Κι ἂς μὴ τὸ πιστεύουμε.
Νὰ τὸ λέμε ὅμως πρὸ κειμένου νὰ «κτίσουμε» μέσα μας ἐκείνην τὴν νέα εἰκόνα τοῦ Ὡραίου, τοῦ Καλοῦ καὶ τοῦ Δικαίου.
Διότι γιὰ νὰ κερδίσῃ κάτι ὁ Ἄνθρωπος πρῶτα πρέπει νὰ πιστεύψῃ πὼς τὸ δικαιοῦται…
Μὰ γιὰ νὰ πιστέψῃ κάτι τέτοιο, πρέπει νὰ «κτίσῃ» μέσα του τὴν εἰκόνα αὐτοῦ ποὺ θέλει νὰ ἔχῃ ὡς κάτι δεδομένον κι ὄχι …ὑποθετικὸν καὶ …ἀπίθανον.

Ἡ Ἐλευθερία, ὅπως καὶ ὁ Ὀμορφιά, ἡ Ἁρμονία, τὸ Καλόν, τὸ Δίκαιον καὶ τὸ Ἄριστον εἶναι καταστάσεις ποὺ κερδίζονται.
Καθημερινῶς μέσα μας ξεκινοῦμε νὰ πιστεύουμε, σιγὰ σιγά, αὐτὲς τὶς …«διαφορετικές» συνθῆκες διαβιώσεως ὡς κάτι δυνατὸν καὶ ἐπιτεύξιμον. Μόνον ἐὰν θέσουμε γερὲς βάσεις σὲ αὐτά, τὰ «νέα πιστεύω» μας ἔχουμε πιθανότητες νὰ ξεκινήσουμε ἐκείνην τὴν διαδρομὴ ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήση στὴν ἐπαναδόμησιν καὶ τελικῶς στὴν κατάκτησιν αὐτῶν τῶν καταστάσεων.

Καλὸν μῆνα νὰ λέμε.
Καλὴν ἡμέρα νὰ λέμε.
Καλὴν ζῳὴ νὰ λέμε…
Νὰ «κτίζουμε» κάθε μας στιγμὴ πρῶτα πρῶτα τὶς πεποιθήσεις μας, πρὸ κειμένου νὰ ἐπανακτήσουμε τὸ δικαίωμα στὴν προσωπικὴ ἐπιλογή.

Καλὸν μῆνα λοιπὸν καὶ πολλὲς πολλὲς καλημέρες μας!!!

Φιλονόη

εἰκόνα