Ἀπροσκύνητοι Ἕλληνες, δουλοπρεπεῖς ἡγεσίες

«Οὐκ εἴθισται τοῖς Ἕλλησι προσκυνέειν».

Ὁ Αἰσχύλος στόν Προμηθέα Δεσμώτη, ἀναφέρεται στό ἀπροσκύνητον τοῦ Προμηθέως (Ἑλληνισμοῦ). Σέ πολλούς στίχους ἀλλά καί γενικῶς, σέ ὅλην τήν τραγωδία ἐπιχειρεῖται καί ἐπιτυγχάνεται ἡ μεταφορά στόν ἀναγνώστη τῆς ἀτμόσφαιρας τοῦ  “μή κάμπτειν γόνυ”.  Ἐπίσης ἀναφορές στήν «βαρβαρική» συνήθεια τοῦ προσκυνήματος καί τῆς γονυκλισίας ὑπάρχουν σέ κείμενα ὄχι μόνον τῆς ἀρχαίας ἀλλά καί τῆς νεωτέρας Γραμματείας μας καθώς καί στίς στῆλες πολλῶν Λεξικῶν τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης. Ὁ Ἡσύχιος τήν λέξι “κυπτός” τήν ἐπεξηγεῖ ὡς “ταπεινούμενος” ἐνῶ τό “κύπτω” σημαίνει “καταβιβάζω τήν κεφαλήν ἐξ αἰσχύνης”. Μέ αὐτό ἀκριβῶς τό νόημα χρησιμοποιεῖ τό ῥῆμα “κύπτω” καί ὁ Ἀριστοφάνης. Ὁ ποιητής Θεογνίς ὁ Μεγαρεύς (ΣΤ΄αἰ. π.χ.) καταδικάζει ἀκόμη καί τήν ἁπλῆ κλίσι τῆς κεφαλῆς χαρακτηρίζοντάς την ὡς δουλική συμπεριφορά:

«Οὔ ποτέ δουλική κεφαλή ἰθεῖα πέφυκεν, ἀλλ’ αἰεί σκολιή, καὐχένα λοξόν ἔχει». δηλαδή:

Οὐδέποτε δουλική κεφαλή γεννήθηκε ὀρθία ἀλλά πάντοτε κυρτή καί τόν αὐχένα λοξόν τόν ἔχει.

Ὁ Ἡρόδοτος στό Β – 80 τῆς «Ἱστορίης του», μᾶς περιγράφει τά ἰδιαιτέρως παράξενα ἤθη τῶν Αἰγυπτίων, ἀφηγεῖται ἔκπληκτος καί καταγράφει ὡς ἀξιοθέατον: «Τόδε μέντοι ἄλλο (οἱ Αἰγύπτιοι) Ἑλλήνων οὐδαμοῖσι συμφέροντα» (καί σ΄ αὐτό τό ἄλλο οἱ Αἰγύπτιοι δέν ὀμοιάζουν μέ τούς Ἕλληνες) «ἀντί τοῦ προσαγορεύειν ἀλλήλους ἐν τῇσι ὁδοῖσι, προσκυνέουσι κατιέντες μέχρι τοῦ γούνατος τήν χεῖρα»! (ἀντί νά χαιρετηθοῦν ὅταν συναντηθοῦν εἰς τάς ὁδούς, προσκυνοῦν κατεβάζοντας μέχρι τό γόνατο τό χέρι).Τό προσκύνημα ἀφορᾶ μόνον τούς βαρβάρους. (Δημοσθ. 549, 16) «προσκυνεῖν ὥσπερ ἐν τοῖς βαρβάροις».

Πλούτ. «ὡς βαρβαρικοῦ τοῦ ἰκετεύειν καί ὑποπίπτειν..»

Ὁ Διογένης ὁ Κυνικός, ὅταν κάποτε εἶδε μία γυναῖκα νά γονατίζῃ γιά νά προσκυνήσῃ ἕνα εἰκόνισμα, μέ τήν κεφαλή ἐπί τοῦ ἐδάφους, τήν ἐπετίμησε μέ τήν γνωστή του ἀθυροστομία: πῶς κύπτεις ἔτσι ἀνάρμοστα; Δέν φοβεῖσαι μήπως εὑρεθῇ ὄπισθεν σου κάποιο – ὑπερβολικά παιχιδιάρικο – δαιμόνιο; («οὐκ εὐλαβῇ, ὦ γύναι, μή ποτέ θεοῦ ὄπισθεν ἐστῶτος ἀσχημονήσῃς;» Διογ. Λαέρτ. Βίος Διογ. 37).

Εἶναι γνωστό τό ἀνέκδοτον τό σχετικόν μέ τόν Διονύσιο τῶν Συρακουσῶν καί τόν φιλόσοφο Ἀρίστιππο, ὁ ὁποῖος παρακαλώντας τόν τύραννο γιά κάτι, καθώς δέν εἰσηκούετο, ἔπεσε στά πόδια του. Ὅταν ἐπετιμήθη αὐστηρότατα γιά τήν πράξι του αὐτήν, καί προκειμένου νά διασκεδάσῃ τήν κακή ἐντύπωσι πού προκάλεσε προσπάθησε νά ἀστειευθῇ ἀπολογούμενος ὅτι δέν φταίει αὐτός, ἀλλά ὁ τύραννος Διονύσιος πού ἔχει τά αὐτιά στά πόδια του.

Ὁ Μίνως, ὡς δικαστής εἰς τόν Ἄδη, ἀπέστελλε εἰς τούς χώρους τῶν ἀσεβῶν καί τίς ψυχές ὅσων εἶχαν τήν ἀπαίτησι ἤ ἁπλῶς ἀνέχοντο νά προσκυνοῦνται ἐν ὅσω ζοῦσαν.

Εἶναι γνωστόν ὅτι ὁ Θεμιστοκλῆς «ἔρριψε τόν δακτύλιόν του καί ἔκυψε νά τόν λάβῃ διά νά νομισθῇ μόνον ὅτι προσεκύνησε». Τό τέχνασμα τοῦ Θεμιστοκλέους ἐμιμήθη ἀργότερα καί ὁ Ἰσμηνίας ὁ Θηβαῖος. Ἐνῶ ὁ πρεσβευτής Τιμαγόρας πού ἐδέχθη νά προσκυνήσῃ, ἐφονεύθη ὑπό τῶν Ἀθηναίων.

Ἄς μήν ξαχνᾶμε ὅτι καί ὁ Μ. Ἀλέξανδρος «ἐκακοκάρδισε» τούς Ἕλληνες ὅταν ὡς βασιλεύς ἁπάσης τῆς Ἀσίας, περιβεβλημένος τήν περσικήν σκευήν, ἐδέχθῃ νά τόν προσκυνοῦν οἱ βάρβαροι.

