Πολλὲς συμπτώσεις!
Πάρα πολλὲς συμπτώσεις!
Τόσες πολλὲς ποὺ ἀρχίζω καὶ προβληματίζομαι!
Πλησιάζουν οἱ Ὀλυμπιακοὶ ἀγῶνες τοῦ Λονδίνου καὶ ἀρχίζουν νὰ κτυποῦν καμπανοῦλες.
Ἢδη διαβιοῦμε ἐν μέσῳ «περιέργων» συμπτώσεων ποὺ ὁδηγοῦν πλέον τὴν ἀνθρωπότητα σὲ παγκόσμιο σύῤῥαξι.
Ἡ τροφή μας περνᾶ σιγὰ σιγὰ ὑπὸ τὸν ἔλεγχό τους.
Τὸ νερό μας ἐπίσης.
Δὲν φοβᾶμαι κάτι, πολλῷ δὲ μᾶλλον δὲν φοβᾶμαι νὰ μοῦ πέσῃ ὁ οὐρανὸς στὸ κεφάλι.
Οὔτε τὸν θάνατο πλέον φοβᾶμαι!
Συνέχεια