Ἐδῶ μὲ τὸν Γ. Λιάνη. Ἕναν τύπο ποὺ ἐστήριξε τὸν Κοεμτζῆ πάρα πολύ! Ἀπὸ ἐκεῖ θὰ ἔπρεπε νὰ βγάλουμε συμπεράσματα γιὰ τὸ συνολικὸν ἦθος τῶν κουδουνισμένων.
Πρώτη εἴδησις στὰ δελτία εἰδήσεων! Πρώτη στὰ ἱστολόγια! Πρώτη στὶς ἐφημερίδες!
Ἀπέθανε στὸ πεζοδρόμιο ὀ Κοεμτζῆς! Μόνος, ἀβοήθητος, πτωχός!
Τί λέμε βρὲ παιδιά; Τί διαβάζουμε; Τί μαθαίνουμε; Πᾶμε καλά;
Ξετρυπώνουμε μετὰ βίας μίαν εἴδησι γιὰ τὸ ἄλφα ἢ τὸ βῆτα ἢ τὸ γάμμα ΜΕΓΙΣΤΟΝ ἐπίτευγμα κάποιου Ἕλληνος! Μετὰ βίας ὅμως.
Μόλις γράψει κάποιος κάτι γιὰ τηλεπερσόνες, γιὰ κώλους καὶ γιὰ κάθε μορφῆς παρανομία, πρώτη εἴδησις! Πουλᾶ ἀκόμη καὶ ὁ Στραβογιώργης. Μόλις γράψουμε γιὰ βραβεῖο τῆς μαθηματικῆς ἐταιρείας σὲ Ἕλληνα, ἣ γιὰ μίαν μεγάλη ἀνακάλυψι στὴν ἰατρικὴ ἀπὸ Ἕλληνα ἢ γιὰ κάποιαν θεραπεία ἀπὸ Ἕλληνα, 30 ἀναγνῶστες… 35… Ἄν τε, νὰ γίνουν 60 μὲ λίγο «σπρώξιμο»!
Ὅλη ἡ «Ἑλλὰς» γνωρίζει γιὰ τὸ τρίτο παιδὶ τῆς Μενεγάκη ἢ γιὰ τὸ δεύτερο βρακὶ τῆς Σούλας ἢ γιὰ τὴν φωτογράφισι τοῦ κώλου τῆς Νίτσας. Καὶ μόνον ἑξήντα νοματαῖοι μαθαίνουν γιὰ κάποιο σοβαρὸ ἐπίτευγμα, ποὺ ὅμως θὰ δώσῃ στὴν ἀνθρωπότητα τὴν δυνατότητα νὰ ζήσῃ καλλίτερα! Τέτοιοι γίναμε; Τόσο εὐτελεῖς καὶ πρόχειροι καὶ ὁλίγιστοι;
Καὶ δὲν ντρεπόμεθα;
Ὁ Κοεμτζῆς λοιπόν! Ἀκόμη καὶ ταινία! Ἰδεολογία! Τρόπος ζωῆς!
Ξέρετε κάτι; Ἔχετε συνειδητοποιήσει πὼς τὸ μόνον ποὺ ἔκανε ὁ Κοεμτζῆς ἦταν νὰ σκοτώσῃ;
Τὸν ἄδικο ἐσκότωσε, θὰ μοῦ πεῖτε! Ἐεεε καί; Γιὰ ἐτοῦτο τὸν δοξάζουμε καὶ τὸν τιμοῦμε;
Ἔπραξε ὅσα ἔπραξε. Καλῶς ἢ κακῶς, μεγάλο παιδὶ ἦταν. Τὴν εὐθύνη τῶν πράξεών του ἐκλήθῃ νὰ πληρώσῃ! Μετὰ γιατί μᾶς ἄρχισε τὶς κλᾶψες καὶ τὰ «λυπηθεῖτε με»; Ἐὰν δὲν ἦταν ἱκανὸς νὰ πεθάνῃ γιὰ τὶς ἰδέες του (αὐτὲς ποὺ τοῦ ᾣπλισαν τὸ χέρι), τότε γιατί νὰ ἀσχολούμεθα μαζύ του; Γιὰ τὴν κακομοιριά του; Μὰ τὸ ἐπέλεξε!
Καὶ δῶσε του νὰ τρέχουν ἀπὸ πίσω του δεσποινίδες γιὰ νὰ τοῦ πάρουν συνέντευξι. Καὶ δῶσε του νὰ τὸν κάνουν ἥρωα. Καὶ δῶσε του νὰ ἀναρωτόμεθα μὲ ἐνοχὲς γιὰ τὸ ἐὰν ἔφαγε ἢ ὄχι σήμερα.