Ὁ Νίκος Καζαντζάκης στόν «Ἰουλιανό» βάζει στό στόμα τοῦ φιλοσόφου αὐτοκράτορος τούς στίχους: Εἶσαι Ἕλληνας; Τί προσκυνᾶς; Σηκώσου ἀπάνω! Ἐμεῖς καί στούς θεούς ὀρθοί μιλοῦμε, λέγε.

Οἱ ξένοι Ἑλληνιστές, συγκρίνοντας τίς δύο νοοτροπίες – βαρβάρων καί Ἑλλήνων – σχολιάζουν ἐντυπωσιασμένοι: «Στήν Ἑλλάδα – κανείς ἐλεύθερος πολίτης δέν ὑποκλίνεται οὔτε προσκυνάει μία ζωντανή θεότητα πεσμένος κατά γῆς.»

Τό «ἀπροσκύνητον» ὡς ἑλληνική συνήθεια, ὡς βίωμα καί ἀρετή, ὡς τρόπος ζωῆς, ἐπέρασε καί στά δημοτικά, ἀλλά καί στά σύγχρονα τραγούδια. Ὁ σκλαβωμένος Ἕλληνας παραμένει στό φρόνημα ἀδούλωτος, ἀπροσκύνητος, σάν ἀετός πού κυττάει τόν ἥλιο (τόν δυνάστη) κατάμματα. («Μά ἐγώ δέν ζῶ γονατιστός εἶμαι τίς γερακίνας γυιός»). Τό γεράκι, τό ἔμβλημα τοῦ Διός. Δέν εἶναι τυχαῖο πού τό «ἀέτωμα» – ἀετός μέ ἀνοιχτά φτερά – εἶναι τό πατρογονικό μας σχῆμα. Οἱ ἁρματωλοί καί οἱ κλέφτες πού τόσο ἔχει ὑμνήσει ἡ λαϊκή μοῦσα, παραμένουν ἀπροσκύνητοι καί ἄκαμπτοι σάν ἀρχαῖοι κοῦροι. (Ἐγώ ῥαγιᾶς δέν γίνομαι, τοῦρκο δέν προσκυνάω……τ’ ἀντρειωμένα κόκκαλα ξεθάψτε τῶν γονιῶν σας. τούρκους δέν ἐπροσκύνησαν. τοῦρκοι μήν τά πατήσουν…..Προσκύνα Διάκο τόν πασᾶ, προσκύνα τόν βεζύρη….Ὅσο εἶναι ὁ Διάκος ζωντανός, πασᾶ δέν προσκυνάει).

Στά «Ἀπομνημονεύματα» τοῦ Κολοκοτρώνη διαβάζουμε ὅτι ἡ ὕπουλη ἀμνηστεία τοῦ Ἱμπραήμ ὑπέσκαπτε τό φρόνημα τῶν ἀγωνιστῶν….Οἱ προσκυνημένοι φέρνανε πολύ μεγαλύτερη ζημιά στόν ἀγῶνα παρά οἱ ἴδιοι οἱ ἀλλόφυλοι. Καί ἔριξε τό σύνθημα: «Τσεκούρι καί φωτιά στούς προσκυνημένους….ἡ πατρίς κινδυνεύει ἀπό τό προσκύνημα.» Στόν Ἱμπραήμ ἀπήντησε: ὄχι τά δέντρα, ὄχι τά σπίτια πού μᾶς ἔκαψες, πέτρα ἀπάνω στήν πέτρα νά μή μείνῃ, ἐμεῖς δέν προσκυνοῦμεν.» Παρόμοια ἀπάντησι ἔδωσε καί ὁ Καραϊσκάκης στόν Κιουταχῆ κατά τήν συνάντησι τους στήν ναυαρχίδα τοῦ Γάλλου ναυάρχου Δεριγνύ…..

Ἀνάλογες πεποιθήσεις βγαλμένες μέσα ἀπό τήν διαχρονική αὐτή πεποίθησι τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἔχει νά ἐπιδείξῃ καί ὁ Κυπριακός Ἑλληνισμός. Ἡ μητέρα τοῦ Α. Αὐξεντίου (ὁ ὁποῖος κάηκε ζωντανός ἀπό τούς Ἄγγλους στό κρησφύγετό του ἀρνούμενος νά παραδοθῇ), λίγο μετά τόν θάνατο τοῦ γυιοῦ της ἐδήλωνε: «Κάλλιο μιά χοῦφτα χῶμα ὁ λεβέντης μου, παρά γονατισμένος.

«Δέν προσκυνῶ Ἀγαρηνό, κρατάω άπό τόν Ὅμηρο ἐγώ.

Εἶμαι τοῦ Τεύκρου ἐγγόνι καί τοῦ Κολοκοτρώνη….(Α. Ἀνδρέου)

Ἴσως οἱ τότε κάτοχοι τῆς Κύπρου, οἱ Ἄγγλοι, νά μήν πολυκατάλαβαν τό νόημα τῶν λόγων τῆς Ἑλληνίδας μητέρας, ἀφοῦ στήν πολιτισμένη χώρα τους οἱ νέες τῶν καλῶν οἰκογενειῶν φοιτοῦν σέ εἰδικές σχολές κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς ὅπου πάνω ἀπ’ ὅλα μαθαίνουν πῶς νά ἐκτελοῦν βαθειές, γεμᾶτες χάρι καί συνάδουσες πρός τό πρωτόκολλον, ὑποκλίσεις. Καί εἶναι ἄξιον παρατηρήσεως ὅτι ἡ ἀγγλική λέξις OBEISANCE, ἐνῶ ἐτυμολογικῶς σημαίνει «ὑπακοή» (ΟΒ+AUDIRE=ἀκούω) στά ἀγγλικά λεξικά ἐρμηνεύεται ὡς «βαθεῖα ὑπίκλισις, προσκύνημα». Ὁ συνειρμός εἶναι σαφής: Ὁ ὑπήκοος ὑποκλίνεται:

Ὅσοι ὀνειρεύονται νά δοῦν τόν Προμηθέα γονατισμένο καί προσκυνοῦντα, πότε μέ χαλκευμένες εἰκόνες (ὡσάν αὐτή πού «κοσμεῖ» τά σχολικά ἐγχειρίδια τῶν ἑλληοπαίδων καί ἡ ὁποία παρουσιάζει τόν Μέγα Ἀλέξανδρο νά προσκυνᾶ(!) καί μάλιστα γονατιστός(!!) κάποιον μιτροφόρο Ἰουδαῖο ἀρχιερέα….ἄν εἶναι δυνατόν!!!), πότε μέ πλαστογράφησι τῆς Ἱστορίας, πότε μέ τήν γνωστή ῥῆσι τοῦ Κίσσινγκερ καί πότε μέ τήν ὀλιγώτερο γνωστή ῥῆσι τοοῦ λόρδου Λοντόντερυ, (1866. Ὑπουργός κυβερνήσεως Πάλμερστον. Ἀγόρευσις στήν Βουλή τῶν λόρδων) «οἱ Ἕλληνες πρέπει νά γίνουν λαός μικρόψυχος ὡς οἱ λαοί τοῦ Ἰνδοστάν διά νά μήν εἶναι ἐπικίνδυνοι», θά παραμείνουν ἐσαεί μέ τούς εὐσεβεῖς πόθους τους.

