Ἀπὸ μερικὲς ἀνάκατες μέσα λέξεις,
μὲ βιάσιν εἰπωμένες,
λόγος ὀχτρὸς ὀρθώνεται.
Τότες μελαγχολῶ,
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Δεσποτάκης Δημήτρης
Νίκη τῶν Θεσσαλῶν.
Πρᾶξις Α΄
Ὁ Ἥλιος,
τὴν γῆς ἐπέλεξεν τῆς Νίκης τῶν Θεσσαλῶν,
τὸ μεγαλεῖον του ν’ ἀποκαλύψῃ.
Θάλασσα ἐνδεδυμένη γαλήνην κι εὐμορφιά.
Τὸ ὄνειρον τῆς Ἐλευθερίας
Ἰβίσκου τὸ χρῶμα εἶχε ἡ λυγερόκορμη μὲ τὰ μακρυὰ μαῦρα μαλλιά,
νὰ ἀντιστέκωνται εἰς τοῦ ἀνέμου τὴν ἀναίδειαν·
κραττῶντας μὲ τὰ λευκά της χέρια,
τὸ τιμόνι τῆς μικρῆς βαρκούλας,
μὲ ἔνα μικρὸν πανί
καὶ σύντροφον τὸν Αἴολον
Συνέχεια
τὸ τιμόνι τῆς μικρῆς βαρκούλας,
μὲ ἔνα μικρὸν πανί
καὶ σύντροφον τὸν Αἴολον
Συνέχεια
Ὦ Ἑλληνίδα Γυναίκα!
Ὁ Στρατιώτης.
Ὁ Στρατιώτης
— Δὲν εἶναι ὁ κόσμος πλέον λαμπερός·
ἀπ’ τὴν ἄλλην κυττῶ
καὶ ἰδοῦ ὁ Μέγας Φόβος…
ὦ, παντοῦ κακόν.
