑλληνικὰ εἶναι ἡ μόνη γλῶσσα στὴν Εὐρώπη (ἐὰν ὄχι στὸν κόσμο ὅλο), στὴν ὁποία τὸ ἐπίθετο παλαιὸς/παλιὸς κατέληξε νὰ σημαίνη: “ρυπαρός, ἠθικῶς ἐπιλήψιμος, ἀπορριπτέος”. Παραδείγματα; Ὅσα θέλετε: “Παλιόπραμα, παλιόπαιδο, παλιόρρουχο, παλιάνθρωπος, παλιοκατατάσταση” καὶ ἄλλα ὧν οὔκ ἐστι ἀριθμός. Καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτά, ἐμένα προσωπικῶς πολὺ μοῦ ἀρέσει τὸ “ἐνδιαφέρον” τῶν νεοελλήνων γιὰ τὰ Ἐλγίνεια καὶ γενικῶς γιὰ τὶς “κλεμμένες ἀρχαιότητες”. Ὅθεν, ἐκ βάθους καρδίας ἀναφωνῶ:Κρῖμα ποὺ ὁ Έλγῖνος καὶ γενικῶς οἱ Ἐγγλέζοι/Εὐρωπαῖοι δὲν πήρανε περισσότερες ἀρχαιότητες, δηλαδὴ ὅλες. Πολὺ καλλίτερα ἐκεῖ (Λονδῖνο, Παρίσι, Βερολῖνο) παρὰ ἐδῶ.
    Γιατί; Ἰδοὺ ἡ -οἱονεὶ πρόχειρη- τεκμηρίωση: Μπροστὰ ἀπὸ τὸ ἱερὸ τῆς ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Ἀχαρνῶν ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονα ἔχει στηθῆ ἡ προτομὴ τοῦ Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανοῦ, πρωτεργάτη καὶ μάρτυρα τοῦ Ἀγώνα γιὰ τὴν Αὐτονόμηση τῆς Βορείου Ἠπείρου. Οἱ εὐσεβεῖς ὅμως ἑλληνοορθόδοξοι ποὺ ἔστησαν τὴν προτομὴ δὲν ἔβαλαν ἐπιγραφὴ μὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ποὺ ἀπεικονίζεται στὴν προτομή, δηλαδὴ τοῦ Σεβαστιανοῦ, γιὰ νὰ “μὴ προκαλοῦν”. Καὶ μετά, τὰ ὄντα αὐτὰ ἔχουνε τὸ θράσος νὰ ζητοῦν “τὰ Ἐλγίνεια πίσω” καὶ νὰ αὐτοθεωροῦνται ὡς κατ’εὐθεῖαν ἀπόγονοι τοῦ Καλλικρατίδα, Λεωνίδα καὶ κάθε Ἀγαθαρχίδα.

Leave a Reply