Τό ῥῆμα γονατίζω, ὅπως τό ἐννοοῦμε σήμερα, δέν ὑπῆρχε στό ἀρχαῖο λεξιλόγιο. «Γονατίζω» ἐσήμαινε ἁπλῶς, κτυπῶ διά τοῦ γόνατος, κυρίως ὡς ὅρος τοῦ παγκρατίου ἀθλήματος. Μέ τήν σημερινή ἔννοια ἐμφανίζεται γιά πρώτη φορά στήν Παλαιά Διαθήκη καί στόν ἐκκλησιαστικό συγγραφέα Ὠριγένη, ὅπως ἀκριβῶς τό μεταγενέστερο  «γονυκλινῶ» στόν ἐκκλησιαστικό συγγραφέα, Ἰουδαῖον τό γένος, Εὐσέβιον.

Σιγά σιγά οἱ Ἕλληνες «προώδευσαν». Οἱ περισσότεροι ἀσπάσθηκαν τόν χριστιανισμό καί γέμισε ὁ κόσμος ἐκκλησίες καί μοναστήρια στά ὁποῖα δέν κάνουν τίποτα ἄλλο ἀπό τό νά σκύβουν καί νά προσκυνοῦν τόν ἀνύπαρκτο θεό! Οἱ πολιτικές ἡγεσίες τοῦ τόπου (τά σύγχρονα γιουσουφάκια) μέχρι καί στόν τάφο τοῦ σφαγέα τῶν Ἑλλήνων, Κεμάλ, «κάμπτουν γόνυ».

Ἡ κατασπάραξις τοῦ ἤπατος τοῦ δεμένου Τιτᾶνος συντελείται σήμερα. Ὁ ἀετός πού κατατρώει τίς σάρκες τοῦ Ἑλληνισμοῦ δέν εἶναι ὁ ἱερός ἀετός τοῦ Ὀλυμπίου Διός. Εἶναι ἔνα ἁπλό ἁρπακτικό «ὄρνιο», ὄργανον τῆς Νέας Τυραννίας. Δέν ἀπομένει παρά ἡ τόξευσίς του.

Ὅπου κι ἄν εἶναι ὁ Ἡρακλῆς θά περάσῃ. Ὅπου νἆναι θά ἐμφανισθῇ ξανά……

Μινώταυρος

(Σέ ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ κειμένου χρησιμοποίησα σχόλια τῆς Ἄννας Τζιροπούλου Εὐσταθίου στόν Προμηθέα Δεσμώτη)

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

11 thoughts on “Ἀπροσκύνητοι Ἕλληνες, δουλοπρεπεῖς ἡγεσίες

  1. Ἀποσπασματικῶς Μινώταυρε εἶναι ὅπως τὰ γράφεις. Ἐν τῶ συνόλῳ ὅμως τὰ πράγματα διαφέρουν κάπως.. Σταματῶ ἐδῶ ἐπιφυλασόμενος ὅπως ἀπευθυνθῶ εἰς σὲ ἰδιαιτέρως.

    • Ἄ, καὶ κάτι ἄλλο. Μὴ λησμονεῖς ὅτι αἱ ἡγεσίαι δὲν εἶναι παρὰ σάρξ ἐκ τῆς σαρκὸς τοῦ συνόλου, ἤ λαοῦ ἄν τὸ ἐπιθυμεῖς.

      • Νικόλαε, δέν πιστεύω ὅτι ὑπῆρξε ποτέ πολιτική ἡγεσία στήν Ἑλλάδα πού νά ἦταν σάρξ ἐκ τῆς σαρκός μου. Μιλῶ, ἀποκλειστικῶς γιά τίς πολιτικές ἡγεσίες. Οἱ περισσότεροι ἀρχηγοί τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους ἀπό τήν ἐπανάστασιν τοῦ 1821 καί μετά ἦσαν ξένοι. Βιτελσβάχοι, Γλύξμπουργκ….Οἱ πολιτικοί δέ εἶχαν – καί ἔχουν – μεγαλώσει καί ἀνετράφησαν στό ἐξωτερικό. Ἀκόμη καί ὁ Καποδίστριας. Ὁ σημερινός δέ ἡγέτης εἶναι γόνος ἀμερικανοεβραϊκῆς οἰκογενείας.Πῶς λοιπόν εἶναι σάρξ ἐκ τῆς σαρκός μας;

  2. Ἀγαπητὲ Μινώταυρε,

    Θερμὰ συγχαρητήρια γιὰ τὸ ἄρθρο σου, ἀποδίδει τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ἦθος τῶν Ἑλλήνων στὴν μακραίωνη ἱστορία τους. Οἱ σημερινοὶ διαδηλωτές, μὲ τὴν ἑλληνικὴ σημαία στὰ χέρια τους καὶ τὸν ἐθνικὸ ὕμνο στὰ χείλη τους, ἀπ’ τοὺς Ἀγανακτισμένους ἕως τοὺς ὑπαλλήλους ποὺ καταλαμβάνουν τὰ ὑπουργεῖα τους καὶ τοὺς ἀπλοὺς ἀνθρώπους ποὺ κυνηγοῦν τοὺς κουκουλοφόρους, συνεχίζουν τὴν παράδοση.
    Τὸ ἦθος τοῦ ἐλευθέρου ἀνθρώπου ἐκφράζεται ἀπ’ τὴν πρακτική του, ὅπως τὴν συναντᾶμε στὸν Ὅμηρο, στοὺς λυρικοὺς ποητὲς καὶ στὸν πέμπτο αἰῶνα, στὴ μουσικὴ ἁρμονία τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης, τὴν ὁποία διατηρεῖ ἀμόλυντη ὁ ἑλληνικὸς λαός,παρὰ τὴν λοιμικὴ τοῦ μονοτονικοῦ καὶ τοῦ ἀφελληνισμοῦ τῶν ἐκπαιδευτικῶν βιβλίων.
    Οἱ γιαγιάδες μετέφεραν τὴν προσῳδία τῆς ἐλληνικῆς στὰ ἐγγονάκια τους μὲ τὸ νανούρισμά τους, ἔστω κι ἂν δὲν γνώριζαν τὴν μουσικὴ θεωρία, κι αὐτὰ τὴν χρησιμοποιοῦν στὴν πολιτική τους πρακτικὴ καὶ στὰ τραγούδια τους.
    Ἔχεις δίκαιο, “ὁ Ἡρακλῆς θὰ περάσει ὄπου κι ἂν εἶναι”, ἢ μᾶλλον καλύτερα, εἶναι ἤδη ἀνάμεσά μας…