Ἐὰν στὴν θέσι τῶν δολοφονημένων ἦταν ὁ πατέρας σας, θὰ αἰσθανόσασταν τὴν ἴδια θλίψι; Τὴν ἴδια συμπόνια; Τὴν ἴδια κατανόησι; Σοβαρά;
Καὶ γιατὶ δὲν ἀνερωτήθησαν κάποιοι γιὰ τὸν ἀνάπηρο πρώην πολεμιστή, ποὺ τοῦ ἔκοψαν τὸ ῥεῦμα στὴν Κρήτη; Γιατί δὲν ἔτρεξαν τὰ τσοντοκάναλα νὰ τὸν ἀναζητήσουν; Γιατί δὲν συνέτρεξαν στὸν ἀγώνα τοῦ κάθε ἐπιστήμονός μας ποὺ ἐδιώχθη ἢ διώκεται ἢ θὰ διωχθῆ; Ποιός νοιάστηκε;
Μετὰ μᾶς φταίει ἡ ἀλητοκρατία! Μᾶς φταίει ἡ ἀπαιδεία! Ὁ GAP, ὁ Μπένυ, ἡ χἌννα, ὁ τσᾶρος, ὁ Σόρος καὶ ὁ ὈμπάμΙας. Ὁ κακός μας ὁ καιρός μᾶς φταίει… Ὅταν ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἀπαξιοῦμε τὸ ἦθος, τὴν ἀλήθεια, τὴ ν πραγματικὴ ἐπιστήμη, τὰ ἐπιτεύγματα τῶν δικῶν μας παιδιῶν.
Δὲν ἔχω νὰ γράψω κάτι ἄλλο.
Εἶμαι ἀπογοητευμένη!
Ἀπὸ ὅλους μας!
Υ.Γ. Στὴν φωτογραφία βλέπουμε κι ἄλλους. Τσίμας: δημοσιοκᾶφρος!!! (Ποιοὶ μᾶς ἐνημερώνουν-παραπληροφοροῦν εἴπαμε;), Σαββόπουλος: καλλιτέχνης!!! (Ποιοί ποιοῦν τὸ ἦθος μας καὶ τὸ θέαμά μας;) Ποῦ τοὺς βλέπουμε; Στὸ βιβλιοπωλεῖο ΙΑΝΟΣ!!! Ἔχετε κάτι νὰ πεῖτε ἢ ὄχι;
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Αὐτὴ εἶναι ἡ χαβοῦζα Ἑλλὰς, Φιλονόη. Καὶ τὸ βρωμερότερον στοιχεῖον τοῦ περιεχομένου της, βρωμερώτερον καὶ αὐτοῦ τῶν πολιτικάντιδων, εἶναι τὰ ΚΩΛΟΚΑΝΑΛΑ τῆς τηλοψίας.
Καὶ ἡ ἐπωδός μας: Τὸ πρόβλημα τῆς Ἑλλάδος ΔΕΝ εἶναι οἰκονομικόν. Εἶναι πρόβλημα ΕΚΠΤΩΣΕΩΣ ΑΞΙΩΝ
Ναι ρε Φιλονόη. Σε λίγο θα του στήσουν και ανδριάντα. Πράξη αντίστασης κατά της χούντας η δολοφονία τριών ανθρώπων. Η προοδευτική ψευτοδιανόηση εν δράση. Ο Σαββόπουλος που πήρε απολυτήριο τρελλού από τον στρατό! Ο Λιάνης, ο ελέω Μιμίκας Λιάνη-Παπανδρέου, πολιτικός της δεκάρας και ο διεστραμμένος Τσίμας στην προσπάθεια να βοηθήσουν να ορθοποδήσει ο αποφυλακισμένος εγκληματίας. Για κάποιον σοβαρό οικογενειάρχη σιγά που θα έκαναν το ίδιο.
Προς άρση κάθε παρεξήγησης, η λέξη διεστραμμένος με την αρχαιοελληνική της σημασία που είναι «ο στρεφόμενος προς πολλές κατευθύνσεις ακανόνιστα» μια και τον συγκεκριμένο μέχρι και ακροδεξιό θα τον δούμε σε λιγάκι…
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΦΙΛΟΝΟΗ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ. ΕΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΛΙ.
