Δὲν ἀναφέρομαι μόνον στὸ σήμερα.
Ἀναφέρομαι στὸ (ἀριστοτελικὸ) καθόλου. Δῆλα δὴ στὰ πάντα.

Δὲν ἀναφέρομαι μόνον στὰ ἐθνικά μας προβλήματα, ποὺ ἐπὶ τέλους κάτι ἄρχισε νὰ ξυπνᾷ μέσα μας καὶ νὰ συνειδητοποιοῦμε τὴν δεινή μας κατάστασιν.
Ἀναφέρομαι σὲ ὅλα αὐτὰ μὲ τὰ ὁποία καταπιανόμεθα.

Αὐτὸς ἦταν ἀποφασισμένος καὶ τὸ ἀπέδειξε:

Θὰ μοῦ πεῖτε ἴσως πὼς ἦταν ἀποφασισμένος ἀλλὰ τώρα εἶναι νεκρός.
Ναί, πράγματι… Ἔτσι εἶναι… μόνον ποὺ δὲν εἶναι ἔνας τυχαῖος νεκρὸς ἀλλὰ ἕνας νεκρὸς ποὺ ἀπεφάσισε νὰ πεθάνῃ γιὰ νὰ ἀναγεννήσῃ ἀμέτρητες διεργασίες, ποὺ τώρα μέσα μας συμβαίνουν… Ἔνας ἀποφασισμένος μὲ ὅσα κατεπιάσθη… Ἕνας ἀποφασισμένος ποὺ ξανά-ξύπνησε τὸν Ἕλληνα μέσα μας…
Ἐμεῖς; Τί εἴμαστε ἐμεῖς; Πόσο ἀποφασισμένοι εἴμαστε καί γιατί;

Μόνον ἀποφασισμένοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ φτιάχνουν (ἢ καὶ χαλοῦν) τὸν κόσμο μας.
Ἐμεῖς λοιπόν τί εἴμαστε;

Ἐὰν δὲν μποροῦμε λοιπόν, ἀκόμη καὶ τώρα, νὰ συνειδητοποιήσουμε τὴν βαρύτητα τῶν στιγμῶν, τὸ Χρέος μας καὶ τὸν Σκοπό μας, τότε δὲν ἔχουμε καὶ πολλὲς ἐλπίδες νὰ κερδίσουμε ἀκόμη καὶ …ψίχουλα σὲ ὁποιονδήποτε τομέα τῆς ζωῆς μας.
Ζήτουλες θὰ παραμείνουμε ἐλπίζοντας σὲ τυχαιότητες ποὺ θὰ μᾶς …ξελασπώνουν.

Φιλονόη