Διότι κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἀποφασίσῃ γιὰ τὸ ἐὰν θὰ ἤ δὲν θά, κακοποιοῦνται τὰ ζῶα, ἐφ΄ ὅσον κάποιες ἑταιρεῖες, σὰν τὴν  L’ Oreal δὲν σέβονται οὔτε τὴν γνώμη καὶ τὴν ἐπιθυμία τῶν καταναλωτῶν τους, ἀλλὰ πολὺ περισσότερο δὲν σέβονται τὰ δύσμοιρα ζωντανὰ ποὺ θὰ πέσουν στὰ χέρια τους.
Ἐν ὁλίγοις, τὸ μόνον μας ὅπλο, κατὰ τῶν ἀνεγκεφάλων τοῦ πλανήτου, εἶναι ἡ ἄρνησις τῆς συνενοχῆς. Οὐσιαστικῶς ἡ ἄρνησις ἀγορᾶς τῶν προϊόντων τους, ἐν παραλλήλω μὲ ἕνα ὡραῖο σημειωματάκι, κάθε φορὰ ποὺ ἐρχόμαστε σὲ ἐπαφὴ μαζύ τους, μὲ μίαν μικρὴ διαμαρτυρία. Γιὰ παράδειγμα, θὰ μπορούσαμε νὰ γράφουμε: «δὲν ἀγοράζω προϊόντα ποὺ βασίζονται στὴν κακοποίησιν τῶν ζώων». 
Τίποτα δὲν τοὺς ἐνοχλεῖ περισσότερο ἀπὸ τὸν δυσαρεστημένο καταναλωτή. Τίποτα! Οὔτε διαμαρτυρίες οὔτε ὑπογραφὲς οὔτε καταγγελίες.
Συνέχεια →