    Χρῆστος Ζ. Καρανίκας

    • Εὐχαριστῶ, Χρῆστο Καρανίκα.
      Θέλω νά πιστεύω κι ἐγώ ὅτι ὁ Ἡρακλῆς εὑρίσκεται,ἤδη, ἀναμεσά μας.Καί κάτι ἄλλο. Αὐτοί οἱ Ἕλληνες στούς ὁποίους ἀναφέρεσαι ὑπάρχουν. Δέν εἶναι ὅσοι θά ἔπρεπε νά εἶναι, πλέον, ἀλλά εἶναι ἀκόμη ἀρκετοί γιά νά μπορέσουν νά συνεχίσουν…..

      • Μινώταυρε, Μινώταυρε καὶ καλὲ μου ἐν ἱστολογίῳ φίλε, ἐπίτρεψέ μου νὰ σοῦ εἴπω ὅτι ἐδῶ εἶσαι πέρα νυχτωμένος. Ὅλα τὰ καλόπαιδα ἀπὸ τοὺς Κωλετηδομαυροκορδάτους μὲχρι τὰ τοῦ σημερινοῦ Κυ(οι)νοβουλίου μὲ ἐξαίρεσιν τὸν Τζέφρυ ὅστις οὔτε ὁ ἴδιος γνωρίζει ἀπὸ ποῦ κρατᾶ ἡ σκούφια του, ὁλοι αὐτοὶ λοιπὸν οἱ λεβέντες δικά μας “παδιὰ” ἦσαν καὶ εἶναι. Ἐπίσης, αὐτὸ τὸ Γλύξμπουργκ ΔΕΝ ὑπάρχει. Ἡ ὀνομασία τῆς δυναστείας εἶναι Χριστιανοί. Ὁ δὲ Καποδίστριας ὁμοῦ μὲ ἐλαχίστους ἄλλους εἶναι ἡ ἐξαίρεσις ἐκ τοῦ συρφετοῦ τῶν Κωλεττηδομαυροκορδάτων, τοὺς ὁποίους ὁμως προθύμως ἐκλέγομεν ἐνῶ τοὺς ἄλλους, τὰς ἐξαιρέσεις δῆλα δή, προθύμως τοὺς….. (ἀκατάλληλον).
        Ὁ Καποδίστριας, βεβαίως καὶ ἔζησε ἀρκετὰ χρόνια μακρὰν τῆς Κερκύρας, άλλὰ ἦτο πολὺ περισσότερον Ἕλλην ἀπὸ ἐσέ καὶ ἐμέ. Μελέτησέ τον ἐπισταμένως καὶ ἔχεις πολλὰ νὰ ὀφεληθῆς.Σοῦ συνιστῶ ἐνθέρμως τὴν ἐπιστολήν του πρὸς τὸν Τσάρον Νικόλαον. Ὁ Τζέφρυ τέλος, δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ἄν ἔχει ἐβραϊκὴν καταγωγὴν ἤ ὄχι. Μὲ ἐνδιαφέρει τὸ ὅτι ἔχει ἐλάχιστον ἐλληνικὸν αἷμα (καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ βέβειον), θεωρεῖ τὴν Ἑλλάδα ξένην χώραν, εἶναι ἀβάπτιστος, καὶ δὲν γνωρίζει τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν. Ὅμως θὰ ἐπανέλθω εὶς τὸ ἀμείλικτον ἐρώτημα: Ποῖοι τὸν ἐξέλεξαν πρωθυπουργὸν καὶ δὴ ἐν χορδαῖς, ὀργάνοις καὶ εὐωχίαις; Ποῖος ἔχει τὴν εὐθύνην διὰ τὰ τεκτενόμενα σἠμερον ἐν Ἑλλάδι; ὁ Τέφρυ ἤ οἱ ἐκλέξαντες;
        Καὶ ἐπειδὴ ἐπῆρα φόραν θὰ σοῦ ὑπενθυμήσω μίαν σπουδαῖαν ΕΛΛΗΝΙΔΑ ἄνευ ἴχνους Ἑλληνικοῦ αἵματος ἀλλὰ Ἑλληνίδα καὶ δὴ ἐξέχουσαν, τὴν Εὔαν Πάλμερ – Σικελιανοῦ. Διάβασε τὸ βιβλίον της Ἱερὸς Πανικὸς, δικέ μου καὶ θὰ δώσῃς ρέστα! Εἶναι εὐαγγέλιον!!!!

  3. Μινώταυρε,

    Ἡ διαφορά μας δὲν εἶναι μεγάλη, ἀλλὰ ἴσως διαφέρει κάπως ἡ ὀπτικὴ θεώρηση τῶν πραγμάτων. Βρισκόμαστε στὶς παραμονὲς τοῦ ’21, τῶν Βαλκανικῶν πολέμων, τοῦ ἔπους τοῦ ’40, τοῦ Πολυτεχνείου -ἂν ἀφαιρέσουμε τὴν ἀξιοθρήνηση γενιὰ τῆς καπηλείας του- κι αὐτὰ εἶναι ἐμφανῆ κατὰ τὴν γνώμη μου. Οἱ καταλήψεις ὑπουργείων ἀπ’ τοὺς ὑπαλλήλους τους εἶναι πρωτοφανὲς γεγονὸς στὴν παγκόσμια ἱστορία. Ἡ κυβέρνηση δὲν κυβερνάει, διότι τὴν ἐφαρμογὴ τῶν ὅποιων νόμων τὴν κάνει ἡ δημοσία διοίκησις κι ὄχι οἱ ὑπουργοί.
    Οἱ περιπτώσεις τοῦ φόρου ἐπὶ τῶν ἀκινήτων καὶ τῆς ἐπιστρατεύσεως τῶν ὁδοκαθαριστῶν ἀποδεικνύουν περίτρανα τὴν πλήρη ἀποστασιοποίηση τῆς δημοσιοϋπαλληλίας -ἡ πλειοψηφία τῆς ὁποίας κάνει ἄριστα τὴν δουλειά της καὶ μὲ πενιχρότατα μέσα- ἀπ’ τὴν κυβέρνηση.

