Γιὰ ὅλους μας…
Ἕνας τόπος διαφορετικὸς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔχουμε φαντασθῇ…
Ἕνας τόπος ποὺ μᾶς ἀνήκει γιατὶ ἐκεῖ μποροῦμε νὰ εὕρουμε τὸν πραγματικό μας ἑαυτό… Τὸν δρόμο μας…
Ἐκεῖ μποροῦμε νὰ εὕρουμε τὸ ποιοὶ εἴμαστε…
  Συνέχεια →

Μιὰ φορὰ κι ἔναν καιρὸ ἔνας βασιλιὰς ζοῦσε στὰ σκοτεινὰ καὶ γεμάτα ὑγρασία ὑπόγεια τοῦ παλατιοῦ του. Ὅλοι προσπαθούσαν νὰ τοῦ περιγράψουν τὸ πανέμορφο παλάτι, μὲ τοὺς ὑπέροχους κήπους, ἐκεῖνος ὅμως δὲν πίστευε κανέναν καὶ θεωροῦσε παλαβὲς αὐτές τὶς περιγραφές.
Ἔτσι λοιπὸν πέρασε ὅλη του τὴν ζωὴ στὸ ὑπόγειο, μέσα στὸ μισοσκόταδο.

Ἡ ζωή μας εἶναι ὅπως πιστεύουμε, περιμένουμε καὶ τελικὰ θέλουμε νὰ εἶναι. Συνέχεια →

Τὸ μεγαλύτερο δῶρο εἶναι ἡ ἐπικοινωνία ποὺ ἔχουμε μὲ τὸν ἑαυτὸ μας.
Καὶ τὸ μεγαλύτερο λάθος μας εἶναι ἡ κατασπατάληση αὐτῆς τῆς ἐπικοινωνίας. Συνέχεια →

Εἴμεθα πλασμένοι γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ γνωρίζουμε, νὰ ἐρμηνεύουμε καὶ νὰ ἀπολαμβάνουμε τὸν κόσμο μέσα ἀπὸ τὶς αἰσθήσεις μας, ποὺ μᾶς ἐπιτρέπουν νὰ μυρίζουμε, νὰ γευόμεθα, νὰ ἀκοῦμε, νὰ ἐγγίζουμε, νὰ βλέπουμε καὶ νὰ ἀντιλαμβανόμεθα.
Συνέχεια →

Εὐτυχία εἶναι μία ἀντίδρασις σ’ ἕνα ἐρέθισμα τὸ ὁποῖο ὁ ἐγκέφαλος προσλαμβάνει μέσῳ τῶν αἰσθήσεων …

Ὅταν κάποιος αἰσθάνεται εὐεξία αὐξάνουν τὰ ποσοστὰ σεροτονίνης στὸ αἷμα του. Τὰ χαμηλὰ ποσοστὰ σεροτονίνης ἔχουν συνδεθῇ μὲ τὴν κατάθλιψη. Μελέτες ἔχουν ἀποδείξῃ ὅτι ὅταν κάποιος εἶναι εὐτυχισμένος οἱ ἀριστεροὶ μετωπικοὶ λοβοὶ τοῦ ἐγκεφαλικοῦ φλοιοῦ παρουσιάζουν αὐξημένη δραστηριότητα. Συνέχεια →

Μιὰν ἡμέρα ἔνας φίλος μου, μοῦ ἔστειλε μιὰ φωτογραφία, ἀπὸ ἔνα τοπίο τῆς Τοσκάνης μαζὶ μὲ τὸ σχόλιο: μερικὲς φορὲς ἡ ὀμορφιὰ εἶναι τέτοια ποὺ σοῦ ἔρχεται νὰ βάλῃς τὰ κλάματα.

Σὲ ὅλους μας ἔχει συμβεῖ κάποιες φορὲς νὰ βιώσουμε τὴν ὀμορφιὰ ἑνὸς τοπίου, μιᾶς μουσικῆς, μιᾶς στιγμῆς συνδέσεως μὲ κάποιον, τόσο ἔντονα ποὺ τὸ συναίσθημά μας νὰ εἶναι ἐκτὸς κλίμακος. Συνέχεια →