Ἐδημοσίευσα πρὸ μερικῶν ὡρῶν ἕνα ἄρθρον μὲ τὶτλο «ἐπάγγελμα ἀνθέλλην» καὶ τώρα ἔρχομαι νὰ τὸ ἀνασκευάσω, ζητῶντας μίαν μεγάλη συγγνώμη ἀπὸ τὸν κύριο Πραχαλιᾶ γιὰ τὴν κακή χρήσι τοῦ ὀνόματός του καὶ τὸν διασυρμό ποὺ ὑπέστη ἐξ αἰτίας μου.

Στὸ ἄρθρον αὐτὸ ὑπῆρχε καταγγελία γιὰ τὴν κακοπροαίρετο χρήσι τοῦ ὀνόματος Ἐμμανουὴλ Παππᾶς, ὁ ὁποῖος ἐφέρετο ὡς προδότης-καταδότης τοῦ Νικηταρᾶ στὴν βασιλεία στὰ τέλη τοῦ 1839 (Ὄθων). Κατὰ συνέπειᾳ, αὐτὴ ἡ καταγγελία ἐπέσυρε  τὴν παραπομπὴ του ἥρωος σὲ δίκη καὶ παρὰ τὴν ἀθώωσί του, ἀκολούθησε ἡ φρικτή φυλάκισις, ποὺ κατέληξε στὸν βασανισμό καὶ τὴν τύφλωσι τοῦ ἥρωος.

Στὴν ἐκπομπὴ τῆς  25ης Μαρτίου 2011, «ἡ μηχανή τοῦ χρόνου», ἀνεφέρθη τὸ ὄνομα Ἐμμανουήλ Παππᾶς. Πολλὲς καταγγελίες περὶ τοῦ ὀνόματος ἔγιναν. Οἱ δικές μου γνώσεις προέρχοντο ἀπό βιογραφία τοῦ Νικηταρᾶ ποὺ ἀνέφερε τὸ ὄνομα Μιχαῆλος ἢ Μίχαλος ἢ Μιχάλαρος Παππᾶς. Μετὰ τὴν παρέμβασι τοῦ κυρίου Πραχαλιᾶ, ἄνοιξα τὴν Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους καὶ πράγματι ὑπῆρχε τὸ ὄνομα Ἐμμανουὴλ Παππᾶς. Προφανῶς πρόκειται γιὰ κάποιαν σύμπτωσι.

Καὶ πάλι ζητῶ τὴν συγγνώμη τοῦ κυρίου Πραχαλιᾶ.

Τὸν εὐχαριστοῦμε γιὰ τὶς πληροφορίες ποὺ μᾶς διέθεσε καὶ ποὺ θὰ διαβάσετε παρακάτω.

Φιλονόη.

 Στην εκπομπή για τον Νικηταρά της 25ης Μαρτίου 2011 αναφέρθηκα στο νεαρό αντιπρόεδρο της Φιλορθοδόξου Εταιρείας Εμμανουήλ Παπά, ο οποίος το έτος 1839 ήρθε σε σύγκρουση με τον Τζωρτζέτο Καποδίστρια, από τον οποίο ζητούσε χρήματα καθώς και να μην αντικατασταθεί από την αντιπροεδρία της εταιρείας. Ο Καποδίστριας δεν δέχτηκε τον εκβιασμό και έτσι ο Εμμανουήλ Παπάς κατέδωσε τον Καποδίστρια και τον Νικηταρά, καθώς και τη δράση της εταιρείας. Η δράση του συγκεκριμένου Εμμανουήλ ΄Παπά και ο τρόπος με τον οποίο κινήθηκε σε βάρος του Καποδίστρια και του Νικηταρά περιγράφεται με τρόπο κατατοπιστικό και λεπτομερειακό σε σχετικό αχρονολόγητο και ανυπόγραφο υπόμνημα που φυλάσσεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους στην Αθήνα (Νέο Ψυχικό), στο Αρχείο Μαυροκορδάτου, έχει δε αναλυθεί και παρουσιασθεί στο βιβλίο του μέλους της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και διαπρεπούς ιστορικού John A. Petropoulos “ Πολιτική και συγκρότηση κράτους στο Ελληνικό Βασίλειο 1833-1843″ (Αθήνα 1986, τόμος Β’ σελίδες 727-737).

Από τη χρονολογία των συγκεκριμένων γεγονότων, γίνεται προφανές ότι ο 34χρονος αντιπρόεδρος της Φιλορθοδόξου Εταιρείας το έτος 1839 Εμμανουήλ Παπάς στον οποίο αναφέρθηκα, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο πρωτεργάτης της εξέγερσης στη Μακεδονία Εμμανουήλ Παπάς (1772-1821) από τη Δοβίστα Σερρών ο οποίος πέθανε το έτος 1821.

Από τα παραπάνω, εκτιμώ ότι γίνεται προδήλως κατανοητό το γεγονός ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά πρόσωπα, τα οποία φέρουν το ίδιο όνομα.
Για το ίδιο θέμα, επικοινώνησε μαζί μου και τοπικό τηλεοπτικό κανάλι από τις Σέρρες, στο οποίο μίλησα σε ζωντανή σύνδεση και στο οποίο διευκρίνισα ρητώς και δημοσίως ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά πρόσωπα, καθώς και ότι τα όσα είπα τεκμηριώνονται από τις πρωτογενείς αρχειακές ιστορικές πηγές.
Από τα λεγόμενα τόσο της δημοσιογράφου όσο και του ιστορικού με τον οποίο συνομίλησα δημοσίως (και του οποίου το όνομα δυστυχώς δεν συγκράτησα), εκτιμώ ότι διευκρινίστηκε το όλο ζήτημα, τηλεοπτικώς και δημοσίως ενώπιον του κοινού των Σερρών, μέσα σε πνεύμα καλής πίστης και αμοιβαίας κατανόησης.

Επίσης, έχω ήδη στείλει σχετκές απαντήσεις προς όλες τις τοπικές ιστοσελίδες των Σερρών οι οποίες είχαν αναδείξει το θέμα και διαπιστώνω ότι μετά και από την σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε η εκπομπή “ μηχανή του χρόνου” και η οποία επίσης αναρτήθηκε στις υπόψη ιστοσελίδες, το όλο θέμα έχει πλέον διευθετηθεί.

Δεν θα σχολιάσω τους χαρακτηρισμούς που μου έχουν προσάψει. Επειδή όμως δεν είμαι ανθέλλην όπως με χαρακτήρισαν σ’αυτή την ιστοσελίδα, θα διορθώσω και το σχόλιο του “ taxalia”: Ο Μιχαήλος, υιός του Εμμανουήλ Παπά, τεκμηριώνεται ιστορικά ως μάρτυρας κατηγορίας του Νικηταρά και όχι ως καταδότης του.

Γεώργιος Πραχαλιᾶς