…γιὰ νὰ λάβουμε τὶς δέουσες ἀποφάσεις μας.
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς πλέον μόνον δύο ἐπιλογὲς ἔχουμε. Δύο ἐπιλογὲς ποὺ θὰ βοηθήσουν καὶ τὸν πλανήτη νὰ …ἀνασάνῃ μά, κυρίως, ἐμᾶς νὰ ἐπανακτήσουμε σκοπὸ ζωῆς, ἀλλά, κυρίως, ἐπάνω καὶ πρῶτα ἀπὸ ὅλα, δικαίωμα παραμονῆς στὸν πλανήτη.

Ποίες εἶναι αὐτές οἱ ἐπιλογές;
Θά ζήσουμε ἤ θά ἀπαλλάξουμε τόν κόσμο ἀπό τά σαρκία μας;

Ναί, σκληρὰ τὰ διλήμματα καὶ δὲν ἔχουμε συνηθίση σὲ τέτοιου εἴδους δύσκολες καταστάσεις. Μὰ οἱ στιγμὲς εἶναι κρίσιμες καὶ ἀπαιτεῖται νὰ ξεκαθαρίσουμε μέσα μας τὸ ἐὰν εἴμαστε ἀποφασισμένοι νὰ πολεμήσουμε γιὰ τὶς ζωές μας, γιὰ τὰ ἱερά μας καὶ τὰ ὅσιά μας, παραιτούμενοι ἀπὸ κάθε εἴδους κι ἐπιπέδου σαπροφυτισμό, ἤ γιὰ τὸ ἐὰν θὰ ἀρκεσθοῦμε στὰ ὅσα ψίχουλα …«ἀπολαμβάνουμε», ἀναμένοντας τὸ τέλος μας. Διότι, τελικῶς, ἐν γνώσει ἢ ἐν ἀγνοίᾳ μας, καταλήξαμε σὲ μεγάλον βαθμὸ νὰ σαπροφυτοῦμε, δίχως νόημα καὶ δίχως μέλλον. Ἢ θὰ ἀνθέξουμε λοιπὸν τὸ κόστος τῶν ἐπιλογῶν μας ἢ δὲν θὰ ἀνθέξουμε καὶ θὰ ἀδειάσουμε τὴν γωνιὰ γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν αὐτοὶ ποὺ θέλουν καὶ παλεύουν γιὰ νὰ ἀνθέξουν.

Ὅσο λοιπὸν ἀρνούμεθα νὰ ἀποφασίσουμε, νὰ δράσουμε καὶ νὰ κινητοποιηθοῦμε, ὅπως κι ὅσο ἀντέχει ὁ καθεὶς ἐξ ἡμῶν, τόσο πλησιέστερα στὸ τέλος μας σπεύδουμε ἀμαχητί, ἀποδεικνύοντας, ἐμπράκτως πὼς ἔχουμε ἀποποιηθεῖ τοῦ (διόλου αὐτονοήτου) δικαιώματος στὴν ζωή. Ἡ ἀδράνεια εἶναι μία παθητικότης ἀσυγχώρητος γιὰ τοὺς Φυσικοὺς Νόμους, ἐφ΄ ὅσον ὁ ἀδρανοποιημένος εὔκολα καταλήγει θήραμα. Θά παραμείνουμε θηράματα ἤ θά ἀνατρέψουμε τά πάντα, ἀκυρώνοντας δραστικῶς καί ἀποφασιστικῶς τίς παγιδεύσεις μας;

Τὰ πράγματα εἶναι ἁπλᾶ. Οἱ συνθῆκες εἶναι ἰδανικὲς γιὰ μίαν τελεία γενοκτονία μας, κυρίως λόγῳ τῆς διαρκῶς ἐξαπλουμένης παθητικότητός μας ὡς λαοῦ. Ναί, ἀντιλαμβανόμεθα… Ναί, κατανοοῦμε… Ναί, ἤδη τρέμουμε… Ἀλλά τί κάνουμε; Πῶς ἀντιδροῦμε; Τί σχεδιάζουμε; Ποῦ στοχεύουμε; Τί εἴμαστε διατεθειμένοι νά θυσιάσουμε γιά νά κερδίσουμε τό δικαίωμα τῆς ζωῆς ἐκ νέου; Πόσο ἀποφασισμένοι εἴμαστε νά κατανικήσουμε τόν πόνο γιά νά σταθοῦμε στά δικά μας πόδια μόνοι μας;

Θά ἐπιτρέψουμε λοιπόν, ἐλπίζοντες, στήν τυχαιότητα νά ἀποφασίσῃ γιά τήν Μοίρα μας ἤ θά κινηθοῦμε μόνοι μας, ἀνακτῶντας μέ τό «σπαθί» μας τό δικαίωμα στήν ζωή; Θά πολεμήσουμε γιά νά ζήσουμε ἤ θά γλυκαθοῦμε ἀπό τήν νάρκη τοῦ θανάτου; Θά τολμήσουμε νά ἐπιλέξουμε τήν πλευρά τῶν μαχητῶν ἤ θά ἀφεθοῦμε στήν πλευρά τῶν θυμάτων δίχως ἀντιστάσεις ἤ ἀκόμη καί μέ χαρά, σὲ κάποιες περιπτώσεις;

Φιλονόη

εἰκόνα