ΠΡΟ ΟΛΙΓΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΑΚΟΥΣΑ ΤΟΝ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ, ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΤ (ΜΠΗΛΙΩ ΤΣΟΥΚΑΛΑ) ΓΙΑΤΙ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ
ΠΙΟ ΕΝΕΡΓΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΑΥΤΕΣ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΝΑ ΑΠΑΝΤΑ ΟΤΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΟΣ.
ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ; ΤΡΕΞΤΕ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΗΓΟΡΗΣΕΙ.
Κι εδώ θα μου επιτρέψετε μια μικρή ασυμφωνία, αφού πρώτα δηλώσω ότι συμφωνώ με τα των καναλιών και της Μενεγάκη και του κάθε κυρακατίνου που γράφετε.
Εντάξει, ο Κοεμτζής σκότωσε τον «κακό». Στον δικό μου πλανήτη, πριν δικάσουμε ψάχνουμε πρώτα για την αιτία. Σε τι οικογενειακό περιβάλλον μεγάλωσε ο Κοεμτζής, επί ποιάς κυβέρνησης, αν η οικογένεια είχε ή δεν είχε πόρους ζωής, αν τον μεγάλωσε με δυσκολία, αν έπρεπε να κλέψει για να φάει ώστε να παραμείνει στην ζωή, αν οι μπάτσοι με τα τόσα που τράβηξε (και δεν τα τραβήξαμε εμείς) απεικόνιζαν γι’ αυτόν το τέρας που τον στοίχειωνε στον ύπνο του, κλπ, κλπ.
Κάποια στιγμή στον ξύπνιο του είδε το συγκεκριμένο τέρας να του επιτίθεται, να του κλέβει και να του βιάζει κάτι δικό του, την παραγγελιά που έκανε και την ΠΛΗΡΩΣΕ με την χαρτούρα στο κούτελο του μπουζουξή. Αυτό το τέρας δεν έκανε πίσω κι έτσι με την «παιδεία» που η ζωή, η κοινωνία του έδωσε, αποφάσισε να το βγάλει επιτέλους από την μέση.
Εδώ βασικά θα έπρεπε να δικαστεί η κοινωνία και το κοινωνικό σύστημα κι όχι ο δολοφόνος γιατί ΚΑΝΕΙΣ μας δεν γεννιέται δολοφόνος. Τον δημιουργούμε εμείς, που είμαστε η ίδια η κοινωνία. Επειδή η κοινωνία των 10.000.000 ατόμων δεν χωρούσε στην φυλακή, προτίμησε να χώσει μέσα αυτόν. Αφού πρώτα του έχωσε ποινή τρις εις θάνατον. Συμπέρασμα; Η ίδια η κοινωνία είναι ο πιο στυγνός δολοφόνος.
Με όλο αυτό το σκεπτικό, δεν δικαιώνω τον δολοφόνο, δεν του δίνω το δικαίωμα να αφαιρεί ζωές, αλλά θέλω να καταλήξω στο ότι ο πιο δίκαιος κριτής είναι ο εαυτός μας και πιστεύω ότι ο Κοεμτζής με την «ηρεμία» που βρήκε τόσα χρόνια μέσα στην φυλακή, με το καθημερινό φαγητό χωρίς να του λείπει όπως όταν ήταν έξω, με τα βιβλία που διάβασε και ψιλομορφώθηκε ενώ στην απέξω ζωή δεν τα άνοιξε ποτέ, ΚΑΤΑΛΑΒΕ το μέγιστο λάθος του και μετανόησε. Σε αυτό το σημείο, το δικαστικό σύστημα έκανε καλά την δουλειά του, ίσως όμως όλως τυχαίως. Αλλά την έκανε.
Να θέσω εδώ κι ένα ερώτημα. Αν ο Κοεμτζής δεν ήταν αυτός που ήταν ώστε να τον φοβόνται οι κρατούμενοι και σαν αποτέλεσμα είχε το να τον αφήνουν στην ησυχία του, ΜΗΠΩΣ…. λέω ΜΗΠΩΣ… αν ήταν κάποιος άλλος πιο μαλθακός, ΕΑΝ κάποτε έβγαινε από την φυλακή θα έβγαινε χειρότερος από πριν; Το σύστημα 99% δεν πιάνει πάντα. (βλέπε βιασμούς κρατουμένων κλπ.)
