Ἀναδημοσιεύω κάποιο κείμενο σήμερα, ποὺ μοῦ ἔστειλε ὁ Στέργιος Πραπαβέσης, καὶ μᾶς παρουσιάζει τὸν ὑπεράνθρωπο ἀγώνα ποὺ δίδουν πλέον μὲ τὰ ἔργα ἀνθρώπων, ἄνθρωποι, πρὸ κειμένου νὰ προφυλάξουν μεγάλα τμήματα τοῦ παγκοσμίου πληθυσμοῦ ἀπό τὶς ἐπιπτώσεις τῆς ῥαδιενεργείας.

Βαθμός ἐπικινδυνότητος τοῦ ἀτυχήματος, σύμφωνα μὲ διεθνῆ μέσα ἐνημερώσεως, 6, στὴν κλίμακα ἐπικινδυνότητος μὲ ὅριον τὸ 7. Στὴν Γαλλία μάλιστα, τὸ μέγεθος τοῦ άτυχήματος ἀγγίζει τὸ 7.

Γνωρίζοντας λοιπόν τὸ μέγεθος τοῦ κινδύνου ποὺ ἀντιμετωπίζουν αὐτοί οἱ σιωπηλοὶ ἐργάτες, τοὺς ὀφείλουμε τοὐλάχιστον τιμή μαζί μὲ τὶς εὐχαριστίες μας. Τοὐλάχιστον!

Φιλονόη.

ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΙΑΠΩΝΕΣ ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΙΩΠΗΛΟ ΘΑΝΑΤΟ

Μετά το σεισμό 9 της κλίμακος Richter στη βορειοανατολική Ιαπωνία στις 11/3/2011 αστόχησε η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε παρακείμενο εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας με 6 αντιδραστήρες στο Fukushima Daiichi. Το τσουνάμι που χτύπησε το εργοστάσιο αμέσως μετά αχρήστευσε τους εφεδρικούς ντηζελοκινητήρες και τις περισσότερες από τις αντλίες κυκλοφορίας νερού για ψύξη. Κατά τις αυτοσχέδιες προσπάθειες ψύξης προκλήθηκαν ισχυρές εκρήξεις και τρεις μέρες αργοτερα η κατάσταση βρίσκεται εκτός ελέγχου Σε εξέλιξη βρίσκεται ο ηρωϊκός αγώνας των συνεργείων που προσπαθούν να αποφύγουν τεράστια πυρηνική καταστροφή:

(CNN) 16 03 2011 Ο κόσμος όλος  παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα καθώς μια μικρή ομάδα ειδικών εργάζονται πυρετωδώς, διακινδυνεύοντας τις ζωές τους για να αποτρέψουν μια εφιαλτική πυρηνική καταστροφή.

Δεκάδες χιλιάδες Ιάπωνες πολίτες που ζουσαν γύρω από το μισοκατεστραμμμένο πυρηνικό εργοστάσιο Fukushima Daiichi έχουν υποχρεωθεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους εξαιτίας του κινδύνου διαρροής ραδιενέργειας από τους πυρηνικούς αντιδραστήρες του εργοστασίου στους οποίους δημιούργησαν σοβαρό πρόβλημα ο σεισμός και το τσουνάμι της περασμένης εβδομάδας.
Ενώ όμως οι περισσότεροι φεύγουν βιαστικά από την επικίνδυνη περιοχή, 180 εργάτες και επιστήμονες, από το προσωπικό του εργοστασίου παραμένουν στις θέσεις τους,παρά το γεγονός ότι διακινδυνεύουν έτσι να αρρωστήσουν σοβαρά ή και να πεθάνουν-με σκοπό να εμποδίσουν παση θυσία την τήξη των πυρήνων των 6 αντιδραστήρων. (ΣΣ Τσέρνομπυλ Χ6 )

Σύμφωνα με τον Robert Alvarez πρώην αξιωματούχο του Υπουργείου Ενεργείας των ΗΠΑ, πρόκειται για ηρωϊκή προσπάθεια. Δήλωσε:

“Υπάρχουν ενδείξεις ότι σε κάποια τουλάχιστον τμήματα της πυρηνικής μονάδος υπάρχουν υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας επικίνδυνα για τη ζωή. Εκτιμώ ότι οι άνθρωποι αυτοί κάνουν εξαιρετικά ηρωϊκή προσπάθεια”…

Οι 180 που έχουν παραμείνει στη μονάδα είναι εξαιρετικά εκπαιδευμένοι χειριστές των αντιδραστήρων, μηχανικοί και προσωπικό ασφαλείας με ιδιαίτερα εξειδικευμένες γνώσεις…

Σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Υγείας (WHO), κάθε άτομο δέχεται φυσιολογικά περίπου 3.0 millisieverts (mSv) το χρόνο, από φυσικές πηγές και από ιατρικές εφαρμογές. Ο έλεγχος της μονάδος παραγωγής ενέργειας Fukushima Daiichi  κατέγραψε τις τελευταίες ημέρες δόσεις έως 400 millisieverts/ώρα- επίπεδα που είναι γνωστό ότι προκαλούν βλάβες στην υγεία. Η έκθεση σε συνολική δόση 1,000 millisieverts (1 Sievert) μπορεί να προκαλέσει νόσο από ακτινοβολία.

