Τῆς Φιλονόης. 

Ξέρω, ξέρω… Θὰ μὲ πεῖτε φυγόπονη. Θὰ μὲ πεῖτε δειλή. Θὰ μὲ πεῖτε ξεροκέφαλη.

Θὰ πεῖτε ἀκόμη πὼς εἶμαι τρελλή. Ἴσως καὶ ἐχθρός. Ἀκόμη καὶ προδότης…Ἴσως…

Πεῖτε ὅ,τι κι ὅσα θέλετε. Ποσῶς μὲ ἐνδιαφέρει.

Ἐγὼ γεννήθηκα ἐλεύθερη, ζῶ ἐλεύθερη καὶ πορεύομαι ἐλεύθερη.

Ἐγὼ στὶς μᾶχες μου πάω μὲ τὸ χαμόγελο καὶ  μὲ τὰ ὅπλα μου, ποὺ  εἶναι ἡ σκέψις μου, ἡ Νόησις, ἡ ἐντιμότης, ἡ ἠθική, ἡ ἀνάγκη μου γιὰ δικαιοσύνη  καὶ ἡ πίστη μου στὸ ἀποτέλεσμα. 

Δὲν πάω νὰ παίξῳ στὰ παιχνίδια κάποιων ὡς μαριονέτα. 

Ἐγώ, ὡς Ἑλληνίς, ἀρνοῦμαι νὰ μὲ πηγαίνουν τὰ ὑπανθρωπάρια ὅπου τοὺς βολεύει.

Ξέρετε κάτι;

Τίποτα δὲν θὰ συμβῇ. Τίποτα δὲν θὰ ἀλλάξῃ μὰ αὐτὸν τὸν τρόπο. Διότι τὸ πρόβλημα κάποιων παραμένει ἡ μείωσις τῶν εἰσοδημάτων τους.

Ἀπό πότε μωρέ οἱ Ἕλληνες ἔγιναν παραδόπιστοι; Ἀπό πότε νοιάστηκαν γιὰ τό χρῆμα; Μήπως ἀπὸ τότε ποὺ μᾶς ἔφτιαξαν ἕνα ψευδο-Μπέβερλυ Χίλ; Μήπως ἀπό τότε ποὺ κοντέψαμε νά τό πιστέψουμε;

Μπέβερλυ Χίλ ἐμεῖς; Ἐμεῖς ποιητές γεννούσαμε, Ἔρωτα, Φῶς, Ἀνθρώπους καὶ Ἐπιστήμη. 

Ἂει νὰ μοῦ χαθοῦμε ὅλοι μας. 

Ναί, ἢμασταν πάντα φτωχοί! Ὄχι ὅμως καὶ  ξελιγωμένοι. 

Τώρα γιατί γινόμαστε ξελιγωμένοι; Θὰ μᾶς λείψῃ τό ΛΑΚΟΣΤ καί τό ΑΝΤΙΝΤΑΣ;  Ἢ μήπως ὁ καφές στό Κολωνάκι; Ἢ μήπως τό διακοποδάνειο γιά τίς Σεϊχέλες;

Ἔτσι κι ἀλλοιῶς ποτέ μου δὲν τὰ εἶχα διότι δὲν τὰ ζήλεψα. Δὲν ζήλεψα τὸ μαλλί ἀπὸ τὸ κομμωτήριο. Δὲν ζήλεψα τὴν γόβα στιλέτο. Δὲν ζήλεψα τὴν γούνα, τὸ χρυσάφι καὶ τὰ πολύτιμα μέταλλα. Ὅπως ἤμουν ἔτσι καὶ εἶμαι. Δὲν πεινάω ἀλλὰ δὲν μὲ νοιάζει καὶ νὰ πεινάσω. Ἐγὼ  Πατρίδα θέλω. Ὄχι κομμωτήριο, ΛΑΚΟΣΤ καὶ χρῆμα γιὰ νὰ ἀγοράζω γκόμενους. 

Κάποιοι μίλησαν γιὰ ἀπώλεια ἐθνικῆς κυριαρχίας λόγῳ τοῦ μνημονίου. Τόσα ξέρουν καὶ τόσα λένε. 

Ποιά ἀπώλεια μωρέ; Αὐτὴν ποὺ ἤδη εἴχαμε πάθει μὲ τοὺς προσκυνημένους,προδότες κουδουνισμένους; Τώρα θυμηθήκατε τὴν ἀπώλεια; Ποιός κάνει πλάκα σὲ ποιόν; Καί ποιός μωρέ σᾶς πιστεύει πιά;

Τί σημαίνει ἀπώλεια ἐθνικῆς κυριαρχίας; Συρρίκνωσις τοῦ κράτους; Μείωσις τῶν ἐδαφῶν; Παράδοσις τμήματος τοῦ πληθυσμοῦ στά χέρια ἐχθρῶν; 

Καί γιατί τά ἔφερε αὐτά τό μνημόνιο; Γιατί δέν τά εἴχαμε ἤδη;

Τό βρήκαμε τώρα… Ἀπώλεια ἐθνικῆς κυριαρχίας, λένε τὰ φασισταριὰ τοῦ «ἀνθρωπισμοῦ» καὶ τοῦ «προοδευτισμοῦ».

