Τί εἶναι οἱ γῦπες; Δὲν τὸ ἔχουμε πεῖ;

Γῦπες εἶναι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ζοῦν εἰς βᾶρος τῶν ἄλλων. Εἶτε αὐτὸ συμβαίνῃ στὴν δουλειά τους, εἶτε στὸ σπίτι τους, εἶτε στὶς παρέες τους. 

Εἶναι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ζοῦν τζᾶμπα!

Εἶναι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ  μᾶς ἔφεραν στὰ σημεῖα ποὺ εἴμαστε σήμερα. 

Βέβαια ἐγὼ ἀναφέρομαι κυρίως στοὺς γῦπες τοῦ διαδικτύου… Μὴν ἀπατᾶστε ὅμως… Ἴδια φάρα εἶναι ὅλοι τους… Ἴδια φουρνιά… Ἴδιο γονίδιο..

Ἁρπακτικά, ἀνεύθυνα, ἀνήθικα…

Τζᾶμπα κοπρίζουν τὸν πλανήτη μὲ τὴν παρουσία τους. Καὶ μολύνουν καὶ τοὺς γύρω τους.. Ἔτσι, διότι εἶναι μία μόλυνσις ἀπὸ μόνοι τους… 

Πόσοι καὶ πόσοι ἀπὸ ὅλους ἐμᾶς δὲν ἔχουν ὑποστεῖ κάποιαν κλοπὴ προσωπικῆς ἐργασίας;

Ἔχουν οἰκοιοποιηθεῖ ἰδέες μας, προσωπικούς μας κόπους, πνευματικά δικαιώματα…. Καὶ σιωποῦμε.. Γιατί σιωποῦμε; Μήπως διότι ἁπλῶς γνωρίζουμε πὼς «ἔτσι τὰ βρήκαμε καὶ δὲν ἀλλάζουν;»

Ἒεεεεεεε λοιπόν ΤΕΛΟΣ!!! 

Τοὐλάχιστον ὁσον ἀφορᾷ στὸ δικό μου κομμάτι, ΤΕΛΟΣ!!!!

Ἔχω προωθήσει ἤδη σὲ δικηγόρο φάκελο καὶ ἐρευνᾶ διάφορες παραμέτρους. Δὲν γίνεται νὰ χρειάζομαι ἐγὼ κάποιες ὧρες γιὰ νὰ ἀναρτήσω ἕνα θέμα καὶ μέσα σὲ δέκα λεπτὰ νὰ τὸ καρποῦντε ὅλα τὰ ἁρπακτικὰ τοῦ διαδικτύου… Νὰ κερδοφοροῦν εἰς βᾶρος μου καὶ νὰ μὴν δίδουν ἔς τῳ μία παραπομπή, ὡς ἀπλῆ ἀναγνώρισι τῆς ἐτοίμου τροφῆς ποὺ βρῆκαν κι ἅρπαξαν!

Ὅπως ἐπίσης δὲν γίνεται νὰ παρουσιάζω ἐγὼ ΔΩΡΕΑΝτὰ δικά μου θέματα καὶ κάποιοι νὰ κερδοφοροῦν εἰς βᾶρος μου. (Καὶ εἰς βᾶρος ἄλλων φυσικά.)

 Ξεκινῶ λοιπὸν διεκδίκησι τῶν ὅσων μοῦ ἀναλογοῦν, ἀπὸ τὴν κερδοφορία ποὺ ἔχουν καρπωθεῖ κάποιοι μὲ τὸν δικό μου κόπο. (Κόπος «μου» εἶναι ὁ κόπος ὅλων τῶν φίλων ποὺ γράφουν σὲ αὐτὸ τὸ ἱστολόγιο.)

(Ἄλλως τε, στὸ κάτω μέρος τοῦ ἱστολογίου, σὲ ἐμφανὲς σημεῖον, ἀναφέρεται τὸ ἐλεύθερον τοῦ «δανεισμοῦ»ἀλλὰ ὄχι γιὰ κερδοσκοπικούς λόγους. Κάποιοι κάνουν τὸν κόπο μόνον νὰ κλέβουν κι ὄχι νὰ προσέχουν τὶς λεπτομέρειες. Συνεπῶς, ἱστοσελίδες ποὺ ἔχουν διαφημίσεις, ὀφείλουν χρήματα στοὺς συγγραφεῖς τοῦ δικοῦ μας ἱστολογίου. Κι αὐτὰ θὰ ἀναζητηθοῦν ἀπὸ δικηγόρο.)

