Στὴν ζωὴ δὲν ὑπάρχουν ἐγγυήσεις…
Καμμιὰ ἐγγύηση δὲν ἔχουμε πὼς ἡ ζωὴ θὰ ἐξελιχθῆ ὅπως θὰ θέλαμε καὶ πὼς οἱ ἄνθρωποι γιὰ τοὺς ὁποίους νοιαζόμαστε καὶ ἀγαπάμε, θὰ μᾶς συμπεριφερθοῦν καλά. Συνέχεια →

Οἱ φόβοι καὶ οἱ ἀμφιβολίες μᾶς κάνουν καχύποπτους καὶ πιστεύουμε ὅτι ἂν δὲν παλέψουμε γιὰ τὴν ἐπιβίωσί μας τότε θὰ συντριβοῦμε.

Ὅμως γύρω μας ὑπάρχουν κολοσσιαῖες δυνάμεις ποὺ συνεργάζονται ἁρμονικὰ μεταξύ τους, χωρὶς νὰ συγκρούονται.
Ποὺ προμηθεύουν μὲ καύσιμο ὅλο τὸ σύμπαν. Συνέχεια →

Κάθε ἡμέρα εἶναι ἔνας καινούργιος καμβᾶς καὶ ἔχεις τὴν εὐκαιρία νὰ ζωγραφίσῃς ἐπάνω σὲ αὐτὸν ἕνα ἀριστούργημα τῆς ἐπιλογῆς σου.

Μπορεῖς νὰ ζωγραφίσῃς τὴν χαρά, τὴν ἀγάπη, τὸν ἐνθουσιασμό, τὴν εὐγνωμοσύνη. Συνέχεια →

Μιὰ ἀπό τις κυριότερες λειτουργίες τοῦ νοῦ μας εἶναι τὸ νὰ ταξινομῇ καὶ να ὀργανώνῃ τὰ πράγματα σὲ κατηγορίες. Ἔτσι ὀτιδήποτε καινούργιο προσλαμβάνουμε μέσα ἀπό τις αἰσθήσεις μας, χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνουμε, τὸ κατατάσσουμε σὲ κάποια ἀπὸ τὶς προϋπάρχουσες κατηγορίες.
Συνδέουμε δηλαδὴ τὸ ἄγνωστο μὲ κάτι γνωστό.

Γιὰ παράδειγμα…
Ἄν δοκιμάσουμε μιὰ καινούργια γεύσῃ ἀμέσως εἴμαστε σὲ θέση νὰ ποῦμε μὲ τὶ μοιάζει, τὶ μᾶς θυμίζει… Κάνουμε δηλαδὴ ἀναφορὰ στὶς καταγεγραμμένες ἐμπειρίες ποὺ  ἔχουμε ἀπὸ τὰ ταξείδια μας στον κόσμο τῶν γεύσεων. Συνέχεια →

Ἂν ἤμουν ἀναγκασμένη νὰ ἀπαντήσῳ στὸ ποιὲς ἄμυνές μας μᾶς προστατεύουν καλλίτερα στὴν ζωή, θὰ ἔλεγά πὼς δεν ὑπάρχουν καλὲς ἄμυνες καὶ εἶσαι πιὸ ἀσφαλὴς ὅταν βάζῃς στὴν ἄκρη τὰ ὅπλα καὶ τοὺς Συνέχεια →