Ὁ κόσμος μας, ὁ πραγματικός μας κόσμος, εἶναι αὐτὸς ποὺ μᾶς προσφέρεται ἁπλόχερα ἀπὸ τὴν Φύσι καὶ τὸν Σύμπαν.
Τὰ πάντα, αὐτὰ ποὺ πράγματι χρειαζόμαστε, εἶναι ἐκεῖ ἔξω καὶ ἀναμένουν ἐμᾶς νὰ τὰ μυρίσουμε, νὰ τὰ γευθοῦμε, νὰ τὰ ἀκούσουμε, νὰ τὰ ἀπολαύσουμε.
Καὶ εἶνα ὅλα τόσο ἁπλᾶ… Τόσο …ταπεινά.
Ἕνα λουλούδι τοῦ ἀγροῦ… Τὸ πέταγμα μίας μέλισσας…
Ἕνα τιτίβισμα κάποιου πουλιοῦ…
Ἕνα χαμόγελο ἑνὸς παιδιοῦ…
Ἕνα θρόισμα στὰ φύλλα…
Ἕνα ἄγγιγμα ἀγαπημένου προσώπου…
Ἀκούσματα, μυρωδιές, εἰκόνες ποὺ πάντα ἐκεῖ ἔξω ἦσαν ἀλλὰ ἐμεῖς ἀδιαφορούσαμε γιὰ τὴν ὕπαρξίν τους…
Κι ἐὰν θέλουμε νὰ ξαναπιάσουμε τὴν ζωή μας ἀπὸ τὴν ἀρχὴ πρέπει, σιγὰ σιγά, νὰ ξαναγνωρίσουμε ὅλα ὅσα ἀφοροῦν στὸν κόσμο μας ἀπὸ τὸ μηδέν.
Σὰν νὰ εἶναι ἡ πρώτη μας φορά.
Ὅπως ἀκριβῶς κάνουν τὰ παιδιά…
Καλημέρες πολλές… Μὲ ἄλλα τόσα χαμόγελα…
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.