Χρειάζεται νὰ ἐπανατοποθετηθοῦμε στὰ πάντα. Κι ὄχι μόνον σὲ ὅσα ἐμεῖς διαπιστώσαμε πὼς κάτι κάναμε λάθος.

Χρειάζεται νὰ διευρύνουμε τὶς ὀπτικές μας, νὰ τὶς ἀπαλλάξουμε ἀπὸ κατάλοιπα καὶ νὰ ἐπανεξετάσουμε τὸν κόσμο μας μὲ ἄλλα πρίσματα. Τὸ νὰ ἐμμένουμε σὲ ὅλα αὐτά, ποὺ ἕνα πρὸς ἕνα, ἀποδεικνύονται λάθος, συνιστᾶ βλάβες, ἀτομικὲς καὶ κοινωνικές.

Χρειάζεται νὰ ἐπαναπροσεγγίσουμε τοὺς ἑαυτούς μας μὲ ἄλλον τρόπο. Νὰ παύσουμε νὰ τοὺς χαϊδεύουμε στὰ περιττὰ καὶ  νὰ παύσουμε νὰ τοὺς εὐτελίζουμε στὰ σημαντικά. Εἴμαστε αὐτὸ ποὺ εἴμαστε, γιὰ τοὺς ὁποίους λόγους καὶ ὀφείλουμε νὰ τὸ τιμοῦμε. Αὐτὸ τὸ «ὑλικό» διαθέτουμε καὶ μὲ αὐτὸ  θὰ πορευθοῦμε. Τὸ ἐὰν ἐμεῖς κρίνουμε (ποὺ θὰ κρίνουμε) πὼς κάτι καταλάβαμε λάθος, δὲν εἶναι αἰτία αὐτομαστιγώματος, ἀλλὰ ἀφορμὴ ἀλλαγῆς πορείας.

Χρειάζεται νὰ ἀναθεωρήσουμε τὶς ὅποιες ἐκπτώσεις μας, τοὺς ὁποίους συμβιβασμούς μας καὶ νὰ θέσουμε νέες, προωθημένες, «γραμμὲς ἀμύνης». Ἤδη διαπιστώσαμε πὼς μὲ τὶς ὑποχωρήσεις μόνον ἀπώλειες μετροῦμε καὶ εἶναι ἀνάγκη πλέον νὰ ἀναθεωρήσουμε τὰ πάντα.

Χρειάζεται νὰ παύσουμε νὰ κρίνουμε τοὺς γύρω μας βάσει τῶν δικῶν μας πεποιθήσεων. Δὲν μᾶς κάνουν, ἢ μᾶς κάνουν. Αὐτὸ ἀρκεῖ. Οὐδεὶς ἀλάνθαστος καὶ  οὐδεὶς τέλειος.

Χρειάζεται νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ καθησυχαστικὲς ἐλπίδες. Ἡ μόνη μας ἐλπὶς εἶναι ἡ ἀλλαγὴ πορείας μας.

Χρειάζεται, τελικῶς, γιὰ νὰ κτίσουμε τὸν κόσμο μας ἀπὸ τὴν ἀρχή, ὅπως μᾶς πρέπει κι ὅπως τοῦ πρέπει, νὰ κτίσουμε πρῶτα ἀπὸ ὅλα ὅλο ἐκεῖνο τὸ ἠθικό, νοητικὸ καὶ πνευματικὸ περιβάλλον, ποὺ θὰ θωρακίση, θὰ ἐνδυναμώση καὶ θὰ …μετουσιώση ἐμᾶς. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι χρονοτριβὲς καὶ καθυστερήσεις.

Φιλονόη

Υ.Γ. Ὅσο λιγοστοὶ κι ἐὰν φαίνονται ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ξεκίνησαν αὐτὲς τὶς ἐπανατοποθετήσεις, τὶς ἀναθεωρήσεις καὶ τοὺς ἐπαναπροσδιορισμούς, τόσο περισσότερο ἡ ἀπωτέρα (καί, συνήθως, ἄγνωστός μας) Ἱστορία ἔρχεται νὰ διαψεύσῃ τὸν μῦθο τῆς ἰσχύος τῶν πολλῶν.

εἰκόνα