Εἶναι φανερὸ ὅτι τὸ παλληκάρι εἶναι στὰ βήματα τοῦ Γιωργάκη Παπαντρέα.
Ἔχει τὴν ἐντύπωση, ὅτι ζεῖ κάπου ἀνάμεσα στὴν Γερμανία καὶ τὴν Δανία καὶ εἶναι ἐπὶ κεφαλῆς μίας χώρας 60 ἑκατομμυρίων μὲ ἐθνικὸ προϊὸν δύο (2) Τρίς.

Δὲν γνωρίζει τὸ παλληκαράκι, ὅτι εἶναι ἐπὶ κεφαλῆς μίας πτωχευμένης ξεβράκωτης χώρας στὸ ἔλεος τῶν ὀρέξεων τῆς ὀθωμανικῆς Τουρκίας.

Ἂν ὑπάρχῃ θεὸς ἂς τὸν λυπηθῇ καὶ ἂς τὸν συγχωρήσῃ.
Βέβαια ποιοὶ εἴμαστε ἐμεῖς ποὺ θὰ διαφωνήσουμε μὲ μία προβεβλημένη ἐπιστήμονα ποὺ τεκμηριώνει ἐπιστημονικῶς πὼς οἱ ἀρχαῖοι κίονες ἔπεφταν τό 1850 ἐξ αἰτίας τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς….;

«Ἕνας» 

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Ἄκουσα τὴν κὰ Λίνα Μενδώνη, τὴν νέα Ὕπουργὸ Πολιτισμοῦ στὸν ΣΚΑΙ, πρὸ καιροῦ, νὰ ὑπεραμύνεται τῆς ῥητορικῆς του πρωθυπουργοῦ γιὰ τὴν ἀναγκαιότητα ἐνεργειῶν γιὰ τὴν καταπολέμηση τῆς «κλιματικῆς ἀλλαγῆς». Ἡ κλιματικὴ ἀλλαγὴ εἶπε, ἀπειλεῖ τὸν ὑλικὸ καὶ ἄυλο πολιτισμό μας.

Στὴν ἐρώτηση τοῦ δημοσιογράφου γιὰ τὸ πῶς αἰτιολογεῖται αὐτὴ ἡ ἀπειλή, ἡ κυρία Μενδώνη ἀνέφερε ὡς παράδειγμα τοὺς κίονες τοῦ ναοῦ τοῦ Ὀλυμπίου Διὸς στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ ἕνας ἔπεσε ἐξ αἰτίας θυελλωδῶν ἀνέμων τὸ 1852.

Μὴ βιάζεσθε ὅμως νὰ βγάλετε συμπεράσματα. Τὰ βαθύτερα αἴτια τῆς πτώσεώς του, κατὰ τὴν κυρία Μενδώνη, εὑρίσκονται στὴν καταῤῥακτώδη βροχὴ ποὺ προηγήθη, ἡ ὁποία διέβρωσε τὸ ἔδαφος μὲ ἀποτέλεσμα νὰ γείρῃ ἡ βάσις τοῦ κίονος καὶ αὐτὸς νὰ πέσῃ.

Αὐτό, κατὰ τὴν ἐπιστημονικὴ προσέγγιση τῆς κυρίας Μενδώνη, ἅπτεται τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς. Γιὰ κάθε «ἀπαίδευτο» καὶ “ἀμύητο” ἁπλοϊκὸ νοῦ, ὁ λόγος θὰ ἦταν πὼς ἕνας κίονας μόνος του, (μέρος τοῦ ψηλότερου Ἑλληνορωμαϊκοῦ ναοῦ στὸν κόσμο!), χωρὶς ἀντιστήριξη, κτισμένος ἴσως καὶ ἀπὸ τὸν 6ο π.Χ. αἰώνα (ποὺ ξεκίνησε ἡ ἀνέγερση τοῦ ναοῦ), καὶ ἀφημένος μετὰ τὸν 2 μ.Χ. αἰώνα (δηλαδὴ γιὰ ἀρκετὲς ἑκατοντάδες χρόνια ἐγκατάλειψης), ἁπλῶς ἔπεσε, καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ μοίρα ὅλων τῶν οἰκοδομημάτων ὅταν ἀφήνονται στὸ ἔλεος τῶν στοιχείων τῆς φύσης καὶ τοῦ νόμου τῆς βαρύτητας καὶ δὲν συντηροῦνται.

Ὅμως γιὰ τὴν κυρία Μενδώνη καὶ φυσικὰ γιὰ τὸν κο Πρωθυπουργό, ἡ πτῶσις τοῦ κίονος εἶναι ἀπότοκός της κλιματικῆς ἀλλαγῆς, ἡ ὁποία ὅπως φαίνεται συντελεῖται ἀπὸ καιρό, πρὶν ἀκόμη ἡ βιομηχανικὴ ἐπανάστασις παράξῃ ὁρατὰ κλιματικὰ ἀποτελέσματα, πρὶν ἡ ἀστικοποίησις καὶ ἡ ἐντατικὴ ἐκμετάλλευσις τοῦ περιβάλλοντος ἀποβοῦν βλαπτικὰ γιὰ τὴν φύση καὶ πρέπει νὰ ἀλλάξουμε τὸν τρόπο ζωῆς μας καὶ νὰ ἐπιβαρυνθοῦμε μὲ προσθέτους οἶκο-φόρους, ἀντί, ἂς ποῦμε, νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὴν συντήρηση τῶν ἀρχαιοτήτων κλπ θέματα στὰ ὁποῖα ἑδράζεται τὸ παραμύθι αὐτὸ ποὺ μᾶς προωθοῦν.

Βέβαια ποιοὶ εἴμαστε ἐμεῖς ποὺ θὰ διαφωνήσουμε μὲ μία προβεβλημένη ἐπιστήμονα ποὺ τεκμηριώνει ἐπιστημονικῶς πὼς οἱ ἀρχαῖοι κίονες ἔπεφταν το1850 ἐξ αἰτίας τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς….;

Δαφνομήλης Εὐστάθιος