Δὲν λέω… Μᾶς τιμᾶ ποὺ μᾶς τιμοῦν!!! Ἀντιλαμβάνομαι τὴν πνευματική τους ἀνυπαρξία ἐπίσης… Ἀλλὰ, ὅλα τὰ πράγματα ἔχουν κάποια ὅρια… Καὶ μερικοὶ τὰ ἔχουν ξεπεράσει. 

Καὶ εἶναι βρὲ παιδιὰ τόσο κακὸ νὰ μὴν ἀναφέρῃ κάποιος τὶς πηγές του; 

Κάποτε, στὸ Πανεπιστήμιο, ὁ καθηγητής μας, πρὶν ξεκινήσῃ τὴν διδασκαλία του, μᾶς μοίρασε ἕνα φυλλάδιο γιὰ τὰ πνευματικά δικαιώματα. Ξαφνιάστηκα μὲ τὶς πάρα πολλὲς παραμέτρους ποὺ περιέγραφε. Θυμᾶμαι χαρακτηριστικά πὼς ἐὰν ἁπλῶς δὲν ἀναφέρῃς τὴν ἀκριβὴ πηγή σου γιὰ κάθε τί, θεωρεῖται κλοπὴ πνευματικῆς ἐργασίας καὶ διώκεται. Κι ὅλα αὐτὰ μόνον γιὰ τὶς ἐργασίες τοῦ Πανεπιστημίου. Μόνον…

Σήμερα ἔχω θυμώσει πλέον. Ἐδῶ καὶ μερικὲς ἡμέρες διάφοροι ἐπαναλαμβάνουν αὐτὰ ποὺ στιγματίζω. Τοὺς γράφω, τοὺς ἐνημερώνω καὶ μοῦ ἀπαντοῦν: «τρία πουλάκια κάθονται…. »

Συγκεκριμένα ἕνας ἐξ αὐτῶν ἔγραφε πρὸ μερικῶν ἡμερῶν:

«…Θα μπορούσα  να σου αντιπαραβάλλω τα αντίθετα και τα αλλότρια σε οτι λες, δεν θα το κάνω. Έχε κάτι υπόψην σου όμως: Δε νομιμοποιήσαι και δεν δύνασαι να εξευτελίζεις και να υποτιμάς με αυτο τον τρόπο τον εαυτό σου. Δεν σου αξίζει και δεν μπορείς να το κάνεις Φιλινόη!!! Μείνε στην παρέα μας!!! Σύνελθε…. σε συμπονώ…»

Διότι τοῦ εἶχα γράψει αὐτό:

«Οἱ «ἀγκυλώσεις» μου ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὸ ἦθος μου.

Μετὰ ξεκίνησε τὶς κωλοτοῦμπες, μετὰ τὴν φιλικὴ διάθεσι, μετὰ τὴν ἀγριάδα καὶ μετὰ, ὅταν θύμωσα, ξανὰ ἡ συμπόνια!!! Γιατί μὲ συμπονεῖ; Ἀναρωτιέμαι ἀκόμη… Μοῦ λείπει κάτι; Ἢ ὄχι;

Πρὸ μερικῶν μηνῶν ξεκίνησα νὰ …ξεκινήσω μίαν προσπάθεια ξεκαθαρίσματος σὲ ὅσους ἀντιγράφουν, δίχως νὰ δεικνύουν τὸν ἀπαραίτητον σεβασμό. 

Λόγοι ἀνωτέρας βίας μὲ σταμάτησαν, ἀλλὰ δὲν τὸ ξέχασα. 

Σήμερα λοιπόν, 1η Σεπτεμβρίου 2011, ξεκινῶ μὲ τὰ «ἄνθη» τοῦ διαδικτύου καὶ τὴν παρουσίασί τους. 

