Ἀνεκάλυψα μίαν σειρά, μὲ ὑποτίτλους, σοβιετικῶν τραγουδιῶν ἀπὸ τὸν μεγάλο πατριωτικὸ πόλεμο.
Ἀπὸ τὸ πιὸ γνωστὸ «κατιούσα» (λόγῳ καὶ τῆς χρήσεώς του ἀπὸ τὸ ΕΑΜ) μέχρι κάποια λιγότερα γνωστά, ἀλλὰ ἐξόχως ἐμπνευσμένα.
Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση, ὅτι σχεδὸν οὐδὲν ἐξ αὐτῶν ἔχει «ταξικὴ» διάσταση.
Πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ εἶναι ἐρωτικά, ὅπου τὸ «κορίτσι» στὰ μετόπισθεν προτρέπει τὸν καλό της νὰ ἀνδραγαθήσῃ ἐὰν θέλῃ νὰ κερδίσῃ τὴν ἀγάπη της.
