Μία νύκτα κόλασις στὴν Ἱερισσό!

Εἴπαμε, δὲν συμπαθῶ οὔτε τὴν βία, οὔτε τὰ δακρυγόνα, οὔτε τὶς ΜΟΛΟΤΩΦ.
Ἀλλὰ ἔχουμε πόλεμο πλέον!
Ἂνοικτόν!
Δὲν ἔχουμε ἄλλα ὅπλα, πλὴν αὐτῶν ποὺ μᾶς ἔδωσαν αὐτοὶ ποὺ μᾶς ἐξουσιάζουν!
Ὁ λόγος καὶ ἡ σκέψις εἶναι σοβαρότατα ὅπλα, μὲ τὴν προϋπόθεσιν πὼς ἐπιτρέπεται νὰ χρησιμοποιηθοῦν! Ἐὰν ὅμως φθάσῃ ἡ φίμωσις, τότε τὰ πράγματα περιπλέκονται! Κι ἐδῶ ἀρχίζει ὁ πολίτης νὰ ἀντιστέκεται μὲ τὰ φτωχά του μέσα. Ὅποια κι ἐὰν εἶναι αὐτά! Συνέχεια