Ἄς μὴ χαιρόμαστε καλλίτερα μὲ αὐτὲς τὶς εἰκόνες.
Οὔτε νὰ γελᾶμε.
Τὰ πράγματα εἶναι πολὺ χειρότερα ἀπὸ αὐτὸ ποὺ φανταζόμαστε γιὰ τὴν Χαλκιδική.
Θλίψι καὶ πόνο προκαλοῦν αὐτὲς οἱ εἰκόνες.
Νερὸ μολυσμένο, βρώμικο, κίτρινο.
Ἐνοχλούμασταν ἀπὸ τὶς εἰκόνες τῶν ὑδάτων τῆς Ἀφρικῆς καὶ τώρα τὰ ἴδια ἔχουμε μέσα στὰ σπίτια μας ἤδη.
Ἴσως ὄχι ἀκόμη στὴν Ἀθήνα, ἀλλὰ ἡ Μακεδονία κοντεύει.
Συνέχεια
Ἀρχεῖα ἐτικέττας: Eldorado gold
Εἰκόνες ἀπὸ τὸ μέλλον!
Αὐτὴ εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς Χαλκιδικῆς σήμερα κι αὐτὴν τὴν εἰκόνα θὰ ἀρχίσουμε νὰ βλέπουμε ὅλο καὶ συχνότερα στὴν χώρα μας, ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα.
Οὐσιαστικῶς ξεχνᾶμε περιβαλλοντικὲς προστασίες, τὸν σεβασμὸ πρὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ φυσικὰ τὴν περιβόητη πράσινη ἀνάπτυξι! Διότι, ἐὰν δὲν τὸ ἔχουμε ἀντιληφθεῖ, ἡ φερομένη ὥς πράσινη ἀνάπτυξις, δὲν εἶναι τίποτα περισσότερο ἀπὸ πράσινη ἀνάπτυξι γιὰ ἐμάς, δῆλα δὴ κατάθεσι ὅλων τῶν οἰκονομιῶν μας στὰ ταμεῖα τῶν ἐπιτηδείων, καὶ διαχείρισις τοῦ περιβάλλοντος ἀπὸ τοὺς ἐπιτηδείους μὲ τέτοιον τρόπο, ὥς τὲ τελικῶς νὰ λαμβάνουμε αὐτὲς τὶς εἰκόνες.
Συνέχεια
Ἐνετοπίσθη οὐράνιον κάτω ἀπό τόν Παρθενῶνα;
Καιρὸς νὰ τὸν σηκώσουν!
Διότι ἀνάπτυξις δίχως ἐξόρυξι τοῦ οὐρανίου δὲν λογίζεται!
Οὔτε δίχως ἐξόρυξι τοῦ χρυσοῦ, τοῦ χαλκοῦ, τῶν σπανίων γαιῶν…
Ἡ Θράκη λέει ὄχι στὴν Eldorado gold.
Ξεκίνησαν καὶ στὴν Θράκη οἱ ἀντιδράσεις γιὰ τὶς ἐγκαταστάσεις τῆς Eldorado gold.
Καὶ πολὺ καλὰ ἔκαναν δῆλα δὴ οἱ ἄνθρωποι!
Ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε ἔχουν κυριολεκτικῶς οἱ κρατοῦντες παραδόσει τὴν Γῆ μας, τὴν ζωή μας καὶ τὴν ὑγεῖα μας στὰ χέρια τῶν χρυσοθήρων, οἱ ὁποῖοι σαφῶς καὶ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὶς ἐπιπτώσεις ποὺ θὰ ἔχῃ στὸ περιβάλλον καὶ στὴν ἀσφαλή μας διαβίωσιν ἡ δράσις τους!
Ἀπό πότε τά δάση μας εἶναι ἰδιωτικός χῶρος;
Ἄς ξεκαθαρίσω ἀρχικῶς τὴν θέσιν μου καὶ μετὰ θὰ σᾶς παρουσιάσω τὴν καταπάτησιν τοῦ Συντάγματος ποὺ συντελεῖται αὐτὴν τὴν περίοδον (καὶ) στὴν Χαλκιδικήν.
Σέβομαι τὴν ἰδωτικὴ πρωτοβουλία, πάντα ὅμως στὸν βαθμὸ ποὺ δὲν προσβάλλει ἐλευθερίες τῶν πολιτῶν.
Ἐπίσης, τὴν σέβομαι, ἔως ἐκείνου τοῦ σημείου ποὺ κι αὐτὴ σέβεται τὸ περιβᾶλλον καὶ τὸ Σύνταγμα.
Τέλος, τὴν σέβομαι ὅταν προσφέρῃ στὸν τόπο μὲ τὴν ἀνάπτυξίν της, ἀλλὰὄχι ὅταν ῥημάζει τὸν τόπο. Συνέχεια
Μία νύκτα κόλασις στὴν Ἱερισσό!
Εἴπαμε, δὲν συμπαθῶ οὔτε τὴν βία, οὔτε τὰ δακρυγόνα, οὔτε τὶς ΜΟΛΟΤΩΦ.
Ἀλλὰ ἔχουμε πόλεμο πλέον!
Ἂνοικτόν!
Δὲν ἔχουμε ἄλλα ὅπλα, πλὴν αὐτῶν ποὺ μᾶς ἔδωσαν αὐτοὶ ποὺ μᾶς ἐξουσιάζουν!
Ὁ λόγος καὶ ἡ σκέψις εἶναι σοβαρότατα ὅπλα, μὲ τὴν προϋπόθεσιν πὼς ἐπιτρέπεται νὰ χρησιμοποιηθοῦν! Ἐὰν ὅμως φθάσῃ ἡ φίμωσις, τότε τὰ πράγματα περιπλέκονται! Κι ἐδῶ ἀρχίζει ὁ πολίτης νὰ ἀντιστέκεται μὲ τὰ φτωχά του μέσα. Ὅποια κι ἐὰν εἶναι αὐτά! Συνέχεια