Αὐτοῦ τοῦ μπαγάσα νὰ τοῦ πεῖτε νὰ μὴ κλαίῃ τόσο πολύ… Θὰ τοῦ μείνῃ!
Διάβαζα τὰ διάφορα ἄρθρα, περὶ τοῦ σάλου, τῆς ἀναταραχῆς, τῆς ἀνατροπῆς τῶν δεδομένων ποὺ γνώριζαν οἱ πολῖτες τῶν ΗΠΑ καὶ γελοῦσα. Μά εἶναι δυνατόν, σκέφθηκα.
Εἶναι δυνατόν νά πιστεύουν οἱ κάτοικοι τῶν ΗΠΑ πώς οἱ κυβερνήσεις τους θά ἐφαρμόσουν ὅλον τόν κακό τους τόν καιρό μόνον ἐκτός τῆς χώρας τους; Καί σέ ποιόν θά πειραματιστοῦν, ἐάν δέν πειραματιστοῦν στούς ὑπάρχοντες πολῖτες τους;
Συνέχεια
Απέφυγα να σχολιάσω από αυτό το δημόσιο βήμα,το θέμα με την τραγωδία που συνέβη (ακόμα μια φορά στην Αμερική) με τον 20χρονο που σκότωσε εν ψυχρώ δεκάδες μικρά παιδάκια. Ὀταν έχεις να κάνεις με τέτοιου είδους ασύλληπτες τραγωδίες, καλλίτερα να αφήσεις τα σχόλια. Ούτως ή άλλως τέτοια γεγονότα αφήνουν ξεχωριστό αποτύπωμα στην ψυχή του καθ’ ενός από εμάς.
Θα σταθώ όμως σε αυτήν την εικόνα που έκανε τον γύρο του κόσμου και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως.
Συνέχεια
Τὸ πρόσωπο τῆς χρονιᾶς γιὰ τὸ 2012 μᾶς προέκυψε ὁ Ὀμπάμ(ι)ας.
Κομματάκι ἀχώνευτο, ἀλλὰ ἀληθές.
Τὸ γιατὶ βέβαια πρὸ ἑνὸς ἔτους πρόσωπο τῆς χρονιᾶς ἦταν ὁ ἀνώνυμος διαδηλωτής, αὐτὸ εἶναι ἄλλη ὑπόθεσις.
Τὶς ἀπαντήσεις θὰ μπορούσαμε νὰ τὶς εὕρουμε στὴν φράσι: «τέλος τώρα τὰ παιχνίδια. Τὰ κεφάλια μέσα. Ὅ,τι παίξατε, παίξατε…»
Συνέχεια
Πρίν βιαστούμε να χαρούμε και να αναφωνήσουμε ..«πόσο μας αγαπάνε εκεί στο Αμέρικα», ας γνωρίζουμε πως ο καημός τους δεν είναι αν θα χαθούμε ως χώρα γενικώς κι αν βυθιστούμε στο απόλυτο χάος, αλλά να μην μας χάσουν αυτοί, επειδή θα έχουμε στραφεί σε άλλες αγορές όπως Ρωσία και Κίνα ας πούμε..
«Είναι πολλά τα λεφτά Αρη» για να ρισκάρουν κάτι τέτοιο..
