Τὸ καλοκαίρι ἐγνώρισα μίαν συμπαθεστάτη κυρία. Ἡ κυρία αὐτή, κατηγομένη ἐκ τῆς Χίου, ἔχοντας ὅμως φύγη ἀρκετὰ χρόνια ἀπὸ τὸ νησί της καὶ διαμένοντας ὡς μόνιμος κάτοικος πλέον στὴν Θεσσαλονίκη, ἀντεμετώπισε τελευταία ἕνα πρόβλημα μὲ τὸ πατρικό της στὴν Χίο.
Προσφάτως (τελευταία πενταετία), τὰ καλοκαίρια ποὺ τὸ ἐπεσκέπτετο, εὕρισκε ἐντός του μονίμως ἀπροσκλήτους «μουσαφίρηδες», οἱ ὁποῖοι ἔμεναν μέσα καὶ προκαλοῦσαν καταστροφές. Ἐν τέλει, τὸ περασμένο καλοκαίρι μία ΜΚΟ τῆς ἔκανε μία πρόταση νὰ ἐνοικιάσῃ τὸ σπίτι της, τὸ ὁποῖο εἶναι ἕνα παλαιὸ ἀρχοντικὸ κοντὰ στὸ λιμάνι, σὲ πολὺ καλὴ τοποθεσία. Τῆς ἔδωσαν ἕνα πολὺ καλὸ ποσὸ γύρω στὰ 7-8 ἑκατοστάρικα μηνιαίως ἐνῶ ἡ ἰδία ἀποροῦσε γιατί τὴν ὑπεχρέωσαν, μὲ ὅρους συμβολαίου, νὰ ἀφήσῃ τὸ παραμικρὸ ἀντικείμενο ποὺ ἀφοροῦσε τὴν οἰκοσκευὴ μέσα στὸ σπίτι καὶ νὰ μὴν πάρῃ κάτι μαζύ της. Κρεμάστρες στὶς ντουλάπες, μαχαιροπείρουνα, καθρέπτες κάδρα κλπ…
Πρῶτα λοιπὸν τῆς διευκρίνισα πὼς τὸ σπίτι ἀκόμη καὶ ἐὰν τὸ ξενοικιάσῃ, κάποιαν στιγμή, θὰ εἶναι ἕνα ἄθλιο ῥημάδι. Ὕστερά της ἔλυσα καὶ τὴν ἀπορία: Τὸ σπίτι θέλουν νὰ φαίνεται ἐπιπλωμένο, διότι ἔτσι κάνουν διαφημιστικὲς φωτογραφήσεις, δείχνοντας πὼς οἱ κάτοικοι φιλοξενοῦν τοὺς «ἐπενδυτὲς» στὰ σπίτια τους. Ἡ οἰκοσκευὴ εἶναι τὸ ἀπαραίτητο «ντεκὸρ» γιὰ νὰ μὴ δείχνῃ τὸ σπίτι ἐνοικιασμένο. Ἡ δευτέρα πληροφορία ποὺ τῆς ἔδωσα εἶναι ὅτι στὰ τετραγωνικὰ ποὺ μοῦ ἀνέφερε ὅτι ἀθροίζει τὸ σπίτι χωροῦν τόσα κεφάλια πού, ἐν τέλει, τὰ ἔσοδα ποὺ θὰ πάρη ἡ ΜΚΟ εἶναι πολλαπλάσια του μισθώματος. Ὅταν συνειδητοποίησε πὼς ἡ ΜΚΟ θὰ πάρει ἀρκετὲς χιλιάδες εὐρῶ γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς τύπους ποὺ θὰ κοιμίζη ἐκεῖ μέσα, τὸ μόνο ποὺ εἶχε νὰ παρατηρήσῃ, μὲ μίαβ δόση ἀπογοητεύσεως, ἦταν πὼς τελικῶς τοὺς ἐζήτησε λίγα καὶ ἔπρεπε νὰ ζητήσῃ, τοὐλάχιστον, ἕνα χιλιάρικο «στρογγυλό».
Ἂς κάνουμε μίαν ἐπανάληψη στὴν κλιμάκωση:
Πρῶτα ἦλθαν οἱ εἰσβολεῖς. Δὲν τοὺς ἐκάλεσε, δὲν τοὺς ἤθελε. Μετὰ ἐξεφιάσθη. Ἐὰν εἶναι νὰ ζημιώνεται καλλίτερα νὰ εὕρῃ τρόπο νὰ κερδίζῃ κάτι. Καί, τέλος, φθάνουμε στὸ ὅτι «ἀφοῦ μπορῶ νά κερδίσω γιατί νά μή κερδίσω τό μέγιστο;»…
Καὶ αὐτὴ ἡ λογικὴ ὑπάρχει παντοῦ. Ἡ μπίζνα τῶν ΜΚΟ σιγὰ σιγὰ διαβρώνει τὴν κοινωνία, παίρνει ἕνα μεγάλο μερίδιο στὴν ἀγορά, ἡ ὁποία ἔχει «ψοφήση» ἐδῶ καὶ χρόνια καὶ ζέχνει. Ὅλο καὶ περισσότερος κόσμος «βάζει νερὸ στὸ κρασί του» εἴτε γιὰ νὰ βγάλῃ ἕνα μεροκαματάκι, εἴτε γιὰ ἕνα μηνιάτικο ἐνοίκιο, συμμετέχοντας κι αὐτός, ὡς γρανάζι, στὴν μπίζνα τῆς «ἀλληλεγγύης».
Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτά, περιμένω τὴν ἡμέρα ποῦ ἐπάνω στὰ συντρίμια καὶ ἀποκαΐδια τῆς Ἑλλάδος ποὺ γνωρίζαμε ἔως τώρα, θὰ σταθῆ ξανὰ ἕνα χονδρογούρουνο, σὰν τὸν πάγκαλο, καὶ θὰ πῆξανὰ τὸ ἀλήστου μνήμης…
«Ὅλοι μαζὺ τὰ φάγαμε»…
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.