Πρὶν περάσω στὴν πρώτη καταγραφή (ἡ ἀνάρτησις αὐτὴ θὰ φαίνεται στὴν πρώτη σελίδα ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα), θὰ ξαναπαρουσιάσω τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους ἐμμένω τόσο πολὺ στὸ ζήτημα τῆς παραπομπῆς. 

Ὅταν ἐγὼ ἢ κάποιος ἄλλος καθόμαστε μερικὲς ὥρες γιὰ νὰ συντάξουμε ἕνα ἄρθρο, τὸ κάνουμε μὲ τὴν καρδιά μας. Βάζουμε μέσα σὲ αὐτὸ τὶς σκέψεις μας, τὰ ὄνειρά μας, τὰ θέλω μας… Προσωπικῶς δὲν ἔχω κανέναν λόγο νὰ ἀπαγορεύσω τὶς ἀναδημοσιεύσεις. Ἄλλως τε, ὅπως ἐγὼ ἴσως μοιράζω πληροφορίες, ἔτσι καὶ λαμβάνω. 

Ἡ πληροφορία καὶ ἡ προσωπικὴ ἀνέλιξις εἶναι συνδυασμὸς πολλῶν δεδομένων. Το διαδίκτυο εἶναι σήμερα ὁ κύριος τρόπος ἐπικοινωνίας μας. Ὑπάρχουν ὅμως κανόνες, ὅπως κι ἔξω, στὴν πραγματική ζωή. Ὅπως σέβομαι αὐτὸν ποὺ ζεῖ στὸν ἀπὸ κάτω ὄροφο καὶ δὲν τοῦ σπάω τὰ νεῦρα μὲ τὰ τακούνια μου στὶς 3:00 τὰ ξημερώματα, ἔτσι ἀξιώνω νὰ μὲ σέβετε κι αὐτὸς ποὺ ζεῖ  στὸν ἐπάνω ὄροφο. 

Ὅπως δὲν σταθμεύω στὴν εἴσοδο-ἔξοδο τῶν αὐτοκινήτων τοῦ γείτονα, ἔτσι ἀξιώνω νὰ μὴν σταθμεύουν καὶ στὴν δική μου. 

Ὅπως καταγράφω πάντα τὶς πηγές μου, ἔτσι ἀξιώνω νὰ καταγράφονται πάντα οἱ πηγὲς τῶν ἄλλων. (Εἶτε μὲ ἀφοροῦν εἶτε ὄχι. )

Ὁ σεβασμὸς εἶναι κάτι ποὺ δὲν μάθαμε ὡς ἄτομα. Ἀλλὰ εἶναι ἀπὸ τὰ σημαντικότερα στοιχεῖα ποὺ δομοῦν μίαν κοινωνία. Ἡ ἀπουσία του εἶναι πλέον ἐμφανής γύρω μας. Παντοῦ! Δὲν μοῦ ἀρέσει αὐτὸ ποὺ βλέπω. Ἐσᾶς;

Ἑλλάδα δὲν φτιάχνουμε μὲ ἡμίμετρα, ἐκπτώσεις καὶ ὑποχωρήσεις. Ἑλλάδα φτιάχνουμε μὲ τὸ ἀπόλυτον. Ἐὰν δὲν εἴμαστε ἐμεῖς διατεθιμένοι νὰ πράξουμε ὅλα αὐτὰ ποὺ θὰ ὁδηγήσουν ΕΜΑΣ στὸν αὐτοσεβασμὸ καὶ κατ’ ἐπέκτασιν στὸν σεβασμὸ κάθε ὄντος, κάθε πράξεως, κάθε φυσικῆς λειτουργίας, τότε πολὺ λυπᾶμαι… Ἀλλὰ τὸ αὔριο ποὺ φθάνει, θὰ ἔχῃ διαφορετικὴ ἄποψι γιὰ τὸ ποιοί θὰ συμμετέχουν ἢ ὄχι.

Τέλος, γιὰ νὰ κλείσουμε πρὸς ὥρας, ξεκινῶ μὲ κάποιον «μικρό». Ἀλλὰ οἱ χειρότεροι εἶναι ἄλλοι…. Θὰ φθάσουμε καὶ σὲ αὐτούς.. Διότι πολὺ βρωμίσαμε…

Φιλονόη.

φωτογραφία ἀπὸ ἐδῶ