Ἀρχεῖα ἐτικέττας: ἄνθρωπος καὶ ζῶα
Ἡ ξεχωριστὴ σχέσις τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων μὲ τὸν σκύλο.
Ὁ βοσκός καί τά πρόβατα
Κάποτε σε ένα μαντρί ζούσαν πολλά πρόβατα.
Η ζωή ήταν ήρεμη και ήσυχη καθώς όλα ήξεραν πως είχαν εξασφαλίσει το φαγητό τους, το μόνο που τους στεναχωρούσε βέβαια ήταν πως ήξεραν πως αργά ή γρήγορα ο βοσκός θα τα σκοτώσει για να πάρει το μαλλί και το κρέας τους αλλά και τα ίδια είχαν συμβιβαστεί με αυτό θεωρώντας το λογική εξέλιξη της ζωής τους.
Ο καιρός πέρασε και είχε έρθει η ώρα να σφαχτούν, κανένα δεν ήθελε να πεθάνει αλλά όλα είχαν πλέον πειστεί πως έτσι έπρεπε να γίνει.
Από το μαντρί μπορούσαν να φύγουν εύκολα αλλά κανένα δεν τόλμησε να προσπαθήσει ποτέ δείχνοντας τυφλή εμπιστοσύνη στον βοσκό που τόσα χρόνια τα τάιζε και τα πότιζε.
Λίγες ώρες πριν Συνέχεια
«Ἀνώμαλη!!!!!!»
Ἐμβολιασμένο τὸ σκυλάκι, καθαρό, φιλικό…
Γενικῶς, ἀπὸ ὅπου περνᾶ κάνει χαρές.. Οὐδέποτε ἔχει δημιουργήσει προβλήματα.
Καθῶς περνοῦσα ἔξω ἀπὸ τὸ περίπτερον τῆς γειτονιᾶς μου, στάθηκα γιὰ νὰ κυττάξω κάτι στὸ ψυγεῖο μὲ τὰ παγωτά.
Δίπλα μου μία «κυρία» μὲ ἕνα κοριτσάκι γύρω στὰ δεκαπέντε.
Μόλις ἡ κυρία εἶδε τὸν σκύλο Συνέχεια
Τὰ βρώσιμα!
Με το στόμα ανοικτό έμειναν όσοι είδαν τις φωτογραφίες που έστειλε στον εισαγγελέα η Φιλοζωική Εταιρεία, ζητώντας να σταματήσει άμεσα ο βάναυσος αφανισμός ζώων, προς βρώσιν από αλλοδαπούς! Αλήθεια οι “προοδευτικοί” που το παίζουν φιλόζωοι που βρίσκονται; Γιατί δεν λένε τίποτα ; Δεν θα προστατέψουν αθώα γατιά και σκυλιά που σφάζονται ανελέητα από τις στρατιές των λάθρο; Το θέαμα δε τους συγκινεί; Συνέχεια
Τὰ δικαιώματα τῆς…προβατίνας!
Το άρθρο το βρήκα στο προφίλ του καλού φίλου Όθωνα και ειλικρινώς δεν ξέρω, αν είναι για γέλια η περίπτωση ή για κλάματα.
Γέλια για το γελοίον του πράγματος ή κλάμματα για τα λογής λογής φρούτα που γέμισαν την άλλοτε Ελληνική πατρίδα μας ,που περιφέρονται έτοιμοι για πάσης φύσεως εγκλήματα,μικρά ή μεγάλα και από πάνω να έχουμε και τους επαγγελματίες ανθρωπιστές των κρατικοδίαιτων ΜΚΟ και λοιπών αριστερολάγνων αποκομμάτων,έτοιμοι να σηκώσουν το λάβαρον της επαναστάσεως αν τυχόν και θιχτούν τα….”δικαιωματά τους”.. Συνέχεια