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν ὁ βεζύρης ἁλώνιζε στὴν Θράκη μοιράζοντας  ὑποσχέσεις κι ἐξαγοράζοντας συνειδήσεις. 

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν ἔσβηναν ἀπὸ τὸν χάρτη τὸ μισό Αἰγαῖο ὡς μὴ Ἑλληνικό. 

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν οἱ Δραγωνορεπούσηδοφραγκουλολιᾶκοι ἐκτούρκιζαν τὴν Θράκη καὶ ἀλλοίωναν μὲ ψεύδη τὴν ἱστορία  μας.

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν πήγαιναν οἱ προσκυνημένοι δημογέροντες τῶν νησιῶν μας καὶ περέδιδαν τὴν ἀγορὰ τῶν πόλεών τους στοὺς Τούρκους. 

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν ὁ Καταστρόφιας ξεκίνησε νὰ συζητᾶ τὸ κατάπτυστον σχέδιο Ἀνᾶν.

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν παρατήσαμε τὸ χωράφι μας γιὰ νὰ γίνουμε δημόσιοι ὑπάλληλοι.

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν γλείφαμε κατουρημένες ποδιὲς γιὰ ἕναν διορισμό. 

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν προτιμούσαμε τὴν γαλλική, τὴν ἰταλικὴ καὶ τὴν ἀμερικανικὴ φίρμα, ἢ τὸ ἄθλιο κινέζικο καὶ στέλναμε (ναί, ἐμεῖς στέλναμε καὶ στέλνουμε) τὶς ἐπιχειρήσεις μας στὴν Βουλγαρία ἢ ἁπλῶς τὴν πτωχεύαμε. 

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν ὑπηρετούσαμε τοὺς κομματᾶρχες γιὰ νὰ βολέψουμε τὰ παιδιά μας.

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν ἐπιτρέπαμε στὸν κάθε ΛΑΘΡΑΙΟ νὰ διαβιῇ στὸν τόπο μας δίχως ταὐτότητα καὶ διαβατήριον.

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν μᾶς διέλυαν οἱ ΛΑΘΡΟεισαγώμενοι τὸ νοσηλευτικό μας σύστημα.

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν δὲν σκεπτόμασταν, δὲν ἀντιδρούσαμε, δὲν νοιαζόμασταν γιὰ τὸν συνάνθρωπο. 

Νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἀπώλεια εἴχαμε ὅταν βγήκαμε στοὺς δρόμους γιατί μᾶς ἔκοψαν τὰ ἐπιδόματα κι ὄχι γιὰ κάποιο ἀπὸ τὰ παραπάνω. 

Ἔτσι νὰ τοὺς πεῖτε. Κι ἐπίσης νὰ τοὺς πεῖτε πὼς ἐὰν ἤθελαν νὰ φτιάξουν Πατρίδα κι ὄχι μαγαζάκι, δὲν θὰ χρησιμοποιοῦσαν ὅλες αὐτὲς τὶς μεθόδους ποὺ χρησιμοποιοῦν. Δὲν θὰ ἔστελναν στὸ ἐκτελεστικὸ ἀπόσπασμα κάθε διαδηλωτή, τάχα μου διότι δὲν ὑπάρχουν ἄλλοι τρόποι! (Ξέρουμε ἄλλως τε γιατί τό κάνουν. Περιφρουροῦν τὴν ἐξουσία ποὺ ζαχαρώνουν. Μὴν καὶ τὴν πάρῃ ἄλλος! Κι ἔτσι καὶ τὸ καθεστῶς ὐπηρετοῦν καὶ παραμονεύουν νὰ γίνουν χαλίφηδες στὴν θέσι τοῦ χαλίφη. )

Ἂει στὰ κομμάτια σας πιά. Ξεπουλητᾶδες. Μὲ ἀγανακτήσατε. 

Κυριολεκτικῶς ὅμως. Κι ὄχι πρὸς μίμησιν. 

Ὅταν λοιπὸν θὰ λέτε δέκα ἑκατομμύρια Ἕλληνες στὸ Σύνταγμα, νὰ συμπληρώνετε ἀπὸ πίσω «πλὴν Φιλονόης». Διότι Ἡ Φιλονόη τραβᾶ νὰ πετάξῃ διὰ παντός τὰ ἀφεντικά ἀπό τὴν ζωή της. Ὄχι νὰ τὰ ἀλλάξῃ μὲ χειρότερα.

Πλήν ἐμοῦ λοιπόν.

Κατανοητόν;

Φιλονόη

Υ.Γ. Παρακαλῶ πολύ, ὅσους ἔχουν  καλέσματα γιὰ ἀπεργίες  καὶ γιὰ ξύλο καὶ γιὰ δακρυγόνα, νὰ μὲ ἀφαιρέσουν ἀπὸ τὶς λίστες. Ὄχι μόνον δὲ ν θὰ πάω ἀλλὰ θὰ ἀναμένω τὸ τέλος τῆς παραπληροφορήσεώς τους. Κοινῶς; Σκέτο παρατηρητής. 

φωτογραφία