Γράφω σέ ἐσένα πού ὑπηρετεῖς στά σώματα ἀσφαλείας. Σέ κάθε τομέα τους.

Ἒδωσες ἓναν ὃρκο κάποτε!!

Ὁρκίστηκες πώς θά ὑπερασπίζεσαι τήν Πατρίδα σου μέ τό αἶμα σου!

Πρόσεξε τήν διαφορά!

Ἂλλο Πατρίς κι ἂλλο Κρᾶτος!

Τήν Πατρίδα ὀφείλεις νά προστατεύῃς κι ΟΧΙ τό Κρᾶτος πού τήν ἀκυρώνει!

Ἐγώ εἶμαι ἁπλός στρατιώτης καί σέ παρατηρῶ.

Πολύ φοβοῦμαι πώς ἐὰν δέν διαχωρίσῃς μέσα σου τίς δύο παραπάνω ἒννοιες, κάποιαν στιγμή ἢ θά καταλήξῃς ἢ  ἒτσι:

ἢ ἐδῶ, μαζύ μέ κάποιους ἂλλους :

Καί εἶναι κρίμα… γιατί κατά βᾶθος δέν φταῖς…

Σέ ἒχουν δέσει μέ τίς κατ’ ἀνάγκην συμβάσεις γιά τόν βιοπορισμό σου… Ἀλλά κι αὐτές πόσο χρήσιμες θά εἶναι ὃταν τά πόδια σου δὲν θὰ ….ἀκουμποῦν στό ἒδαφος;

Σκέψου τίς σκέψεις μου….

Θυμήσου τόν ὃρκο σου….

Καί πρᾶξε πλέον κατά συνείδησιν!!!

Φιλονόη.