Ὅλα συμβαίνουν γιὰ καλό…
Ἀκόμη κι αὐτὰ ποὺ δὲν μᾶς ἀρέσουν, ποὺ μᾶς ξεβολεύουν, ποὺ μᾶς πονοῦν, ποὺ μᾶς κομματιάζουν, γιὰ καλὸ συμβαίνουν.
Εἶναι τέλειες ἀφορμές, κι ὄχι αἰτίες, γιὰ νὰ ἐπιλέξουμε νὰ κυττάξουμε μέσα μας, πίσω μας, γύρω μας καὶ νὰ ἐπανατοποθετηθοῦμε.

Κάποιες φορές, ὅπως τώρα, πονᾶ ὑπερβολικὰ μία κατάστασις. Ἰδίως ὅταν βλέπουμε παντοῦ γύρω μας τὴν ἀδικία νὰ ἐπικρατῇ καὶ τὸν ἄδικο νὰ παραμένῃ ἀτιμώρητο.
Μὰ ἐμεῖς παραμένουμε …μικρά, καθημαρινὰ ἀνθρωπάκια, μὲ ἐλάχιστο χρόνο παρουσίας ἐπάνω στὴν πλανήτη, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀδυνατοῦμε νὰ δοῦμε τὸ γενικότερον σύνολον καὶ ὅλες τὶς συνθῆκες ἤ τὶς παραμέτρους, ποὺ ἀφοροῦν στὰ γεγονότα.
Καὶ εἶναι δύσκολο τὸ νὰ ἐξέλθουμε ἀπὸ τὸν μικρό μας, καθημερινὸ κόσμο, γιὰ νὰ δοῦμε πιὸ …σφαιρικὰ τὰ ἐπὶ μέρους στοιχεῖα αὐτῶν ποὺ συμβαίνουν.

Ἀκριβῶς ἐπεὶ δὴ ἡ καθημερινότης μας εἶναι μία μικρὴ πραγματικότης, ἀληθὴς ἤ ψευδής, ποὺ μᾶς ἐγκλωβίζει, ἄς ἀρκεσθοῦμε στὸ νὰ κυττάξουμε πίσω μας, στὰ μεγάλα ἱστορικὰ γεγονότα, ποὺ ἄλλαξαν τὴν πορεία τῆς ἀνθρωπότητος. Ἀπὸ αὐτὰ καὶ μόνον μποροῦμε νὰ βγάλουμε ἀσφαλέστατα συμπεράσματα γιὰ τὰ ὅσα θὰ ἀκολουθήσουν. Κι ἐὰν τὰ πάντα ἔως σήμερα συνετέλεσαν στὸ νὰ ὑποχρεωθοῦμε, ὡς ἀνθρωπότης, νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὸ τέλμα, ἔτσι καὶ τώρα, οἱ νέες συνθῆκες, μᾶς ὠθοῦν στὸ νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὸ δικό μας τέλμα.
Ὅσοι ΔΕΝ θελήσουν νὰ εὕρουν τὴν καλὴ πλευρὰ τῆς ἀσκήμιας καὶ νὰ τὴν χρησιμοποιήσουν πρὸς τὸ νὰ γίνουν καλλίτεροι, χάνουν τὴν εὐκαιρία τους. Ὅσοι θελήσουν ἤ ἐπέτυχαν ἤδη, θὰ περάσουν στὴν …ἐπομένη ἡμέρα.
Φυσικὰ πράγματα…

Φιλονόη

φωτογραφία.