Μπήκαμε στὴν λεγομένη «Κοινὴ Ἀγορὰ» μὲ σκοπὸ νὰ ἀποκτήσουμε καλλίτερες συνθῆκες πωλήσεως τῶν ἑλληνικῶν ἀγαθῶν, καὶ σταθερὲς καὶ ἐπικερδεῖς ἐμπορικὲς σχέσεις.
Εἴκοσι (20) χρόνια ἀργότερα, τὰ ἑλληνικὰ προϊόντα ἔγιναν εἶδος πρὸς ἐξαφάνιση, ἐπεκράτησαν οἱ γνωστοὶ ἰσχυροὶ στὸ παρεάκι, οἱ ὁποῖοι μᾶς κατέστησαν ἐμπορικὴ ἀποικία τους. Οἱ μεθοδεύσεις τους πλέον ἔχουν ἀποκαλυφθῆ καὶ εἶναι τυφλὸς ἢ προδότης ὅποιος δὲν τὶς βλέπει. Ὅποιος δέ, τὶς δικαιολογεῖ μὲ πρόσχημα τὸν ἀμοραλιστικὸ ῥεαλισμό, ἂς μᾶς κάνῃ τὴν χάρη νὰ τὸ βουλώσῃ τὸν ὑπόλοιπο καιρὸ ποὺ μᾶς κουνᾶ τὸ δάκτυλο γιὰ τὴν Εὐρωπαϊκὴ ἠθικὴ καὶ τὸν Ἑλληνικὸ κομπογιαννιτισμό.

Μπήκαμε στὴν Ἡνωμένη Εὐρώπη γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε τὴν οἰκονομικὴ καὶ πολιτικὴ σταθερότητα, τὴν ἀνάπτυξη καὶ τὴν ἀσφάλεια.
Ἀντ’ αὐτοῦ ἔχουμε μία σαραντανονταετῆ (40ετῆ) ἀχανῆ τρύπα στὸν ἰσολογισμό μας, λόγῳ τῶν ἀναχαιτήσεων ἔναντι τῶν τουρκικῶν παραβιάσεων καὶ τῶν ἐξόδων γιὰ τὴν Ἄμυνα. Πολιτικὴ σταθερότητα δὲν ἀποκτήσαμε, εἴμαστε τὸ μόνο κράτος τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης ἔχει ὑπαρκτὴ ἀριστερὰ τρομοκρατία, σὲ σημεῖο ποὺ αὐτὴ ἔχει ἀτύπως θεσμοθετηθῆ πλέον, ἐνῶ καὶ οἰκονομικὴ σταθερότης καὶ ἀνάπτυξις εἶναι ἁπλῶς ἕνα ἀνέκδοτο, ἀφοῦ γίναμε οἰκονομικὸ φέουδο τῶν ἰσχυρῶν της Ἡνώσεως.

Μπήκαμε στὴν ΟΝΕ γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε ἰσχυρὸ νόμισμα, ὅμως στὴν πόρτα ἀφήσαμε τὸ μοναδικό μας ὅπλο: τὴν δυνατότητα ἀσκήσεως ἐθνικῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς ἀκόμη καὶ τὴν ὑστάτη λύση τῆς ὑποτιμήσεως νομίσματος. Πλέον εἴμαστε ἐγκλωβισμένοι στὸ «κλὰμπ» χωρὶς νὰ μποροῦμε νὰ βγοῦμε ἐκτός.

Τί μᾶς ἔμεινε; «Ἡ Εὐρώπη τῶν Δικαιωμάτων, τῶν ἀξιῶν καὶ τῆς ἀλληλεγγύης». Αὐτὰ τὰ ὡραῖα, τὰ παχειὰ ποὺ ἀκοῦς καθημερινῶς ἀπὸ τοὺς Εὐρωπαϊστὲς σὲ κάθε δημόσια συχνότητα. Οἱ ὁποῖοι μὲ περισπούδαστο ὕφος σχολιάζουν τὴν «κακιὰ» Τουρκία, τὴν «μοχθηρὴ» Ῥωσσία καὶ τὴν «ἀνήθικη Ἀμερικὴ τοῦ Τρᾶμπ» ποὺ ἐγκαταλείπει, λέει, τοὺς συμμάχους της. Γλῶσσα προνηπίου, γιὰ ἰδρυματικοὺς τοῦ ἀσύλου ποὺ ὀνομάζεται Ἡνωμένη Εὐρώπη δηλαδή.

Νὰ ξέρετε λοιπόν, ὅταν σκουπίζεσθε στὸν «θρόνο» μὲ εἰσαγόμενο κωλόχαρτο, καὶ δίνετε ἀπὸ τὸ ὑστέρημά σας στοὺς οἶκο-φόρους τῆς εὐρωσοβιετίας, αὐτὸ ποὺ πληρώνετε εἶναι ὁ μισθὸς αὐτῶν τῶν μηρυκαστικῶν ποὺ σιτίζονται ἀπὸ τὴν Πατρίδα τους τὴν Εὐρώπη γιὰ νὰ σᾶς πωλοῦν «δικαιώματα» γιὰ ῥὸζ ἐλέφαντες, γιὰ ἱπταμένους γαϊδάρους καὶ γιὰ ψάρια ψημμένα κι ἀπ’ τὶς δύο μεριές.

Δαφνομήλης Εὐστάθιος