    Χρῆστος

  4. ἑρμηνείας ἀλλοίωσις, τὴν αὐτὴν δὲφυλάττουσα διάνοιαν…

    …και με αυτό ξεκινώ:

    ούτε γαρ σφι εν νόμω είναι άνθρωπον προσκυνέειν ούτε κατά ταύτα ήκειν), [Ηροδότου Ιστορία, βιβλίο 7ο, 136, 5-6]…

    Ξεκάθαρα δηλαδή λέει ότι ΔΕΝ είναι στην φύση τους να προσκυνούν ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, όχι όμως οτι δεν είναι στην φύση και τους νόμους να μην προσκυνουν τους θεούς… Οι Έλληνες προσκυνούν το τίμιο και το θεϊκό αλλά ποτέ δεν είναι εγγόνασιν.

    ——–
    ἐπιφανῆναι τὸν Ἐμπεδοκλέα· τοὺς δ’ἐξαναστάντας προσκυνεῖν καὶ προσεύχεσθαι καθαπερεὶ θεῶι. και ταύτην (πεποίθησιν) οὗν θέλοντα βεβαιώσαι τὴν διάληψιν, εὶς το πύρ ἐναλέσθαι.

    Δηλαδή, και μόλις είδαν τον Εμπεδοκλή, σηκώθηκαν όλοι ΟΡΘΙΟΙ και τον προσκύνησαν όπως αρμόζει σε Θεο. και αυτός για να τους το επιβεβαιώσει, πήδηξε πάνω στην φωτιά
    ——–

    ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΟΡΘΙΟΙ (ΕΞΑΝΑΣΤΑΝΤΑΣ) ΚΑΙ Η ΛΕΞΗ “ΠΡΟΣΚΥΝΩ”, που ακολουθεί, ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ “ΠΕΦΤΩ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ”και “κἀνω χαρές σαν σκύλος” όπως λέει στο άρθρο;;; Δηλαδή λάτρευαν τον Εμπεδοκλή “εξαναστάντας προσκυνείν” σημαίνει ότι έπεφταν στα τέσσερα κάοντες χαρές σαν σκύλοι;;;;; Ή μήπως όπως ΑΚΡΙΒΩΣ ότι γράφει, ότι δηλαδή όρθιοι τον προσκυνούσαν; (δηλαδή του φιλούσαν το χέρι ή έκαναν μετάνοια όπως θα έκαναν για τους θεούς!)΄Εδώ πρέπει να αποσαφηνιστεί ο όρος “προσκυνω”, διότι σκόπιμα έχει συγχυστεί με την έννοια του “γονατίζω”!
    ——–

    η λέξη που ψάχνεις στην αρχαία διάλεκτο είναι “ἐγγόνασιν” (γονάω) και προσπίπτω, με την έννοια που θελει να εννοηθεί ο συγγραφέας του άρθρου. Δηλαδή να μήν σκύβεις γονατιστός μπροστά σε κάποιον ανώτερο, παραδίδοντας κυριότητα. ΔΕΝ έχει καμμία σχέση όμως με την έννοια “προσκυνώ”, ΠΟΥ ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΠΗΓΑΙΝΩ ΝΑ ΦΙΛΗΣΩ, συνήθως ΚΑΤΙ ΤΟ ΙΕΡΟ….και ήταν παγια τακτική των Έλληνων αν μή τί άλλω ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ!!!

    Στα παναθήναια φιλάμε το ξόανο στην περιφορά!!! ΑΝΟΙΧΤΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΡΕ!

    ——–

    Ουκ ες παραδω προσκυνειν, αλλα οικοθεν παρασκευασαμενοι. ουκ εν παρεργω και αμελως, &c. (Plut.)

    τΊ ΛΈΕΙ ΕΔΩ Ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ;;; Να μήν προσκυνείς τον θεό τσαπατσούλικα και αμελώς, (και όχι σκέτο “να μην προσκυνάς” γενικά όπως προτρέπει το άρθρο)…αλλά να ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΣ τους θεούς με τιμή και με βαθιά πίστη και παρασκευή!

    ——–

    Αυτό σου το βάζουν ΣΤΟ ΝΟΥ ΠΑΝΤΑ ΜΙΣΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΜΜΕΝΟ Ως ΦΡΑΣΗ “Ουκ ες παραδω προσκυνειν” και σου πετάνε και ένα “Έλλησι” μέσα, που ΔΕΝ υπάρχει στην γραμματεία, και εσύ δεν έχεις την νοητική ακεραιότητα να το κοιτάξεις ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΡΕ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ, να το δείς ΟΛΟΚΛΗΡΟ:

    “αλλα οικοθεν παρασκευασαμενοι. ουκ εν παρεργω και αμελως”, δηλαδή να μήν προσκυνάς τους Θεούς “παράδω” (τσαπατσούλικα και στο πόδι), αλλά να τους προσκυνάς οικόθεν παρασκευασάμενος!! (Με μεγάλη προετοιμασία και ευλαβεια)!

    ——–

    ΓΥΡΝΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΟΠΟΤΕ ΑΚΟΥΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΕΙ ΟΤΙ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΟΣΙΟ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΙΑ ΥΠΟΠΤΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΔΙΚΗ ΤΟΥ. ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ, ΟΦΕΙΛΕΙΣ ΚΑΘΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΛΛΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΛΕΓΧΕΙΣ. ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΚΟΛΛΑΣΑΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΤΥΦΛΗ, ΚΑΘΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ.

    Αυτό είναι το αλληθινό ΕΛΛΗΝΙΚΟ πνεύμα.

    ——–

    Το αν ή όχι η εκκλησία ή ο χριστιανισμός είναι καλός ή κακός είναι ένα θέμα. Το αν κάποιος προσωπικά έχει ξεκινήσει την δική του σταυροφορία ενάντια στον χριστιανισμό και την εκκλησία είναι πάλι άλλο θέμα, και ακόμη και καλά να κανει και να συμφωνώ μαζί του, όταν ΔΙΑΛΥΕΙ την ελληνική γλώσσα για να επιτύχει νίκη στην μάχη αυτή, συστρατολογώντας την κοινή γνώμη ότι δήθεν οι Έλληνες “δεν προσκυνούν” (υπονοώντας όπως και στην φωτογραφία την ΧΟ εκκλησία) ώστε να εναντιώνονται σε “προσκυνήματα” γενικότερα για το θείον, είναι αισχρό και κατ’ουσίαν Ανθελληνικό, καθώς αντιστρέφει τις ελληνικές αξίες!

