Γιὰ νὰ νικήσῃς κάποιον ἐχθρὸ (ὁποιονδήποτε ἐχθρό) πρέπει νὰ διαθέτῃς ὅπλα (ὁποιαδήποτε ὅπλα) ποὺ δὲν τὰ γνωρίζει καὶ τὰ ὁποία, ἀκόμη κι ἐὰν τὰ μάθῃ, θὰ ἀδυνατῆ ἐκεῖνος νὰ τὰ προσεγγίσῃ καί, πολὺ πρισσότερο, νὰ τὰ διαχειρισθῇ εἰς βάρος σου. Κι αὐτό, ὅσο παράλογον κι ἐὰν φαντάζῃ, εἶναι ἀναγκαῖον μὰ καί, τώρα πιά, θεμιτόν…

Καί ποῦ θά εὑρεθοῦν αὐτά τά ὅπλα;
Ποιός θά τά διαθέση σέ ἐμᾶς;
Καί γιατί δέν θά μποροῦσε νά τά προσεγγίσῃ ὁ (κάθε) εἴδους ἐχθρός;

Οἱ ἀπαντήσεις δὲν θὰ πρέπη νὰ ἀναζητηθοῦν σὲ βιβλία καὶ σὲ ἐφευρέσεις, ἀλλὰ σὲ ξεχασμένες γνώσεις καὶ στὸ …ἔνστικτον, ποὺ ἐδῶ καὶ αἰῶνες, ἀπολύτως διαστρεβλωμένον καὶ δηλητηριασμένον, ὑπολειτουργεῖ.
Ὅσο ἀκραῖον κι ἐὰν φαντάζῃ αὐτό, τόσο ἀληθὲς εἶναι καὶ τόσο, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλην φορά, ἐπιτακτικὸν τὸ νὰ ἐνεργοποιηθῇ.

Διότι ὁ πόλεμος, ὁ πραγματικὸς πόλεμος, δὲν εἶναι ὑλικός, οἰκονομικός, συνταγματικός, κοινωνικός, πολιτικὸς ἢ κομματικός. Ὁ πόλεμος εἶναι, κατ’ ἀρχήν, ἀτομικός. Εἶναι πόλεμος Ἠθικός. Εἶναι μάχες ἐπαναπροσδιορισμοῦ καὶ παγιώσεως Ἠθῶν, Ἀξιῶν καὶ Ὁρίων. Εἶναι πόλεμος ἐπιγνώσεως καὶ ἐπαναπροσδιορισμοῦ τῶν πάντων. Εἶναι πόλεμος ἐπαν-ἀνακαλύψεως, μὰ καὶ ἐπαν-ἐνεργοποιήσεως, ξεχασμένων δυνανοτήτων, διαδρομῶν καὶ σκοπῶν.
Εἶναι πόλεμος ἐπαναπροσδιορισμοῦ τῆς Ἀριστείας καί, καταληκτικῶς, τῆς Ἀρχῆς.
Ἐὰν αὐτὸ τὸ συνειδητοποιήσουμε, τότε ὅλες οἱ …«ἀναγνώσεις» μετουσιώνονται καὶ λειτουργοῦν ὑπὲρ τῶν ἀγωνιστῶν τῆς Ἐλευθερίας!!!

Φιλονόη

Υ.Γ.1. Κατὰ νοῦ νὰ ἔχουμε διαρκῶς πὼς ἡ Σοφία, διαρκῶς καὶ διαχρονικῶς, νικᾶ κάθε μορφὴ Δυνάμεως, ὅσο βιαία κι ἐὰν εἶναι, μὰ κι ὅσο ἀνίκητος φαντάζῃ. Εἶναι ἀδιαπραγμάτευτον αὐτό.

Υ.Γ.2. Ἡ γνῶσις τοῦ Σκοποῦ καὶ ἡ ἐπίγνωσις τοῦ Χρέους εἶναι ἡ Ἀρχὴ τῆς διαδρομῆς.

Υ.Γ.3. Ἡ μεγαλυτέρα ὅμως …μετακίνησίς μας ἀφορᾶ στὸ ἐὰν (καὶ πότε) θὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὶς πεποιθήσεις μας, ποὺ μᾶς ὑπαγορεύουν τὴν χρῆσιν τῶν ὅπλων ποὺ ὁ (κάθε) ἐχθρὸς μᾶς προσφέρει. Τὰ ὅπλα αὐτά, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, δὲν εἶναι ἁπλῶς σημαδεμένα καὶ (ὄχι ἀπὸ ἐμᾶς) ἐλεγχόμενα, ἀλλά, ἀκόμη χειρότερα, στὶς δύσκολες στιγμὲς στρέφονται πανεύκολα ἐναντίον μας!!!

εἰκόνα