Ποῦ θά πάω;
Πῶς θά βρῶ τόν δρόμο μου;
Πρός ποίαν κατεύθυνσιν θά πορευθῶ;

Πράγματι… Ἐὰν δὲν ὑπάρχῃ κάποιο φῶς, νὰ μὲ …ἕλξῃ, σὰν τὶς πυγολαμπίδες, εἶναι ἀδύνατον νὰ κινηθῶ. Θὰ παραμένω ἀδρανὴς ἀναμένοντας κάποιους ἄλλους, ἴσως, γιὰ νὰ μὲ παρασύρουν στὴν δική τους πορεία.

Ἐάν ὅμως τολμήσω νά …ὀνειρευθῶ;
Ἐάν ἐγώ, μόνη μου, χαράξω ἕναν δρόμο ἐκεῖ πού φαίνεται νά ὑπάρχῃ τό …χάος;
Ἐάν πολύ ἁπλᾶ ἀποφασίσω νά γίνω ἐγώ ὁ ὁδηγός μου, ὁ ἀρχηγός μου καί ἡ λύσις τῶν προβλημάτων μου;

Πολὺ δύσκολα ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος, ποὺ διαβιεῖ ὑπὸ συνθῆκες τρομοκρατίας πλέον, τολμᾶ νὰ …τολμήσῃ κάτι νέο, διαφορετικό, πρωτοποριακό.
Ἐπεὶ δὴ ὅμως ὅλες οἱ ἔως σήμερα διαδρομὲς εἶναι ἀποδεδειγμένα ἀποτυχημένες, ἔφθασε ἡ στιγμὴ ποὺ πρέπει νὰ τολμήσουμε τὴν διαφορά. Καὶ ἡ διαφορὰ δὲν εἶναι στὸ νὰ μιμηθοῦμε ἄλλους, ἀκόμη καὶ …«ῥιζοσπαστικούς», ἀλλὰ στὸ νὰ ξεκινήσουμε, μὲ τὸν δικό μας ῥυθμό, νὰ ἀναζητοῦμε διαρκῶς τὶς ἀλήθειες ποὺ ἀποδεικνύονται, νὰ τὶς ἐντοπίζουμε καὶ νὰ τὶς μοιραζόμεθα.
Κάθε ἀλήθεια καὶ μία ἀκόμη ἀκτὶς φωτός, ἀπὸ τὴν δική μας, ἀτομική, ἀναγκαία διαδρομή.
Μία ἀκτὶς φωτὸς πού, μαζὺ μὲ ὅλες τὶς ὑπόλοιπες, θὰ μᾶς βοηθήσουν νὰ ἀνακαλύψουμε τὸν δικό μας μοναδικό, συγκλονιστικὸ δρόμο. Ἕνας Ἥλιος ποὺ ἐμεῖς θὰ …φτιάξουμε, ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχει κάτι, τόσο δυνατὸ καὶ ὑπέροχο, ποὺ ὄμοιό του ἡ Ἀνθρωπότης δὲν θὰ ἔχη γνωρίσει.

Ἐὰν λοιπὸν δὲν ὑπάρχῃ φῶς, τὸ …δημιουργῶ ἐγώ!!!

Φιλονόη

φωτογραφία