Οπότε αγαπητή Φιλονόη, η γνώμη μου είναι να μην παίρνεις σβάρνα τα πάντα στο πέρασμά σου, σκέψου πρώτα με νερό, όχι με φωτιά, μα θυμήσου να παίρνεις κι αναπνοές όταν είσαι αποκάτω γιατί υπάρχει κι ο κίνδυνος πνιγμού αν δεν βγάζουμε καμιά φορά το κεφάλι απέξω.
Τοιαύτα…. ολίγα.
Φραγκούλη, τὰ δέχομαι ὅσα γράφεις ὡς λόγους καὶ κίνητρα. Ἀλλὰ παραμένει τὸ ζητούμενον.
Ὁ Κοεμτζῆς ἦταν δολοφόνος. Ἴσως νὰ ἦταν ἡ μοναδική του ἄμυνα, ἴσως κατάλοιπο ἐπιθετικῆς πολιτείας, ἴσως ἀποτέλεσμα ἀδικίας. Ἀλλὰ τοὺς νόμους τοὺς ἤξερε ὅταν ἔπιανε μαχαίρι. Ὅπως τοὺς ξέρεις κι ἐσὺ κι ἐγώ. Δὲν πιάνουμε μαχαίρι διότι γνωρίζουμε τὶς ἐπιπτώσεις. (Πέραν τῆς συνειδήσεως.)
Συνεπῶς γιατί νὰ λυπηθῶ κάποιον ποὺ ἤξερε τί ἔκανε; Καὶ γιατί νὰ εἶναι πρῶτο θέμα; Καὶ γιατί νὰ γίνῃ σύμβολο;
(Μία καὶ τὸ θέτουμε σὲ αὐτὴν τὴν βάσι, τὸν Ἐλύτη γιατί τόν μάθαμε; Γιατί εἶχε τὸ χάρισμα ἢ γιατί πῆρε τὸ ΝΟΜΠΕΛ; Χιλιάδες τὰ παραδείγματα.)
Ἂδικο σύστημα. Συμφωνῶ. Ἀλλὰ δὲν μοῦ λές, ἐὰν δὲν μεταναστεύῃς μήπως τὸ κάνεις διότι ἔχεις δεκτεῖ ἀκόμη καὶ τὴν ἀδικία του; Πληρώνουμε καθημερινῶς τὸ τίμημα ἀλλὰ εἶναι ἐπιλογή μας.
Τὸ ἐνοχλητικὸν ἐν προκειμένῳ ἀγαπητὲ Φραγκούλη δὲν εἶναι τόσον αὐτὴ καθ’ ἑὐτὴ ἡ πρᾶξις τοῦ Κοεμτζῆ ὁ ὁποῖος ἐμπράκτως ἔδειξε τὴν μεταμέλειάν του, ἀλλὰ ἡ διάστασις τὴν ὁποίαν ἔδωσεν εἰς τὸ ὅλον θέμα ἡ ΘΟΛΟΚΟΥΛΤΟΥΡΑ μὲ πρωταγωνιστὰς τὰ Κωλοκάναλα, καλλιτέχνας, “διανοουμένους”, καὶ ἄλλους τοιούτους… Εἶναι τραγικὸν νὰ ἐξυμνεῖται κάποιος, καὶ δὴ θορυβωδῶς, αἱ πράξεις τοῦ ὁποίου δὲν ἦσαν καὶ παράδειγμα πρὸς μίμισιν ἔστω καὶ ἄν τὰς ἔχει ἀποκηρύξει. .
Aγαπητέ Φραγκούλη καλησπέρα. Ξέρεις πόσα παιδιά αδικημένων και «αδικημένων» από την πολιτεία, για τους όποιους λόγους, είναι αυτήν την στιγμή κοσμήματα πραγματικά και της πατρίδας και της παγκόσμιας διανόησης. Ξέρεις πόσα παιδιά αριστερών, καταδιωχθέντων από την ελλαδική μεταπολεμική πραγματικότητα, βρήκαν καταφύγιο στην δύση και σπούδασαν και αναδείχθηκαν και λαμπρύνουν την Ελλάδα και δεν κάνουν χρήση του «πρότερου έντιμου βίου της οικογένειας» και αν είναι δυνατόν να το ακούσουμε και αυτό; Η περίπτωση Κοεμτζή μου θυμίζει την δακρύβρεχτη αλλά μονότονη δικαιολογία που είχαν οι παλιές πουτάνες για να δικαιολογήσουν τα, τις περισσότερες φορές, αδικαιολόγητα…
Έτσι ακριβώς όπως τα λες είναι Οδυσσέα, αλλά το πρόβλημα είναι στο ότι δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αντοχές.