Ἡ Φύσις, ὡς γνωστόν, μᾶς δείχνει πάντα τὸν δρόμο. Ἐὰν ἐπιτύχουμε νὰ ἀκολουθήσουμε, μὲ σεβασμὸ καὶ συνέπεια, τοὺς Φυσικοὺς Νόμους, δίχως φοβεῖες, προκαταλήψεις καὶ ἀνασφάλειες, ἕνα εἶναι βέβαιον: θὰ ἐπιτύχουμε νὰ ἐπιβιώσουμε μὲ τὶς λιγότερες δυνατὲς ἀπώλειες καὶ τοὺς μικροτέρους δυνατοὺς πόνους. Ὅμως αὐτὰ εἶναι πολὺ γενικὰ καί, δυστυχῶς, στὴν καθημερινότητά μας, εἶναι δύσκολος ἡ ἀπόλυτος ἐφαρμογή τους, πολλῶ δὲ μᾶλλον ἡ σὲ βάθος συνειδητοποίησίς τους.
Ἐὰν ἀναλογισθοῦμε ὅμως τὰ ὄσα πράγματι συνέβησαν (μὰ καὶ ἀκόμη συμβαίνουν στὸν πλανήτη, ἀλλὰ καὶ θὰ ἐξακολουθήσουν νὰ συμβαίνουν εἰς τὸ διηνεκές), θὰ διαπιστώσουμε πὼς κάθε πληγή, κάθε βλάβη, κάθε ἀναταραχὴ στὸ οἰκοσύστημα (γιὰ παράδειγμα) διέπεται ἀπὸ κανόνες καὶ νόμους τέτοιους, ποὺ ἐκ τῶν πραγμάτων, ἅπαντα τὰ ἔμβια ὄντα, ὅταν πληγοῦν σοβαρά, ὀδηγῶνται ἀπὸ τὶς περιβαλλοντικὲς συνθῆκες ἢ στὸ νὰ ἀφανισθοῦν, ἀπαλλάσσοντας τὸν πλανήτη ἀπὸ τὴν παρουσία τους, ἢ στὸ νὰ «γλείψουν» τὶς πληγές τους πρὸ κειμένου νὰ προσαρμοσθοῦν στὶς νέες συνθῆκες αὐτοθεραπευόμενα. Κι αὐτό, ἐπὶ τοῦ παρόντος, ἂν καὶ τὸ ἀντιλαμβανόμεθα, ἰδίως ἐμεῖς οἱ λαοὶ ποὺ πάσχουμε, ὡς ἀκραία εἰς βάρος μας βιαία ἐπιθετικότητα, ἐν τούτοις μᾶς ὁδηγεῖ οὔτως ἢ ἄλλως στὸ νὰ μάθουμε νὰ ἀντιμετωπίζουμε μὲ σθένος κι ἀποφασιστικότητα κάθε νέα δυσκολία.
Ἡ δική μας στάσις καὶ συμπεριφορά, σὲ ἀτομικὸ καὶ συλλογικὸ ἐπίπεδον, εἶναι κι αὐτὴ ποὺ θὰ κρίνῃ τὸν βαθμὸ ἐπιβιώσεώς μας. Δῆλα δὴ ἀπὸ τὴν δική μας προσαρμοστικότητα, μὰ κυρίως ἀπὸ τὴν δική μας ἀποφασιστικότητα, θὰ κριθῆ ἡ ἐπιβίωσίς μας, καθὼς καὶ ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος. Ὄχι βεβαίως ἀπὸ τὰ σαπρόφυτα τοῦ κόσμου μας, ἀνεξαρτήτως τῶν δολιοτήτων τους.
Εἶναι πολὺ γενικὲς αὐτὲς οἱ θέσεις, ἀλλὰ ἐὰν ἐστιάσουμε στὶς ἐπὶ μέρους καθημερινές μας συμπεριφορές, θὰ διαπιστώσουμε πὼς οὐδόλως γενικὲς εἶναι. Κι αὐτὸ διότι ἑστιάζοντας στὸ πῶς ἐμεῖς χρειαζόμεθα νὰ ἀντιλαμβανόμεθα τὸν κόσμο καὶ οὐδέποτε στὸ πῶς μᾶς ἐπέβαλαν νὰ ἀντιλαμβανόμεθα τὸν κόσμο, θὰ διαπιστώσουμε πὼς ἁπλᾶ πράγματα εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς χρειάζονται καὶ ὄχι σύνθετα. Ἐπιλύοντας, ἕνα πρὸς ἔνα, τὰ ἀπλᾶ καὶ μικρά, σιγά-σιγά, ἕνα πρὸς ἔνα τὰ μεγάλα μικραίνουν κι ἐμεῖς μετουσιωνόμεθα σὲ ἐνεργὰ κύτταρα ἑνὸς ὀργανισμοῦ, ποὺ οὔτως ἢ ἄλλως, θὰ ἐπιτύχη νὰ ἐπιβιώσῃ, διότι δὲν ἔχει ἄλλην ἐπιλογή.
Εἶναι μία ἐξ ἀνάγκης πορεία ποὺ ὀφείλουμε νὰ διανύσουμε πλέον. Εἶναι μία καθαρὰ Φυσικὴ Ἐπιλογή, ποὺ διέπεται ἐκ τῶν νόμων ἐκείνων, ποὺ ἐνδυναμώνουν οὔτως ἢ ἄλλως κάθε ὂν ποὺ δρᾶ ὡς μέρος τῆς Φύσεως κι ὄχι ὡς περιθωριοποιημένο κομμάτι της.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.