    Πρόσεχε την πλάνη, νεοέλληνα διότι πολλοί έχουν μπλέξει πολλά και διάφορα μέσα σε πολλά που σε τραβούν δήθεν για την αληθινή σου αγάπη στην πατρώα ελληνική θρησκεία των θεών, μοχλεύοντας το μίσος σου ενάντια στην εκκλησία και τον χριστιανισμό για να σε οδηγούν σε ιδεολογίες που κατ’ουσίαν ΔΕΝ είναι ελληνικές. Άκου εκεί λέει δεν είναι “ελληνικό στοιχείο το να προσκυνάς”.

    Δεν σημαίνει δηλαδή πως αν συνάδουν μερικά πράγματα των εθνικών με τα της εκκλησίας ή του χριστιανισμού ότι εσύ πρέπει να δημιουργήσεις τεχνηέντως κάτι το διαφορετικό για να “διαφοροποιηθείς”… ΔΙΑΒΑΣΕ:

    άλλο ΚΥΩΝ, και άλλο ΚΥΝΩ.
    όχι ΔΕΝ έχουν την ίδια ρίζα.
    Το ένα είναι ο ών ως κύς και το άλλο είναι ως κυς νοων!
    ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ!

    Αλλα΄και ακόμη και έτσι να ήταν, οι Κυνικοί που παρομοίαζαν εαυτούς με σκύλους τότε (αν και υπάρχει και δεύτερη αλήθεια στην ετυμολογία) πρέπει να ήταν πανάθλιοι όσοι έφεραν εαυτόν ως “πρόσ-κυνικοι” τότε…

    Ο αόριστος, για παράδειγμα του Κυνω, ειναι “έκυσσα” από όπου βγαίνει και το αγγλικό “kiss”.

    ==========================
    ΔΙΩΞΕ τον Μπαμπινιώτη τον ανθέλληνα που αναφέρει στο άρθρο και άνοιξε το LJS να το δείς:

    ΗΡΟΔΟΤΟΣ, ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΠΕΣΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΑ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ;; ΣΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙΣ ΤΗΝ ΝΕΜΕΣΗ. ΚΑΙ Ο ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΕΙΝΑΙ “ΠΑΤΡΩΑ ΕΔΗ ΘΕΩΝ”;;; ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΤΡΩΑ ΜΝΗΜΑΤΑ;;;; Ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΟΛΟΝ;

    προσκῠν-έω,
    fut. -ήσω Hippon.32 (tm.), Pl.R.469a:
    aor. προσεκύνησα X.Cyr.5.3.18; poet. προσέκῠσαAr.Eq.640, imper. πρόσκυσον ib.156, S.Ph.776,
    inf. -κύσαι ib.657,
    part. -κύσας ib.533, 1408 (troch.):
    pf. -κεκύνηκα LXX Ex.32.8, OGI196.2 (Egypt, i B.C.):
    Pass., pres. inf. προσκυνεῖσθαι E.Tr.1021:
    aor.προσεκυνήθην Arr.An.4.11.9:

    — make obeisance to the gods or their images, fall down and worship, c. acc.,Hdt.2.121, etc.; γῆν τε π. ἅμα καὶ τὸν θεῶν Ὄλυμπον S.OC 1654, cf. A.Pers.499, Ar.Eq.156: prov., οἱ -κυνοῦντες τὴν Ἀδράστειαν σοφοί, of deprecating the wrath of Nemesis, A.Pr.936, cf. Pl.R.451a; τὸν φθόνον δὲ πρόσκυσον S.Ph.776; στεῖχε προσκύσας χθόνα, to avert divine wrath, ib.1408 (troch.); of sacred places, do reverence to, πατρῷα ἕδη θεῶν Id.El.1374; τὰς θήκας Pl.R.469b; τὴν θόλον D.19.314: abs., Ar.Eq.640.2. esp. of the Oriental fashion of prostrating oneself before kings and superiors, abs., Hdt.1.119, 8.118: c. acc., π. τὸν Δαρεῖον make obeisance to him, Id.3.86; προσκυνεῖν διδάσκονται τὸν βασιλέα [οἱ ἐλέφαντες]Arist.HA630b20; προσπίπτων π. Hdt.1.134, cf. 7.136; πάντες σε προσκυνοῦμεν οἵδ’ ἱκτήριοι S.OT327;προσκυνῶ σ’, ἄναξ, προσπίτνων E.Or.1507 (troch.), cf. X.Cyr.5.3.18, 8.3.14, Plu.Them. 27, Arr. l.c., etc.;κύψας ὁ λαὸς προσεκύνησεν LXX Ex.12.27; οὐδένα ἄνθρωπον δεσπότην ἀλλὰ τοὺς θεοὺς π. X.An.3.2.13; π. τοὺς ὑβρίζοντας ὥσπερ ἐν τοῖς βαρβάροις D.21.106: ironically, π. τινὰ ὡς ἱερὸν καὶ θαυμαστόν Pl.R.398a: later c. dat., LXX Ge.24.26, al., Ev.Matt.2.2, 11, Ev.Jo.4.23, D.C.67.13; τῳ θεῷ J.AJ9.13.2. (Orig. perh.throw a kiss to the god, cf. Apul.Met.4.28: the gesture is probably represented in Sumerian and Babylonian art monuments.)II. later, kiss, σοῦ -ήσω τὴν χεῖρα BGU423.15 (ii A.D.); τὸ πρόσωπον, τὴν ὄψιν, τοὺς πόδας, PLond.3.1244.4(iv A.D.), PGiss.22.5 (ii A.D.), PGen. 91.6 (vi/vii A.D.).2. greet, σπουδάζουσα -ῆσαί σε (by letter) BGU 615.8 (ii A.D.); ἔλθω πρὸς ὑμᾶς ἵνα ὑμᾶς -ήσω διὰ πολλοῦ χρόνου PLips. 110.19 (iii/iv A.D.), cf. PGiss.17.11 (ii A.D.).3. welcome respectfully, respect, προσεκύνησά σου τὰ γράμματα POxy.237 vi 37 (ii A.D.), cf.PTeb.286.22 (ii A.D.), etc.; τὴν θείαν ἀντιγραφὴν ὑπὸ πάντων προσκυνουμένην OGI262.27 (Baetocaece, iii A.D.).
    ==================

