Λόγοι Σοφοί, διαχρονικοί, ἀπὸ τὸ φωτεινὸ πνεῦμα τοῦ Ἰωάννου Πασσᾶ
Τὰ γραπτὰ ποὺ ἀκολουθοῦν ἐπελέγησαν ἀπὸ τοὺς τόμους «Ἀρχαῖον Ἑλληνικὸν Πνεῦμα» (1974) καὶ «Ὀρφικά» (1984), τῆς ἐγκυκλοπαιδείας Νεώτερον Ἐγκυκλοπαιδικὸν Λεξικὸν «Ἡλίου», διευθ. ἐκδ. Ἰωάννης Πασσᾶς. Εἰς τὸ τέλος τῆς σελίδος παρατίθενται σύνδεσμοι διὰ λήψιν αὐτῶν καὶ ἄλλων τόμων τοῦ ΗΛΙΟΥ.
Ποιοὶ πραγματικὰ εἴμαστε
Οἱ Ἕλληνες ὄχι μόνον δὲν ἐπιτρέπεται, ἀλλὰ δὲν ἔχουν καὶ καμμίαν ἀνάγκην νὰ καταφεύγουν καὶ νὰ ζητοῦν μαθήματα πολιτικῆς ἀρετῆς καὶ κοινωνικῆς κυρίως συγκροτήσεως ἢ διδάγματα περὶ ἠθικῆς καὶ καλοῦ καὶ ὡραίου ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ἀπὸ τοὺς ξένους, ἐὰν ἀντιληφθοῦν τὴν ἀξίαν των καὶ ἐκτιμήσουν ὅσον πρέπει τὰς παραδόσεις των, καὶ τὴν γένει πνευματικὴ κληρονομίαν των.
Οἱ Ἕλληνες εἶναι ἐκεῖνοι οἵτινες ἐδίδαξαν τὴν ἀνθρωπόόητα ὄχι μόνον πῶς πρέπει νὰ ζῇ καὶ νὰ σκέπτεται ἀλλὰ καὶ πῶς πρέπει νὰ πολιτεύεται ἐὰν θέλῃ νὰ σταδιοδρομήσῃ καὶ νὰ προαχθῇ ὡς πραγματικὴ κοινωνία ἀνθρώπων.
Συνέχεια