Χρειάζεται νὰ τὸν δοῦμε κατάματα γιὰ νὰ καταλάβουμε πὼς ἀξίζει τὸν κόπο νὰ πολεμήσουμε, μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις, γιὰ νὰ ἀνακτήσουμε τὸ δικαίωμα στὴν ζωή. Διότι τὸ δικαίωμα στὴν ζωὴ οὐδέποτε ἦταν αὐτονόητον. Ἐμεῖς τὸ εὐτελίσαμε τόσο, ποὺ τὸ καταντήσαμε αὐτονόητον.
Ἡ ἀκριβῶς ἲδία ὅμως ἀρχὴ ἰσχύει καὶ γιὰ τὴν χώρα, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλον τὸν κόσμο μας.
Χρειάζεται, τελικῶς, νὰ δοῦμε τὸν θάνατό της νὰ καταφθάνῃ, νὰ τὸν μυρίσουμε καὶ νὰ τὴν ἀπειλήσῃ μὲ τὴν σκιά του, γιὰ νὰ ἀποφασίσουμε (ἐὰν προλάβουμε νὰ τὸ ἀποφασίσουμε), τὸ ἐὰν ἀξίζῃ ἢ ὄχι νὰ πολεμήσουμε γιὰ νὰ τὴν σώσουμε.
Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ ὅλον τὸν κόσμο μας.
Χρειάζεται νὰ δοῦμε μὲ τὰ μάτια μας τὸν πλανήτη νὰ πεθαίνῃ γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς θὰ μᾶς τραβήξη κι ἐμᾶς στὸν θάνατό του.
Λανθασμένως ἔχουμε παραιτηθῆ ἀπὸ τοὺς ἀγῶνες ἤ, ἀκόμη πιὸ ἀνοήτως, τοὺς ἔχουμε περιορίση μόνον στὰ τῆς καθημερινῆς μας ἐπιβιώσεως. Λησμονήσαμε πὼς εἴμαστε κύτταρο ἐνὸς εὐρυτέρου κόσμου, ἑνὸς μεγαλυτέρου ὀργανισμοῦ, ἑνός, τέλος πάντων, σώματος ποὺ ἐὰν κάτι ἐπάνω του δὲν λειτουργῇ σωστά, ἀποβάλλεται. Καί, εἴθισται, νὰ μὴν λειτουργῇ σωστὰ μόνον ὄ,τι κι ὅποιος παραιτεῖται ἀπὸ τοὺς ἀγῶνες ὑπὲρ τῆς ἐπιβιώσεως τοῦ συνόλου.
Ἁπλᾶ ὅλα τους καὶ σαφῆ… Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ἡ φύσις μᾶς δείχνει τὸν δρόμο αἰῶνες τώρα.
Ἐμεῖς ὄμως ἀποστρέφουμε τὸ βλέμμα, διότι ἐὰν κυττάξουμε θὰ ὑποχρεωθοῦμε νὰ ἀναλάβουμε εὐθύνες. Εἶναι τώρα καιρός γιά εὐθύνες;
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.