Σήμερα γράφω γιὰ νὰ ἐκφράσω μίαν σκέψιν μου, ἡ ὁποία, τὸ μόνον σίγουρον, εἶναι νὰ σᾶς κάνῃ νὰ θυμώσετε μαζύ μου ἤ ἀκόμη καὶ νὰ πεῖτε ψέμματα στὸν ἴδιον τὸν ἑαυτόν σας.

Πρὶν μερικὰ χρόνια, εἰς τὸν χῶρον τοῦ διαδικτύου, ἡ γραφή γκρίκλις, εἶχε τάσεις ἐποικισμοῦ! Ἔγινε μεγάλος ἀγῶνας, πιστέψτε με, κάποιοι ἀφιέρωσαν μέγιστον μέρος τοῦ χρόνου τους καὶ ὄχι μόνον, ὥστε νὰ ἡττηθῇ καὶ νὰ ὑποχωρήσῃ αὐτὸς ὁ δούρειος ἵππος… Συνέχεια →

Ὅμηρος. Ὁ Ὀδυσσεὺς ὁ Λαερτιάδης.

Ὅμηρος              Σελὶς Ο. Λ. Πανταζίδου              §
Ὁ Ὀδυσσεὺς              455
μ μαρτυρίας               406
η ἠδὲ                           281
ρ ῥήσεις                      575
ο ὀμαρτησάντων        465                                       1-2 Συνέχεια →

Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΔΟΤΗ ΗΛΙΟΥ

Οι αρχαίοι Έλληνες κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου γιόρταζαν τη γέννηση του Διονύσου. Ο Διόνυσος αποκαλούταν «σωτήρ» και θείο «βρέφος», το οποίο γεννήθηκε από την παρθένο Σέμελη. Ήταν ο καλός «Ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο. Τον χειμώνα θρηνούσαν το σκοτωμό του Διονύσου από τους Τιτάνες, αλλά στις 30 Δεκεμβρίου εόρταζαν την αναγέννησή του. Συνέχεια →