«Tὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική. Τὸ σπίτι φτωχικὸ στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου. Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου………»
Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «Ἄξιον ἐστί»

Ὁ χειρότερος ἔχθρός τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ ἑαυτός του. («Τό νικᾶν ἑαυτόν, πασῶν τῶν νικῶν ἀρίστη καί καλλίστη») Ἔτσι ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι ἡμῶν πρόγονοι. Γιατί, λοιπόν, ψάχνουμε στούς ξένους νά βροῦμε τούς ἀνθέλληνες. Ἄς τούς ἀναζητήσουμε, πρῶτα, μεταξύ ἡμῶν. Μόνοι μας βγάζουμε τά μάτια μας καί μόνοι μας φάσκουμε καί ἀντιφάσκουμε, κατά τό δοκοῦν.

Μιά ἀπό τίς μεγαλύτερες ἀνθελληνικές ἐνέργειες ἦταν καί ἡ νομοθετημένη κατά καιρούς ἐπέμβασις ( Ράλλης-Παπανδρέου κλπ ) στή Ἑλληνική γλῶσσα. Ἔχω τἠν ἐντύπωσι ὅτι θά ἔχουμε καί συνέχεια. Οἱ «προοδευτικοὶ» γενίτσαροι» συνεχίζουν τὸ θεάρεστο ἔργο τους καί κάποια στιγμή θά νομοθετήσουν κάποιον τερατώδη νόμο γιά νά καταστρέψουν τελείως ὅτι ἀπέμεινε ἀπό τήν Ἑλληνική γλῶσσα.

Οἱ Ἕλληνες δέν ἔγιναν γνωστοί σέ ὅλον τόν πλανήτη λόγω τοῦ πλούτου τους ἀλλά λόγω τοῦ πολιτισμοῦ τους, βασικό στοιχεῖο τοῦ ὁποίου καί ῥίζα του εἶναι ἡ γλῶσσα. Καταλύτης ὅλης αὐτῆς τῆς ἀνθελληνικῆς προσπαθείας εἶναι ἡ  εἰσβολή ἀλλοδαπῶν στό Ἑλληνικό κράτος. Τὸ ἐγκληματικὸ καί ἐκνευριστικό συγχρόνως, εἶναι ὅτι δὲν ἐπιδιώκεται κἂν ὁ ἐξελληνισμὸς τῶν ἀλλοδαπῶν διὰ τῆς παιδείας  ἀλλὰ ἀντιθέτως ὁ ἀφελληνισμὸς τῶν Ἑλλήνων διὰ τοῦ «πολυπολιτισμοῦ».

Εἶναι γνωστές οἱ ἀπόψεις τῆς ὑπουργοῦ «τοῦ διά βίου ἀνθελληνισμοῦ» γιά τήν καθιέρωσιν τῆς ἀγγλικῆς ὡς ἐπισήμου γλώσσας στά σχολεῖα.

Ἄς ἐλπίσουμε ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμα οἱ ἀντιστάσεις πού πρέπει, ἡ κριτική σκέψις καί ἡ ἀποφασιστικότης στήν Ἑλληνική κοινωνία ὥστε νά μπορέση νά ἀντισταθῆ σέ ὅτι μᾶς προετοιμάζουν οἱ γενίτσαροι τῆς ἀριστερῆς προπαγάνδας. Τῆς ἰσότητος, δηλαδή, τῆς κοινωνίας πρός τά κάτω!

«Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς

θὰ ἐλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα ρυάκι ποὺ

μουρμουρίζει.

Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα στοὺς

γαλάζιους διαδρόμους

συναντήσω ἀγγέλους

θὰ τοὺς μιλήσω ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ἐπειδή

δὲν ξέρουν γλῶσσες.

Μιλᾶνε μεταξύ τους μὲ μουσική…»

Νικηφόρος Βρεττάκος