Προ ολίγων ημερών στο άρθρο μου «ο εχθρός της πατρίδας μας είναι ο νεοφιλελευθερισμός», διατύπωνα τη θέση πως σήμερα δεν υπάρχουν τα πολιτικά ψευτοδιλήμματα του χτες, τα οποία δημιουργούσαν πολιτικούς διαχωρισμούς, δεξιών και αριστερών. Ο διαχωρισμός βρίσκεται ανάμεσα στους πατριώτες και στους νεοφιλελεύθερους. Αυτός ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός διέπει τα περισσότερα μέλη της τρικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά, όπως, ακριβώς και τις προηγούμενες κυβερνήσεις των Παπανδρέου και Παπαδήμου και ο οποίος βασίζεται στην οικονομική επανάσταση των ελεύθερων αγορών, δηλαδή επιδιωκόμενο είναι ο περισσότερος καπιταλισμός και το λιγότερο κράτος. Αυτό το μόρφωμα πολιτικής έχει ως κεντρική ιδέα να μετατρέψει μια οικονομική κρίση ή ένα γεγονός καταστροφής ή ένα πόλεμο, σε ευκαιρία για μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε ένα κράτος, εις βάρος των πολιτών, και οι οποίες πραγματοποιούνται από τη στιγμή που έχουν φωλιάσει στο μυαλό των πολιτών, ο φόβος και οι ενοχές. Έτσι, οι πολίτες γίνονται ανεκτικοί και απαθείς σε επαναλαμβανόμενες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ακριβώς επειδή πιστεύουν ότι κάτι άλλο χειρότερο έρχεται σύντομα. Αυτή η ισοπεδωτική πολιτική του νεοφιλελευθερισμού προκάλεσε και τη γενική απορύθμιση των αγορών και την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008. Πινοσέτ (Χιλή), Ρίγκαν (ΗΠΑ), Θάτσερ (Ην.Βασίλειο) και πολλοί άλλοι εφάρμοσαν αυτόν τον καταστροφικό νεοφιλελευθερισμό.
Ένα από τα πολυτιμότερα γρανάζια νεοφιλελευθερισμού της σημερινής κυβερνητικής μηχανής είναι Συνέχεια