“Είναι δύσκολο να έχει κανείς συνολική εικόνα αλλά γνωρίζομε ότι απελευθερώθηκαν σε κάποιες φάσεις τεράστιες δόσεις ακτινοβολίας στιγμιαία, αρκετά υψηλές ώστε να μπορούν να προκαλέσουν νόσο”, δήλωσε ο Δρ Ira Helfand, μέλος της οργάνωσης Γιατροί και Κοινωνική Υπευθυνότητα. “Αυτοί οι άνθρωποι υποβάλλονται σε ολοσωματική ακτινοβολία η οποία μπορεί να προκαλεσει λευχαιμία και λέμφωμα καθώς και καρκίνο του θυρεοειδή πιο ύστερα”, δήλωσε.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι έχουν διδαχθεί πολλά από την πυρηνική καταστροφή του Τσερνόμπυλ πριν από 25 έτη που σκόρπισε ραδιενεργό σκόνη σε μεγάλο μέρος της Ουκρανίας,της Λευκορωσσίας, της Ρωσσίας και της Δυτικής Ευρώπης.

Στην περίπτωση εκείνη οι εργαζόμενοι στις ομάδες έκτακτης βοήθειας, είχαν σταλεί στον τόπο του ατυχήματος με ελάχιστα μέσα προστασίας από τη ραδιενεργη μόλυνση και χωρίς καμία πληροφόρηση.

“Τα συνεργεία επισκευών του Τσερνόμπυλ δεν είχαν  ιδέα ότι μπαίναν σε ένα επικίνδυνο πεδίο ακτινοβολίας,” λέει ο Καθηγητής Wakeford. “Ήταν χάος, δεν γινόταν κανένας έλεγχος των δόσεων,δεν είχαν καμιά ιδέα για τους κινδύνους.”

Αντίθετα, είπε, το προσωπικό στο Fukushima Daiichi, θα πρέπει κανονικά να έχει προστατευτικές στολές και προστατευτικές συσκευές αναπνοής, πρέπει να ελέγχεται στενά η δόση που παίρνουν και θα πρέπει να εργάζονται σε ομάδες εκ περιτροπής για να περιορίσουν την έκθεσή τους στη ραδιενεργεια.

“Εάν ήμουν στη θέση τους, θα ανησυχούσα περισσότερο για τις εκρήξεις από το αέριο υδρογόνο, οι οποίες ήταν τεράστιες, και οι οποίες πιστεύω ότι αποτελούν μεγαλύτερο κίνδυνο για τους εργάτες στη μονάδα “..

Ο Δρ Helfand όμως υποστήριξε ότι σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές ανταποκρίσεις οι προσπάθειες επισκευής δεν προχωρούσαν 100% σύμφωνα με το σχέδιο, αλλά ακούγονται περισσότερο σαν σκηνές από περιπετιώδη ταινία.

“Πλέουμε σε αχαρτογράφητα ύδατα,” είπε, “και οι άνθρωποι επι τόπου αναγκαστικά πρέπει να αυτοσχεδιασουν κατά βούληση για να αντιμετωπίσουν μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Το να χρησιμοποιείς πυροσβεστικές αντλίες για να ρίχνεις θαλασσινό νερό με βόριο στον αντιδραστήρα, δεν προβλέπεται από κανένα εγχειρίδιο λειτουργίας.”

Οι εργάτες σε πυρηνικό εργοστάσιο γνωρίζουν βέβαια ότι μπορεί μια μέρα να βρεθούν αντιμέτωποι με τέτοιους κινδύνους. Η γνώση αυτή του κινδύνου κάνει,σύμφωνα με το Δρ Helfand τη γενναιότητά τους ακόμα πιο αξιοσημείωτη και το έργο τους πιό ηρωϊκό…

“Γνωρίζουν ότι σε περίπτωση τήξης των πυρήνων των αντιδραστήρων θα προκύψει τεράστια καταστροφή η οποία θα προσβάλλει αχανείς περιοχές με εκατομμύρια ανθρώπους και ρισκάρουν τη ζωή τους ώστε να προσπαθήσουν να προλάβουν την καταστροφή. Όλοι μας τους χρωστάμε απεριόριστη ευγνωμοσύνη.”…