    μία ΜΟΝΟ φορά αν είχε κάποιος την τιμιότητα να ανοίξει το TLG και να γραψει “(προς) έκυσσόν με” ΜΙΑ ΦΟΡΑ, να δει πόσες φορές βγαίνει στα αποτελέσματα, το ίδιο και το “Προσκυνώ”, θα σταματούσαν οι ιδεολογίες που δεν συνάδουν με τις αμιγών ελληνικές συνήθειες με σκοπό να κάνει τους έλληνες άπιστους προς τον θείον γενικότερα και τους θεούς και να τους κάνει να διαπράττουν ΥΒΡΙ (με πρόσχημα την αποστροφή από τις (πράγματι) μαλακίες που λέει η εκκλησία και τα όποια τυχόντα συγγενικά στοιχεία με τα των εθνικών τελετουργικά και πιστεύω έχει ο χριστιανισμός! ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ “ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ” ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΩΣ ΑΝΟΣΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΙΕΡΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ…ΠΟΥ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΕΧΘΑΝΟΝΤΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ, –ΑΝ ΑΝΟΙΓΕΣ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ– ΚΑΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΡΙΖΑΝ ΑΛΛΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΩΝ.=============

    “Κυννιδαι, γενος εν Αθηνῃσιν, εξ ὁυ Ἱερευς του Κυννιου Απολλωνος”

    ΤΙ ΛΕΕΙ ΕΔΩ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ;;;
    TON “Απόλλωνα Κυννιο” με το επίθετο “Κυννιος”, Cunnius. Κυννιος τον ξέρεις;;;;;
    ΠΩΣ ΓΊΝΕΤΑΙ κάποις να είναι υπέρ των θεών και του Απόλλωνα και της εθνικής θρησκείας αλλά να σε αποστρέφει κατ’ουσίαν από ΟΛΑ αυτά μοχλεύοντας την αγάπη σου για αυτά από την μία και το μίσος σου για τους μπερδεμένους χριστιανούς από την άλλη, οδηγώντας σε σε κάτι που ΔΕΝ είναι Ελληνικό; Από αυτόν τον ΚΥΝΝΙΟ ΑΠΟΛΛΩΝΑ έρχεται το κυνειν, προσκυνειν, προσκυνησις!

    Το γνωρίζεις; Μετά πώς να πάς να προσκυνήσεις τον Κυννιο Απόλλωνα;
    ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΊΖΕΙΣ ΤΟΥΣ “ΣΚΥΛΟΥΣ” ΚΙΟΛΑΣ…;
    ============

    Και ολόκληρη η ΦΡΑΣΗ «Ούκ είθισται τοίς Έλλησιν άνθρωπον προσκυνέειν»., που παρατίθεται μισή:

    ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ, ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ 3,2,12-12:

    καὶ εὐξάμενοι τῇ Ἀρτέμιδι ὁπόσους κατακάνοιεν τῶν πολεμίων τοσαύτας χιμαίρας καταθύσειν τῇ θεῷ, ἐπεὶ οὐκ εἶχον ἱκανὰς εὑρεῖν, ἔδοξεν αὐτοῖς κατ’ ἐνιαυτὸν πεντακοσίας θύειν, καὶ ἔτι νῦν ἀποθύουσιν. [3.2.13] ἔπειτα ὅτε Ξέρξης ὕστερον ἀγείρας τὴν ἀναρίθμητον στρατιὰν ἦλθεν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, καὶ τότε ἐνίκων οἱ ἡμέτεροι πρόγονοι τοὺς τούτων προγόνους καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. ὧν ἔστι μὲν τεκμήρια ὁρᾶν τὰ τρόπαια, μέγιστον δὲ μαρτύριον ἡ ἐλευθερία τῶν πόλεων ἐν αἷς ὑμεῖς ἐγένεσθε καὶ ἐτράφητε·οὐδένα γὰρ ἄνθρωπον δεσπότην ἀλλὰ τοὺς θεοὺς προσκυνεῖτε. [3.2.14] τοιούτων μέν ἐστε προγόνων. οὐ μὲν δὴ τοῦτό γε
    ἐρῶ ὡς ὑμεῖς καταισχύνετε αὐτούς.

    ΔΗΛΑΔΗ ΞΕΡΑ, ΑΠΛΑ ΛΙΤΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ, ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ…ΑΛΛΑ ΘΕΟΥΣ ΜΟΝΟΝ. ΘΕΟΥΣ. ΘΕΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΙΟ ΤΟ ΣΕΒΟΝΤΑΙ. Τον Ξενοφώντα τον δέχομαι… το άρθρο… μάλλον όχι. ΣΦΑΛΛΕΙ μήπως ο Ξενοφώντας και έχει δίκιο ο Β. Ρασσιάς;;

    τωρα πως κάποιος (ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ…) θέλει να συνδέσει σε Ελληνες την ιδέα ότι δήθεν κάποιος “ΔΕΝ είναι Ελληνας αν προσκυνεί” (το όποιο θείο) (όποιος θεός και να είναι αυτος — που ακομη και τους θεους που δεν γνωριζαν οι Ελληνες ποτέ δεν τους χλεύαζαν,, προσεξε), …και το επίθετο ΑΠΟΛΛΩΝ Κυννιος δεν το ξέρει…. εντύπωση μου κάνει.

    Ακόμη χειρότερο είναι η ΜΙΣΗ φράση από το απόσπασμα που Ξενοφώντα. Διότι αν μπεί ολόκληρη, λέει ξεκάθαρα πως προσκυνούν και παραπροσκυνούν το ΘΕΙΟΝ. αλλά όχι ανθρώπους (εκτός και αν ο άνθρωπος είναι θεϊκός, όπως ο Εμπεδοκλης…).
    ================

    “Προσκυνείν ώσπερ έν τοίς βαρβάροις”
    “Το προσκύνημα όπως (γίνεται) ανάμεσα στους βάρβαρους (Δημοσθ. 549.16)

    αλλά σου το παραθέτουν ΠΑΛΙ μισό, διότι ΞΕΚΑΘΑΡΑ αναφέρεται στο Προσκύνημα ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ και όχι το προσκύνημα του θείου! Το προσκύνημα [ανθρώπου] όπως (γίνεται) ανάμεσα στους βάρβαρους, αν διαβάσεις το κείμενο!
    ==================

    Αφικομένω Απολλωνίω ές Βαβυλώνα, ο σατράπης ο επί των μεγάλων πυλών ορέγει χρυσήν εικόνα του βασιλέως ήν, εί μή προσκυνήσειέ τις, ού θεμιτόν ήν εσφοιτάν έσω σατραπεύεται παρά τοίς βαρβάροις τα ούτω ευήθη… (Folostratus on Tyaneus)

    Αναφερόμενος στην ανοησία του να προσκυνάς ανθρωπον αλλά όχι στην ανοησία του να προσκυνάς Θεούς!

