Καὶ μόνον γιὰ αὐτὰ πρέπει νὰ μιλᾶμε μετὰ βεβαιότητος… Μόνον αὐτὰ ἀποτελοῦν δική μας ἐμπειρία… Μόνον αὐτὰ «ἀκτινοβολοῦν» τὶς δικές μας γνώσεις… …καὶ ἀκριβῶς ἐκεῖ κρύβεται ὁ ὀμορφιὰ τοῦ κόσμου μας.
Γιά ποιό …ταξείδι;
Γιά τό …ταξείδι τῆς γνώσεως ἤ μόνον γιά τό …ταξείδι τῆς ἐμπειρίας τῶν αἰσθήσεων εἴμαστε ἐδῶ;
Διότι πρέπει νὰ γίνῃς τὸ …κέντρον τοῦ Σύμπαντος…
…γιὰ νὰ συνειδητοποιήσῃς τὸ τὶ εἶναι τὸ Σύμπαν! Διότι πρέπει νὰ νοιώσῃς τὸ κέντρον τοῦ κόσμου μας, γιὰ νὰ συνειδητοποιήσῃς τὸ πῶς λειτουργεῖ ὀ κόσμος μας.
Ἂς ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ …βαρίδια!!!
Πολλὰ εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς κρατοῦν δεσμίους σὲ καταστάσεις ποὺ δὲν μᾶς κάνουν καλό. Ἀπὸ ἁπλὲς πεποιθήσεις, ἐνοχές, ἀποφάσεις, παράλογες δεσμεύσεις, ἀντιλήψεις, παρανοήσεις, ἔως κατάλοιπα ἀτομικά, οἰκογενειακὰ καὶ κοινωνικά. Καὶ συχνὰ εἶναι δύσκολο νὰ διαχωρήσουμε τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὸ ψέμμα τους, ὅπως ἐπίσης καὶ τὴν ἀναγκαιότητά τους ἢ τὴν ἀχρηστία τους.
Ἄς φέρουμε τὸ Φῶς στὶς Ζῳές μας!!!
Μέσα στὴν καθημερινότητα καὶ τὴν βία της, συχνὰ πυκνὰ ξενᾶμε νὰ ἀφήσουμε τὸ βλέμμα μας νὰ ταξειδεύσῃ πρὸς τὸ …Φῶς! Ὁποιαδήποτε ἔκφρασίν του, παιχνίδισμά του ἢ παραξενιά του. Εἰκόνες μαγικές, ποὺ συνήθως περνοῦν ἔτσι, ἀπαρατήρητες, μὰ ποὺ εἶναι ἀναγκαῖες γιὰ νὰ γεμίσουμε εὐφορία, ἡρεμία, χαρά, ἀνακούφισιν, δύναμιν καὶ κυρίως ἀποφασιστικότητα. Δὲν εἶναι τυχαία ἡ θέσις … Συνέχεια
Ἀναζητῶντας τὰ ἁπλᾶ καὶ τὰ ὄμορφα…
Ὁ κόσμος μας, ὁ πραγματικός μας κόσμος, εἶναι αὐτὸς ποὺ μᾶς προσφέρεται ἁπλόχερα ἀπὸ τὴν Φύσι καὶ τὸν Σύμπαν. Τὰ πάντα, αὐτὰ ποὺ πράγματι χρειαζόμαστε, εἶναι ἐκεῖ ἔξω καὶ ἀναμένουν ἐμᾶς νὰ τὰ μυρίσουμε, νὰ τὰ γευθοῦμε, νὰ τὰ ἀκούσουμε, νὰ τὰ ἀπολαύσουμε.