    “Μίνως, επιμελώς εξετάζων, απέπεμπεν έκαστον ές τον των ασεβών χώρον… μάλιστα εκείνων ήπτετο, των προσκυνείσθαι περιμενόντων “. Λουκιανού Νεκ. .. ξέρεις γιατί σε τιμωρεί ο Μίνως ως κριτής ψυχών αν είχες ανθρώπους να σε προσκυνούν;;;; ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ.

    Ακόμη και ένα από τα πλέον χρησιμοποιημένα σχόλια για το εν λόγω επιχείρημα.. ε΄χει παρερμηνευθεί και διαστρεβλωθεί! λέει ο Διογένης…
    “Ούκ ευλαβή, ώ γύναι, μή ποτε θεού όπισθεν εστώτος – πάντα γάρ έστι αυτού πλήρη – ασχημονήσης;” (Δεν φοβάσαι, εσύ γυναίκα, μήπως κανένας θεός από πίσω σου – γιατί ο τόπος είναι γεμάτος από δαύτους – σε δει σε άσεμνη στάση;) Δεν εννοεί όμως να μήν προσκυνάς τους θεούς ή να μην προσκυνάς γενικά. Αλλά να ΜΗΝ γονατίζεις…!
    ==============

    Πρόσεχε λοιπον:
    1. “προσκυνώ” ΔΕΝ σημαίνει ότι είσαι στα γόνατα. Σημαίνει μόνον ότι πηγαίνεις προς κάποιον για να τον φιλήσεις με ιερή τιμή, δηλαδή το χέρι ή με υπόκλιση, αλλά ΟΧΙ ανθρωπο. Για παράδειγμα η ΙΚΕΣΙΑ που είναι ΠΑΓΙΑ και ΑΛΗΘΗΝΟΤΑΤΗ Ελληνική πρακτική γίνεται ΜΟΝΟΝ με προσκύνημα! Μήν συγχέεις την έννοια “προσκυνώ” με το “εγγόνασιν προσπίπτω”.
    2. άλλο “να μήν γονατίζεις” κυριολεκτικά ενώπιον ανθρώπων ΠΟΤΕ (και ίσως και ενωπιον θεών), και ούτε επίσης “να μην γονατίζεις” μεταφορικά ενώπιον ανθρώπων ΠΟΤΕ, και άλλο να μήν “γονατίζεις γενικά” και κυριολεκτικά και μεταφορικά.. Σε αυτά δεν αντιλέγω.. Όμως όλα αυτά όπως είπαμε και πάνω, ΔΕΝ έχουν να κάνουν με την λέξη “προσκυνώ”, η οποία δεν περιλαμβάνει γονάτισμα αΛΛΑ ΦΙΛΗΜΑ απο τιμή και ευλάβεια! Σου λέει ο συγγραφέας δηλαδή να ΜΗΝ φιλάς με τιμή και ευλάβεια.. αλλιώς δεν είσαι Ἐλληνας!

    Εκτός και άν όλοι οι ΅Έλληνες συγγραφείς λένε αερολογίες και οι ερμηνείες του κάθε ένα από εμάς είναι σωστες. ΠΡΕΠΕΙ να προσκυνάς τους θεούς και αυτό ΔΕΝ περιλαμβάνει απαραίτητα γονάτισμα. Αλλά δεν πρέπει να προσκυνάς ανθρώπους. Και φυσικά να μήν γονατίζεις ποτέ ούτε κυριολεκτικά ούτε μεταφορικά δεν αντιλέγει κανείς ότι είναι ελληνικό στοιχείο, αλλά πρόσεξε την διαστρέβλωση και σύγχυση της (αληθινής) έννοιας “προσκυνώ” με την έννοια του “γονατίζω”! Σου συγχέει το σημαίνον και το σημαινόμενον! Δεν έχουν σχέση αυτά τα δύο επειδή τυχαίνει και οι (μισητοί κατά τον συγγραφέα, αλλα κατ’ουσίαν μπερδεμένοι κατ’εμέ) χριστιανοί και οι της εκκλησίας ενίοτε προσκυνούν γονατιστοί. Έτερον εκάτερον συγχεόμενον.
    3. άλλο προσκύνημα και άλλο προσευχή και δέηση. Και αυτά μην τα συγχέεις. Δέηση και προσευχή γίνεται μόνο με τα χέρια ψηλά. Προσκύνημα γίνεται με ταπεινό τρόπο, όταν μπαίνεις σε ναούς για παράδειγμα. Δεν σημαίνει ότι πάς γονατιστός. Αλλά δεν σημαίνει ότι και “ο Έλληνας δεν προσκυνά”.

    έχει κι άλλα σκαμπίλια.. νομίζω θα αρχίσω σταυροφορία εναντίων μαλακίας στο ίντερνετ είτε από χριστιονοφρικιά είτε αρχαιολαγνοβαρεμένους, μπας και φέρουμε στα ίσια του το ελληνικό πνεύμα και την αλήθεια. Άκου λέει οι “έλληνες δεν προσκυνούν”… μα ποιός σου είπε ότι το προσκύνημα είναι ίδιο με το “γονατίζω”;;;ακόμα και το πρώτο σχόλιο ότι οι “αιγύπτιοι προσκυνουν με το χέρι να κινείται μέχρι το γόνατο, προφανώς και σημαίνει ότι το προσκύνημα ΔΕν περιλαμβάνει να είναι κάποιος στα γόνατα…προκυνώ μπορεί πολύ απλά να αποδωθεί ως “ΦΙΛΩ ευλαβικά” στην νεοελληνική διάλεκτο.

    • Ναί, συμφωνῶ μὲ τὸ σχόλιο. Τὸ παραπάνω τὸ εἴχαμε συζητήση μὲ τὸν Μινώταυρο ἀλλὰ ὅταν εἶχε δημοσιευθῆ. Ὁ Τίτλος δὲν ἄλλαζε κι ἔμεινε ἔτσι.
      Πάντως ἐλπίζω κι εὔχομαι νὰ διαβασθῇ καὶ τὸ σχόλιο, στὶς ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα ἀναγνώσεις.
      Εὐχαριστοῦμε πολύ.

    • Ἐξαιρετικό!!! Τὸ «προσκύνει» ἐκ τοῦ πρὸς + κυνῶ (φιλῶ-ἀγαπῶ!).
      (Μὲ μίαν ἐπισήμανσιν: τὰ ἱερατεία, πέραν τῆς θεματοφυλάξεως, εἶχαν στὴν δικαιοδοσία τους καὶ τὸν ἔλεγχο πληθυσμῶν.)

Leave a Reply to ΦιλονόηCancel reply